Nageslacht van Jan Strobach


IX-a Hein Stroobach, geboren op 4 juni 1932 in Alkmaar (), overleden op 31 januari 2009 in Zaanstad () op 76-jarige leeftijd, zoon van Hendrik Stroobach (zie VIII-a) en Geertje Kat.
Hij trouwt op 9 april 1959 in Wormer () op 26-jarige leeftijd met de 24-jarige Aafje Adriana Fritz, geboren op 3 september 1934 in Wormer (), overleden op 6 oktober 2007 in Zaanstad () op 73-jarige leeftijd, dochter van Jan Fritz en Aafje Adriana Bontes.

Kind van Hein en Aafje:

1. AFGESCHERMD.


IX-b Johanna (Jo) Stroobach, geboren op 3 april 1933 in Westzaan (), overleden op 27 november 2004 in Amsterdam () op 71-jarige leeftijd, begraven op 2 december 2004 te Zaandam (), dochter van Cornelis Stroobach (zie VIII-b) en Trijntje van Hoorn.
Zij trouwt op 26 augustus 1952 in Westzaan () op 19-jarige leeftijd met de 26-jarige Pieter Johannes (Piet) de Klerk, geboren op 9 september 1925 in Assendelft ().

Kinderen van Jo en Piet:

1. Marjan de Klerk, geboren op 31 mei 1955 in Assendelft (). Zij begint een relatie met Rob N.N..
2. Yvonne de Klerk, geboren op 16 april 1959 in Assendelft (). Zij begint een relatie met Peter N.N..


IX-c Duifje (Duif) Stroobach, geboren op 10 juli 1936 in Wormer (), dochter van Fredrik Stroobach (zie VIII-c) en Neeltje Ofman.
Zij trouwt op 17 april 1962 in Wormer () op 25-jarige leeftijd met Cor van ’t Veer.

Kinderen van Duif en Cor:

1. AFGESCHERMD.
2. AFGESCHERMD.


IX-d Jan Stroobach, geboren op 2 mei 1947 in Wormer (), zoon van Fredrik Stroobach (zie VIII-c) en Neeltje Ofman.
Hij trouwt op 18 december 1969 op 22-jarige leeftijd met Johanna Petronella Maria (Hannie) Mandjes.

Kinderen van Jan en Hannie:

1. Emiel Stroobach, geboren in Wormerveer () (zie X-a).
2. Dennis Stroobach, geboren op 16 juli 1975 in Wormer () (zie X-b).


IX-e Jan Stroobach, geboren op 24 maart 1925 in Zaandam (), zoon van Hendrik Stroobach (zie VIII-d) en Sijbrecht Plekker.
Hij trouwt op 4 april 1957 in Zaandam () op 32-jarige leeftijd met de 33-jarige Jantsje (Jans) van der Werf, geboren op 3 april 1924 in Bandung (), overleden op 2 december 2005 in Elst () op 81-jarige leeftijd, dochter van Geert van der Werf en N.N. Ene.

Kinderen van Jan en Jans:

1. Henk Stroobach, geboren op 20 april 1958 in Zaandam () (zie X-c).
2. Geert Stroobach, geboren op 19 juni 1959 in Zaandam () (zie X-d).
3. Johanna Wilhelmina (Hanna) Stroobach, geboren op 20 januari 1963 in Zaandam () (zie X-e).


IX-f Adriana (Adri) Stroobach, geboren op 14 oktober 1926 in Zaandam (), overleden op 21 februari 2016 in Zaandam () op 89-jarige leeftijd, begraven te Zaandam () (op de Gemeentelijke Begraafplaats), dochter van Hendrik Stroobach (zie VIII-d) en Sijbrecht Plekker.
Zij trouwt op 20 mei 1954 in Zaandam () op 27-jarige leeftijd met de 31-jarige Dirk (Dick) Schoen, geboren op 3 september 1922 in Zaandam (), overleden op 15 december 2015 in Zaandam () op 93-jarige leeftijd, begraven te Zaandam () (op de Gemeentelijke Begraafplaats).

Kinderen van Adri en Dick:

1. Eric Dirk Schoen, geboren op 30 augustus 1956. Hij begint een relatie met Mirjam N.N..
2. Ralph Peter Schoen, geboren op 14 april 1958. Hij begint een relatie met Ingrid N.N..
3. Arnoud Schoen, geboren op 6 oktober 1960.
4. Ernst Jan Schoen, geboren op 1 maart 1970. Hij begint een relatie met Els N.N..


IX-g Hendrik Pieter (Henk) Stroobach, geboren op 24 oktober 1928 in Zaandam (), overleden op 1 oktober 2006 in Zaanstad () op 77-jarige leeftijd, zoon van Hendrik Stroobach (zie VIII-d) en Sijbrecht Plekker.
Hij trouwt op 4 april 1957 in Zaandam () op 28-jarige leeftijd met de 26-jarige Anna Wilhelmina (Ann) Westerink, geboren op 9 juli 1930 in Wormerveer ().

Kinderen van Henk en Ann:

1. Agnes Stroobach, geboren op 20 januari 1958 in Zaandam () (zie X-f).
2. Anna Christine (Anneke) Stroobach, geboren op 20 februari 1961 in Zaandam () (zie X-g).


IX-h Eva Stroobach, geboren op 11 mei 1930 in Zaandam (), dochter van Hendrik Stroobach (zie VIII-d) en Sijbrecht Plekker.
Zij trouwt op 9 april 1958 in Zaandam () op 27-jarige leeftijd met de 34-jarige Thijm Jacobus Klaas de Raaf, geboren op 5 december 1923.


IX-i Johan (John) Stroobach, geboren op 8 september 1932 in Zaandam (), overleden op 15 mei 2010 in Northumberland () op 77-jarige leeftijd, zoon van Hendrik Stroobach (zie VIII-d) en Sijbrecht Plekker.
Hij trouwt op 23 februari 1956 in Zaandam () op 23-jarige leeftijd met de 26-jarige Lydia Irma Optendrees, geboren op 20 november 1929.

Kinderen van John en Lydia:

1. Jeroen (Jerry) Stroobach, geboren op 15 december 1956 (zie X-h).
2. Gabe Stroobach, geboren op 26 maart 1959 (zie X-i).
3. Erwin Stroobach, geboren op 16 oktober 1962 (zie X-j).
4. Evelyn Stroobach, geboren op 29 januari 1965 (zie X-k).


IX-j Siegfried Stroobach, geboren op 23 oktober 1933 in Zaandam (), elektriciën; elektromonteur, overleden op 17 september 1987 in Zaanstad () op 53-jarige leeftijd, begraven te Zaandam () (op de Gemeentelijke Begraafplaats), zoon van Hendrik Stroobach (zie VIII-d) en Sijbrecht Plekker.
Hij trouwt op 28 december 1955 in Zaandam () op 22-jarige leeftijd met de 22-jarige Martha Annie Schipper, geboren op 5 mei 1933 in Amsterdam ().

Kinderen van Siegfried en Martha:

1. Hendrik Stroobach, geboren op 23 november 1956 in Zaandam ().
2. Wilhelmina Hendrika Stroobach, geboren op 8 april 1958 in Zaandam () (zie X-l).
3. Christine Stroobach, geboren op 16 augustus 1962 in Zaandam ().


IX-k Leonard (Leo) Stroobach, geboren op 23 oktober 1933 in Zaandam (), zoon van Hendrik Stroobach (zie VIII-d) en Sijbrecht Plekker.
Hij trouwt op 31 juli 1957 in Zaandam () op 23-jarige leeftijd met de 22-jarige Nelly (Nel) Kaper, geboren op 4 juni 1935, dochter van Jan Kaper en Liesbeth Boomkamp.

Kinderen van Leo en Nel:

1. Peter Stroobach, geboren op 22 oktober 1958 in Zaandam ().
2. Stephan Stroobach, geboren op 7 maart 1961 in Zaandam () (zie X-m).
3. Marco Stroobach, geboren op 12 april 1962 in Zaandam ().
4. Frank Stroobach, geboren op 3 september 1967 in Zaandam ().


IX-l Jacob Stroobach, geboren op 11 april 1925 in Zaandam (), overleden op 6 september 1995 in Zaanstad () op 70-jarige leeftijd, zoon van Pieter Stroobach (zie VIII-e) en Aaltje Busch.
Hij trouwt op 13 november 1947 in Zaandam () op 22-jarige leeftijd met de 22-jarige Jentje (Jennie) van Faassen, geboren op 11 januari 1925 in Avereest (), overleden op 7 mei 2003 in Zaanstad () op 78-jarige leeftijd, dochter van Johannes van Faassen en Grietje Batterink.

Kinderen van Jacob en Jennie:

1. Jan Stroobach, geboren op 12 juni 1948 in Zaandam () (zie X-n).
2. Johanna (Joke) Stroobach, geboren op 19 juli 1951 in Zaandam () (zie X-o).
3. Margriet Stroobach, geboren op 7 juli 1957 in Zaandam () (zie X-p).
4. Alida (Lida) Stroobach, geboren op 30 april 1961 in Zaandam () (zie X-q).
5. Jeannette (Jeannet) Stroobach, geboren op 13 oktober 1966 in Zaandam () (zie X-r).

Feiten, wetenswaardigheden en opmerkingen (chronologisch):

: Overlijdensadvertentie:
Na een leven dat in het teken stond van zorgen voor allen die haar dierbaar waren, is na een kortstondig ziekbed overleden onze onvergetelijke moeder, schoonmoeder en oma
Jentje Stroobach-van Faassen
weduwe van Jacob Stroobach
Dedemsvaart 11 januari 1925
Zaandam, 7 mei 2003
De begrafenis heeft in besloten familiekring plaatsgevonden.


IX-m Eva Stroobach, geboren op 29 maart 1928 in Zaandam (), overleden op 14 december 2008 in Wormerveer () op 80-jarige leeftijd, begraven te Zaandam () (op de Gemeentelijke Begraafplaats), dochter van Pieter Stroobach (zie VIII-e) en Aaltje Busch.
Zij trouwt op 19 oktober 1950 in Zaandam () op 22-jarige leeftijd met de 24-jarige Hendrik Zwart, geboren op 15 januari 1926 in Zaandam (), overleden op 22 november 2002 in Zaanstad () op 76-jarige leeftijd, begraven te Zaandam () (op de Gemeentelijke Begraafplaats), zoon van Johannes Philippus Zwart en Bertha Gezina Tobij.

Kinderen van Eva en Hendrik:

1. Johannes Philippus Zwart, geboren op 25 oktober 1952 in Zaandam (). Hij begint een relatie met Tineke Venema.
2. Alice Zwart, geboren op 1 april 1955 in Zaandam (). Zij begint een relatie met Nico Brandt.
3. Petra Marjan Zwart, geboren op 14 februari 1959 in Zaandam (). Zij begint een relatie met Francisco Javier Minguez.

Feiten, wetenswaardigheden en opmerkingen (chronologisch):

: Overlijdensadvertentie: Diepbedroefd, maar dankbaar voor alles wat hij voor ons heeft betekend, delen wij u mede dat op 22 november 2002 geheel onverwacht van ons is heengegaan mijn innig geliefde man, onze fantastische vader, schoonvader en opa
HENDRIK ZWART
drager van het Verzetsherdenkingskruis
in de leeftijd van 76 jaar
Ingevolge zijn uitdrukkelijke wens heeft de teraardebestelling in besloten familiekring plaatsgevonden.


IX-n Theo Stroobach, geboren op 29 januari 1942 in Zaandam (), zoon van Pieter Stroobach (zie VIII-e) en Aaltje Busch.
Hij trouwt op 30 september 1965 in Zaandam () op 23-jarige leeftijd met de 24-jarige Hilda Jeltje Greta Kingma, geboren in 1941, dochter van Jan Kingma en Jeltje Haanstra.

Kinderen van Theo en Hilda:

1. Yvonne Stroobach, geboren op 28 juni 1966 (zie X-s).
2. Pieter Stroobach, geboren op 23 oktober 1969.


IX-o Hendrik Jan (Henk) Stroobach, geboren op 15 februari 1932 in Zaandam (), overleden op 20 maart 2003 in Zaanstad () op 71-jarige leeftijd, begraven op 26 maart 2003 te Zaandam (), zoon van Jan Jacobus Stroobach (zie VIII-f) en Aartje Voorbergen.
Hij trouwt op 25 juni 1958 in Zaandam () op 26-jarige leeftijd met A. (An) Kraaij.

Kinderen van Henk en An:

1. Reina Stroobach, geboren op 6 juli 1961 in Zaandam () (zie X-t).
2. Arjan Stroobach, geboren op 11 november 1962 in Zaandam () (zie X-u).
3. Ingrid Stroobach, geboren op 19 augustus 1964 in Zaandam () (zie X-v).
4. Cornelis Marinus (Kees) Stroobach, geboren op 10 mei 1966 in Zaandam () (zie X-w).


IX-p Johan Jacobus Stroobach, geboren op 18 oktober 1936 in Zaandam (), havenmeester, vermist op 15 oktober 1975 te Middellandse Zee op 38-jarige leeftijd , zoon van Jan Jacobus Stroobach (zie VIII-f) en Aartje Voorbergen.
Hij trouwt op 3 mei 1961 in Zaandam () op 24-jarige leeftijd met N.M. de Groot.

Feiten, wetenswaardigheden en opmerkingen (chronologisch):

: In het Tijdschrift PANORAMA van week 45 (=november) 1987 is op de bladzijden 57 t/m 64 een artikel verschenen, geschreven door Léon de Galan:

MYSTERIE ROND VERDWENEN ZEILJACHT NA 12 JAAR OPGELOST
KAPITEIN JOEG PASSAGIERS DE DOOD IN
Toen de kapitein en vijf andere opvarenden van het Nederlandse zeiljacht "Quest" in oktober 1975 niet meer van een cruise op de Middellandse Zee terugkeerden, dacht iedereen aan een scheepsramp. Vooral toen enkele weken later op volle zee het reddingsbootje werd gevonden. Nu, in 1987, wordt echter duidelijk dat de opvarenden van de "Quest" moeten zijn vermoord.
Als kapitein Arjan Teutelink (32) op zaterdag 27 september 1975 met zijn kitsgetuide gaffelschoener de Quest de haven van Antibes uit vaart, verkeert hij eigenlijk in mineurstemming. Het is zijn laatste reis. Over precies een maand zal het eenenzestig jaar oude schip, waarmee de Brit Sir E. Shackelton in 1915 nog een zuidpool-expeditie uitvoerde, voor circa 50.000 gulden worden verkocht aan een Zuidafrikaan. Een transactie waaraan hij -Arjan- geen stuiver zal overhouden. Madeleine (31), zijn echtgenote, zal alles opstrijken . Ze heeft echtscheiding aangevraagd en het vijftien meter lange schip, waarmee haar man charter-reizen over de Middellandse Zee maakt, zal haar toevallen. Nog één tocht... dan zal hij alles kwijt zijn: z’n vrouw, z’n geld én het schip waaraan hij zo gehecht is. Kort nadat de Quest - met zes passagiers aan boord - de haven van Antibes is uitgelopen, verdwijnt het stoere vaartuig achter de horizon.
Voorgoed.
Er staat een stevige, strakke bries als de Quest die zaterdag met een snelheid van tien knopen richting Corsica koerst. Zwijgend kijken de opvarenden naar de ondergaande zon. Honderddertig vierkante meter zeil staat uit. De boegspriet danst op het ritme van de golven. "Dit is van een ongekende schoonheid," schrijft de 61-jarige Leen van der Hoeven uit Vught in zijn dagboek. De gepensioneerde Brabander, een ex-baggeraar, vaart als enige "beroepshalve" mee. Namens de nieuwe eigenaar - een neef van hem - moet hij de Quest op haar zeileigenschappen controleren. Een opdracht die in twee dagen uitgevoerd dient te worden, dan al moet hij van boord om verslag uit te brengen. De andere passagiers zijn havenmeester Johan Stroobach (39) uit Zaandam, ex-zeeman Jan Hartog (29) uit Rotterdam, scheepstimmerman Thijs de Vré (24) uit Amsterdam, apothekersassistente Trees Pandelaar (46) uit Laren en verpleegster Marja Harleman (29) uit Nijmegen. De meesten kennen elkaar van vorige vakantiereizen met het schip; alleen havenmeester Stroobach, een atletisch gebouwde man, is nieuw.

VAREN ZONDER LICHT IS VRAGEN OM MOEILIJKHEDEN
Majestueus klieft de Quest door de golven. Het want kraakt." Wordt het niet eens tijd om navigatieverlichting te voeren?" vraagt Stroobach, een ervaren zeezeiler met thuis een eigen jacht. Arjan Teutelink, een dromerig, jongensachtig type met dik, donker haar en een gebruind gelaat, schudt z’n hoofd. "Nee, we moeten de accu’s en dieselmotor sparen," antwoordt hij van achter het roer. Johan en Leen - die zijn halve leven op zee heeft doorgebracht - zijn met stomheid geslagen. Varen zonder verlichting... dát is om moeilijkheden vragen. Kapitein Teutelink houdt echter voet bij stuk: geen licht! De volgende ochtend, zondag 28 september 1975, is het opnieuw ideaal zeilweer. "Vandaag krijgen jullie les in radio-peiling," zegt Arjan monter als hij aan het ontbijt verschijnt. Arjans voorstel wordt met enthousiasme begroet. De meeste opvarenden kunnen weliswaar al goed navigeren, maar een beetje bijscholing is nooit weg. Terwijl de koffie pruttelt en Trees en Marja de broodjes smeren, loopt Johan even van tafel om z’n handen te wassen . Hij draait de kraan open en... "Wat is dat?" roept Arjan ineens. Johan, een goedlachse kerel met altijd een brede grijns om z’n mond, kijkt verbaasd op. "Me even wassen," antwoordt hij. Arjan reageert furieus. "Om jezelf te wassen, je tanden te borstelen, het eten te koken en je kleren te wassen, gebruik je zout water," schreeuwt hij. "Alleen om te drinken gebruik je zoet water." De andere passagiers - vooral diegenen die al een paar keer eerder met de Quest zijn meegevaren - fronsen verrast hun wenkbrauwen. Het gebruik van zoet water was tijdens voorgaande reizen nooit een probleem en nu ineens... Een paar uur later is iedereen het incident alweer vergeten. Vrolijk en opgewekt geeft Arjan zijn "cursisten" les in radiopeiling. De opvarenden genieten... wat een fantastisch schip! Overhellend naar bakboord jaagt de schoener over zee, een groot, wit schuimspoor trekkend. Nog vier volle weken! Maar de dood zeilt mee. Fier, trots en statig glijdt de Quest glorieus de haven Calvi op Corsica binnen, een ronde baai aan de voet van een reusachtige berg. Het is maandag 29 september 1975, precies twaalf uur in de middag.

"DE REIS VERLOOPT VOORSPOEDIG, VEEL LIEFS"
Het eerste dat Marja Harleman doet als ze eenmaal aan wal is, is haar hospita in Nijmegen een kaartje sturen. "De reis verloopt voorspoedig. Veel liefs, Marja," schrijft ze. Daarna trekt ze met haar reisgenoten naar het eeuwenoude stadje boven op de berg. Alleen Trees en Leen - de twee oudsten van het gezelschap - gaan hun eigen weg. Ze willen samen de markt op om inkopen te doen. Vers fruit, verse groenten, melk, thee… er moet heel wat ingeslagen worden. Als Leen en Trees, een kleine 1 meter 48 lange vrouw, enkele uren later als eersten aan boord van de Quest terugkeren, duikt Leen meteen weer in z’n dagboek. "Trees is een zuinige vrouw," schrijft hij. "Ze loopt wel vier, vijf kraampjes af voordat ze eindelijk iets koopt. Maar ik geef toe: ze koopt goede kwaliteit voor weinig geld." Inmiddels zijn ook de andere opvarenden van de Quest teruggekeerd. Het is bijna zes uur in de avond en voor Leen van der Hoeven zit de reis erop. Over enkele uren vertrekt zijn vliegtuig naar Nice, waar hij verslag uit moet brengen aan zijn Zuidafrikaanse neef. "Behouden vaart en tot ziens," roept hij tegen de zes achterblijvers als hij een paar minuten later van boord stapt. Hij zou ze nooit meer zien. De volgende ochtend - dinsdag 30 september 1975 - zijn kapitein Arjan Teutelink en zijn vijf passagiers al vroeg uit de veren. Via een baai iets ten zuiden van Calvi koerst de Quest naar het Italiaanse eiland Sardinië, waar het schip op vrijdag 3 oktober 1975 in de haven van Alghero afmeert. Opnieuw wordt er proviand ingeslagen en voor de derde keer stuurt Marja een kaartje naar haar kamerverhuurster in Nijmegen. "Prachtig weer. Corsica en Sardinië zijn schitterend," schrijft ze. Omdat er een gunstige wind staat, stelt Arjan voor om naar het Noordafrikaanse havenstadje Tabarka in Tunesië te zeilen. De passagiers zijn enthousiast. Afrika... een ander werelddeel. "Doen!" roepen ze in koor. Vrijwel meteen wordt het anker gelicht en vervolgt de Quest haar reis. Vijf dagen later - op woensdag 8 oktober 1975 - meert Arjan de Quest af in Tabarka, een havenstadje op de grens met Algerije. En dan doet Arjan Teutelink een onbegrijpelijk voorstel. Hij dringt aan om gezamenlijk een uitstapje naar de hoofdstad Tunis te maken om vervolgens dáár in een hotel te blijven overnachten. Een leuk maar onverantwoord plan: het schip zou onbeheerd achterblijven! Geen zeezeiler haalt zo iets in Noord-Afrika in z’n hoofd. Arjan wijst alle bezwaren luchtig van de hand. "Niet elke Arabier is een rover," zegt hij. Niet lang daarna vertrekken de vier mannen en twee vrouwen richting Tunis. Nog snel doet Marja een kaartje op de post: haar vierde. De volgende dag - donderdag 9 oktober 1975 - keert de groep uitgelaten in Tabarka terug. Tunis is een belevenis geweest. Hoewel het al avond is, stelt Arjan voor om toch meteen maar te vertrekken. Niemand begrijpt zijn plotselinge haast, maar aan de andere kant... ze zijn uiteindelijk meegekomen om te zeilen. Zonder verder tegen te sputteren, hijsen de opvarenden de zeilen en glijdt de Quest langzaam de haven van Tabarka uit. Reisdoel: Carloforte, het haventje van San Pietro, een piepklein eilandje iets ten zuiden van Sardinië.

EEN ONBEKEND SCHIP ZIT ACHTER HEN AAN
Er gebeurt iets vreemds, iets beangstigends. Terwijl iedereen ligt te slapen merkt Johan Stroobach, die samen met Marja wacht loopt, dat ze achtervolgd worden. Al een uur zit er een onbekend schip achter hen aan. Eerst dacht hij toeval, maar nu... De vier nog slapende opvarenden worden gewaarschuwd. Bijna tegelijk verschijnen ze aan dek. "Piraten?" fluistert een van hen. Niemand antwoordt. Het is muisstil en aardedonker aan boord van de Quest. Arjan verlegt de koers in de hoop zijn achtervolgers in de duisternis te kunnen afschudden. Het plan mislukt. Zoeklichten zwiepen over het water en een paar seconden later zit de Quest in enkele lichtbundels gevangen. Direct daarna worden de lichten weer gedoofd. Aan boord van de Quest blijft het doodstil. Niemand durft iets te zeggen... geluid draagt ver over water. De minuten verstrijken. Dan tasten de zoeklichten het water weer af... de Quest komt opnieuw in het volle licht van de schijnwerpers terecht. Daarna floepen de lichten weer uit. Er volgt nog een derde en vierde keer. Dan opeens blijft het donker... een kwartier, een halfuur, een uur. "Okay, laten we maar weer gaan slapen," fluistert Arjan. Op de twee wachtlopers na gaat iedereen te kooi. Maar niemand doet een oog dicht... Als de dageraad aanbreekt, staat iedereen weer aan dek. Met verrekijkers speuren ze de horizon af. Nergens een spoor van een mysterieuze achtervolger! Op zondag 12 oktober 1975 legt de Quest aan in Carloforte, het haventje van het Italiaanse eilandje San Pietro. Marja Harleman stuurt meteen een kaartje naar haar hospita waarop ze het angstige avontuur uitvoerig beschrijft. Ze sluit de laatste zin af met de woorden: "Het was doodeng!" Aanvankelijk is het geschikt zeilweer als de volgende dag - maandag 13 oktober 1975 - de zeilen worden gehesen. Reisdoel: via Menorca naar Antibes, waar het gezelschap uiterlijk de vijfentwintigste mag arriveren. Gejaagd door de wind spuit de Quest richting Menorca, een eiland onder de kust van Spanje. Maar na drie uur varen wakkert de wind plotseling aan. In de verte nadert een depressie. Het begint te bliksemen en te hagelen. Onweersklappen dreunen over het woeste water. De wijzer van de barometer zakt naar het laagste punt. De windmeter geeft kracht tien, elf, twaalf aan. Een orkaan! Noodgedwongen keren Arjan Teutelink, Thijs de Vré, Jan Hartog, Johan Stroobach, Trees Pandelaar en Marja Harleman weer terug naar Carloforte.

"ER GEBEUREN HIER MERKWAARDIGE DINGEN AAN BOORD"
De volgende dag - dinsdag 14 oktober 1975 - schrijft havenmeester Johan Stroobach een lange brief aan zijn beste vriend Han Schoen, commissaris van politie in Beverwijk. Gedetailleerd doet hij verslag van wat er de vorige dag op zee heeft plaatsgevonden. Maar hij schrijft meer... "Han, de tijd begint te dringen. We moeten immers de vijfentwintigste in Antibes zijn. Bel jij even m’n werkgever als ik te laat ben? Licht dan ook m’n moeder in. Er gebeuren hier merkwaardige dingen aan boord. Zon, zee en zout hebben mijn huid behoorlijk aangetast, maar Arjan raakt helemaal over z’n toeren zodra het zoetwaterkraantje opengaat. Er zijn trouwens nog veel meer belevenissen te melden, maar die vertel ik je later wel. De hartelijke groeten en tot ziens, Johan." Vreemd: met geen woord rept hij over het achtervolgingsavontuur. Precies een etmaal later - woensdag 15 oktober 1975 - betreden de zes opvarenden van de Quest een stomerij in Carloforte, waar ze hun drijfnatte kleding laten reinigen en drogen. Ze rekenen af en verlaten de zaak. Sindsdien is er nooit meer iets van ze vernomen! Exact een week later - woensdag 22 oktober 1975 - is de Quest opeens uit de haven van Carloforte verdwenen. De grote vraag is: zitten de zes Nederlanders aan boord? Want waarom heeft niemand even naar huis gebeld of geschreven dat ze nooit meer op tijd - de vijfentwintigste - in Antibes konden arriveren om het vliegtuig naar Nederland te halen? Zelfs als ze Menorca links zouden laten liggen en rechtstreeks naar Antibes zouden zeilen, zouden ze nog dagen te laat komen. Een andere vraag is: waarom zijn de zes Nederlanders niet meteen de vijftiende, toen ze uit de stomerij kwamen, vertrokken? Satellietfoto’s tonen aan dat het op en na de vijftiende schitterend weer is geweest. Waarom zouden ze er een week blijven zitten om vervolgens - zonder iemand te waarschuwen - veel te laat te vertrekken? Maar goed: dat meldt het havenregister van Carloforte allemaal niet. Daarin staat gewoon dat de Quest op 22 oktober met onbekende bestemming is vertrokken
Zaterdag, 25 oktober 1975. Vrienden, kennissen en familieleden van de zes opvarenden wachten vergeefs op Schiphol. Ook commissaris Han Schoen staat zijn vriend Johan Stroobach in de aankomsthal op te wachten
Zondag, 2 november 1975. Acht dagen nadat de Quest in Antibes had moeten arriveren, wordt er groot alarm geslagen. Vaartuigen en vliegtuigen van de Spaanse en Italiaanse marine speuren over de hele Middellandse Zee. De zoekactie duurt dagen, maar nergens een spoor van de Quest. Geen wrakhout, geen olievlekken, geen aangespoelde lichamen. De autoriteiten staan voor een raadsel
Zondag, 11 november 1975. De Amerikaanse oorlogsbodem Basilone vist om 15.25 uur - op 70 mijl ten oosten van het Spaanse Menorca - een ondergelopen sloep uit het water. Het vaartuig wordt korte tijd later door de echtgenote van Arjan - Madeleine Teutelink-Burnaby Lautier - geïdentificeerd als de sloep van de Quest. Aan de hand van de algen- en schelpen-aangroei wordt vastgesteld dat het bootje weken in het water moet hebben gelegen. De autoriteiten gaan er nu van uit dat de Quest vermoedelijk door een tanker is overvaren waarna het met man en muis is vergaan
November 1975. Commissaris Han Schoen uit Beverwijk is ervan overtuigd dat de Quest niet overvaren kan zijn. Dan was de sloep óók naar de kelder gegaan, redeneert hij. Bovendien: hoe konden de zes opvarenden op woensdag 22 oktober nog richting Menorca varen, als ze de vijfentwintigste in Antibes moesten zijn? Om uit te vissen wat er na 15 oktober in Carloforte precies is gebeurd, stuurt commissaris Schoen twee kennissen van hem, Sake Langendijk en Frans Haven, naar Italië om een onderzoek in te stellen. Via de Nederlandse consul in Italië wordt de autoriteiten van San Pietro verzocht om zich voor het onderzoek beschikbaar te houden. Als het Nederlandse tweetal echter op het eiland arriveert, blijken alle informatiebronnen opeens te zijn verdwenen. Havenmeester, jachthavenbeheerder... ze zijn nét daags tevoren met verlof gestuurd. In december 1975 is "iedereen" de "Kwestie Quest" vergeten. Familie, vrienden en kennissen van de zes opvarenden leggen zich neer bij de officiële lezing van de autoriteiten: een scheepsramp! In Italië, Frankrijk, Spanje en Nederland worden de dossiers dichtgeklapt en opgeborgen. Behalve in Beverwijk.

VERSCHOLEN ONDER HET STRUIKGEWAS VINDT HIJ EEN GERAAMTE
Vijf jaar later, 5 oktober 1980. Met een welgemikt schot knalt de Italiaanse jager Angelo Agus op Sardinië een patrijs uit de lucht. Als hij naar het neergeschoten dier gaat zoeken, doet hij een gruwelijke vondst: verscholen onder het struikgewas vindt hij een geraamte. Hij waarschuwt de politie, die meteen het hele gebied minutieus uitkamt. Ze vinden drieëntwintig ribben, een deel van een kunstgebit, een vrijwel complete schedel, een stuk ruggewervel, een deel van een bekken, twee lege "tubetjes" lippenstift, een stuk van een geel zwemvest en een plastic knipportemonnee met daarin een nauwelijks meer te ontcijferen bankafschrift. Hoewel het gevonden zwemvest het tegendeel doet vermoeden, weet de politie één ding meteen zeker: de persoon in kwestie is een drenkeling! Reden: de menselijke resten liggen vier meter boven de zeespiegel, op een rotsrichel tientallen meters uit de kust. Het is uitgesloten dat de persoon - dood of levend - op deze plek is aangespoeld. Het meest voor de hand liggend is dat het lichaam er is neergelegd. Microscopisch onderzoek van het bankafschrift leert dat de persoon ooit 300 Nederlandse guldens in Italiaanse lires heeft omgewisseld. Er kunnen ook nog een paar letters worden ontcijferd: ...elaa...angew...1 Even later ratelt de Interpol-telex. Gevonden vrouw is: Trees Pandelaar, Slangeweg 12 uit Laren!
Juli 1981. Commissaris Han Schoen kan z’n oren niet geloven als hij via de Centrale Recherche Informatiedienst in Den Haag te horen krijgt dat op Sardinië het lichaam van Trees Pandelaar is gevonden. Hij stuurt meteen een telex de deur uit waarin hij zijn Italiaanse collega’s verzoekt het officiële rapport op te sturen
Vier maanden later - donderdag 19 november 1981 - heeft hij de stukken in handen. Hij heeft dan voldoende stukjes van de "legpuzzel" te pakken om te weten wat er in september/oktober 1975 aan boord van de Quest gebeurd moet zijn. Hij zwijgt echter... het échte bewijs ontbreekt immers nog
Zaterdag, 12 september 1987. "Ze zijn zo goed als zeker allemaal vermoord," zegt commissaris Han Schoen in zijn woning in Beverwijk. "Ik heb een theorie die erop neerkomt dat kapitein Arjan Teutelink zichzelf en alle andere opvarenden de dood heeft ingejaagd." Commissaries Schoen bladert door een dik dossier: brieven, kaarten, foto’s, reisverslagen... allemaal herinneringen aan mensen die twaalf jaar geleden spoorloos verdwenen." Arjan Teutelink wist dat hij na die laatste reis letterlijk alles kwijt zou zijn," vervolgt hij. "Z’n schip, z’n vrouw, z’n bedrijf. Daarom heeft hij die laatste reis gebruikt om nog één grote slag te slaan. Hij heeft vermoedelijk drugs gesmokkeld. Het heeft er alle schijn van dat de contrabande in het Tunesische Tabarka is ingeladen. Daarom moesten ze dat uitstapje naar de hoofdstad Tunis maken... dan kon de Quest ’s nachts rustig worden volgestouwd. Dat verklaart ook waarom de opvarenden geen water mochten gebruiken en waarom hij zo zuinig met z’n diesel was. Hij had de water- en dieseltank gecompartimenteerd... er schotten in geplaatst waarachter de verboden waar verborgen kon worden. Daarom mocht er maar mondjesmaat zoet water worden gebruikt... de kans op ontdekking was anders veel te groot. Om diezelfde reden mocht er ook geen navigatieverlichting worden gevoerd. Niet om de accu’s te sparen, maar om te voorkomen dat daardoor de dieselmotor moest draaien... dat zou hem brandstof kosten en dat had ie dus nauwelijks aan boord. En dan die achtervolging op volle zee. Dát moet er ook iets mee te maken hebben. Misschien wilde Arjan er stiekem met de lading vandoor gaan. Misschien ook hebben zijn achtervolgers alleen maar willen controleren of hij niet "per ongeluk" de verkeerde kant op voer." Commissaris Schoen nipt van zijn Spa. Hij vervolgt: "Wat er na woensdag 15 oktober 1975 - die stomerij-dag - met de zes opvarenden is gebeurd weet niemand. Maar ik vermoed dat ze toen of kort daarna, allemaal om het leven zijn gebracht. In elk geval ben ik er redelijk van overtuigd dat ze niet aan boord zaten toen de Quest een week later - op woensdag 22 oktober - de haven van Carloforte verliet.

’TREES HEBBEN ZE - MET ZWEMVEST EN AL - OP DIE ROTS NEERGELEGD’
Ik heb goede redenen om aan te nemen dat drugssmokkelaars er met het schip vandoor zijn gegaan. De enige die dat zou kunnen bevestigen is de havenmeester. Hij moet normaal gesproken het liggeld in ontvangst hebben genomen en zo tegelijkertijd hebben gezien wie er afrekende. Maar hij was dus ineens onvindbaar toen Sake Langendijk en Frans Haven er een onderzoek kwamen instellen. Toeval? Om de dooie donder niet. Tot op heden hebben we die havenmeester - een Siciliaan - niet te pakken kunnen krijgen!

WAARSCHIJNLIJK ZIJN ALLE OPVARENDEN VERMOORD
Er zijn echter meer redenen om te veronderstellen dat de opvarenden vermoord zijn en dat criminelen er met de Quest vandoor zijn gegaan. Trees Pandelaar werd op Sardinië gevonden; de sloep van de Quest werd 500 kilometer westelijker - bij Menorca - uit zee gevist. Stel dat dáár - in de buurt van Menorca dus - de Quest om welke reden dan ook vergaan zou zijn, dan kan het lichaam van Trees nooit zo "compleet" op Sardinië aanspoelen. En dan ook nog precies in de buurt van Carloforte... onmogelijk! Dan het omgekeerde: de Quest is vergaan voor de kust van Sardinië en de sloep is door de stroming richting Menorca gedreven. Ook onmogelijk! De stroming gaat precies de andere kant op ." Commissaris Schoen bladert opnieuw door het dossier. Even later zegt hij: "Het volgende is vermoedelijk gebeurd: alle opvarenden zijn waarschijnlijk tussen 15 en 22 oktober 1975 vermoord. Vijf van de zes opvarenden hebben ze op een dusdanige wijze weggewerkt dat ze nooit meer gevonden zouden worden. Trees hebben ze - met zwemvest en al - op die rots neergelegd. Het moest immers een "scheepsramp" lijken? Vervolgens zijn ze met de Quest richting Menorca gevaren. Daar hebben ze - ergens op volle zee - de lading op een ander schip overgeladen en de Quest tot zinken gebracht. De sloep hebben ze overboord gezet om het beeld van de "scheepsramp" compleet te maken. Door de stroming zou het bootje vanzelf richting Sardinië drijven. Dan nóg een reden waaruit blijkt dat de zes Nederlanders op die tweeëntwintigste nooit aan boord van de Quest kunnen hebben gezeten. Als ze namelijk wél aan boord hadden gezeten, waren ze nooit via Menorca naar Antibes terug gezeild. Ze waren sowieso al te laat en om dan ook nog eens honderden kilometers om te varen... uitgesloten! Dan had er wel iemand gebeld of geschreven. Waarom ze óók Arjan om het leven hebben gebracht? Ach, misschien werd hij lastig, misschien wilde hij er met de buit vandoor gaan, misschien wilden de drug-handelaren gewoon geen enkele getuige... wat dat betreft deinst de mafia nergens voor terug!" Even later zit commissaris Schoen met vrouw en kinderen aan de spaghetti. "Zullen we dit jaar eigenlijk wel met vakantie naar Rome gaan?" vraagt zijn echtgenote. De commissaris zwijgt. "Of zullen we...?" Han Schoen knikt bevestigend. "Ja... we gaan naar Carloforte," antwoordt hij. Einde verhaal
Er staat een foto bij van Arjan Teutelink met de tekst: Er bestaan sterke aanwijzingen dat kapitein Arjan Teutelink zichzelf en de vijf passagiers de dood heeft ingejaagd door voor criminelen drugs te smokkelen
Er staat ook een foto bij van Sake Langendijk met de tekst: Namens de families van de vermiste opvarenden van de Quest vertrok Sake Langendijk naar Italië in de hoop nog enkele aanknopingspunten te kunnen vinden
En tenslotte een foto van Frans Haven en Sake Langendijk met de tekst: Teleurgesteld keerden Frans Haven (links) en Sake Langendijk (midden) op Schiphol terug na een mislukt onderzoek naar de raadselachtige verdwijning van het Nederlandse zeiljacht Quest.


IX-q Hendrik Klaas Stroobach, geboren op 10 juni 1942 in Wormerveer (), zoon van Jacobus Jan Stroobach (zie VIII-h) en Antje de Haas.
Hij trouwt op 23 augustus 1983 in Amsterdam () op 41-jarige leeftijd met de 37-jarige Harmina Henderika Staudt, geboren op 6 mei 1946.


IX-r Theo Stroobach, geboren op 23 september 1946 in Wormerveer (), zoon van Jacobus Jan Stroobach (zie VIII-h) en Antje de Haas.
Hij trouwt op 10 april 1973 in Koog aan de Zaan () op 26-jarige leeftijd met Helene Stadt.

Kinderen van Theo en Helene:

1. AFGESCHERMD.
2. AFGESCHERMD.


IX-s Ienske (Ineke) Stroobach, geboren op 12 april 1949 in Wormerveer (), dochter van Jacobus Jan Stroobach (zie VIII-h) en Antje de Haas.
Zij trouwt op 12 december 1972 in Zaandijk () op 23-jarige leeftijd met de 24-jarige Arend Bloem, geboren op 20 april 1948 in Wormerveer ().

Kinderen van Ineke en Arend:

1. AFGESCHERMD.
2. AFGESCHERMD.


IX-t Jan Philip Stroobach, geboren op 12 april 1947 in Amsterdam (), ingenieur (bij de KLM), zoon van Jan Philip Stroobach (zie VIII-l) en Margaretha Petronella Hendrika Pus.
Hij trouwt op 26 mei 1970 in Amsterdam () op 23-jarige leeftijd met de 23-jarige Carla Kusters, geboren op 20 juni 1946 in Amsterdam ().

Kinderen van Jan en Carla:

1. AFGESCHERMD (zie X-x).
2. AFGESCHERMD (zie X-y).
3. AFGESCHERMD.
4. AFGESCHERMD (zie X-z).


IX-u Marjanne Jacoba Elisabeth Stroobach, geboren op 8 april 1951 in Amsterdam (), dochter van Jan Philip Stroobach (zie VIII-l) en Margaretha Petronella Hendrika Pus.
Zij trouwt op 13 oktober 1979 in Zaanstad () op 28-jarige leeftijd met de 29-jarige Jan Christiaan van der Veen, geboren op 29 mei 1950 in Amsterdam ().


IX-v AFGESCHERMD, dochter van Gerardus Stroobach (zie VIII-m) en Maria Johanna Valk.
Zij heeft een relatie met AFGESCHERMD, zoon van Johannes Paulus Fermie en Helena Stravers.

Kinderen van AFGESCHERMD en AFGESCHERMD:

1. AFGESCHERMD.
2. Mariska (Maris) Fermie, geboren op 27 januari 1969 in Amsterdam (). Zij heeft een relatie met AFGESCHERMD.


IX-w Jacoba Johanna (Cobie) Stroobach, geboren op 16 juni 1945 in Amsterdam (), overleden op 3 maart 2017 in Haarlemmermeer () op 71-jarige leeftijd, dochter van Gerardus Stroobach (zie VIII-m) en Maria Johanna Valk.
Zij (1) trouwt op 24 november 1967 in Amsterdam () op 22-jarige leeftijd met de 25-jarige Gerrit Witting, geboren op 29 mei 1942 in Amsterdam (). Dit huwelijk wordt ontbonden op 7 oktober 1982 in Amsterdam ().

Kinderen van Cobie en Gerrit:

1. AFGESCHERMD.
2. AFGESCHERMD. Hij heeft een relatie met AFGESCHERMD.

Zij (2) trouwt op 6 april 2005 in Haarlemmermeer () op 59-jarige leeftijd met de 77-jarige Theodorus Leonardus van Boelenhoven, geboren op 24 oktober 1927 in Amsterdam (), overleden op 28 maart 2014 in Haarlemmermeer () op 86-jarige leeftijd.


IX-x AFGESCHERMD, dochter van Gerardus Stroobach (zie VIII-m) en Maria Johanna Valk.
Zij heeft een relatie met AFGESCHERMD.

Kind van AFGESCHERMD en AFGESCHERMD:

1. AFGESCHERMD.


IX-y AFGESCHERMD, zoon van Gerardus Stroobach (zie VIII-m) en Maria Johanna Valk.
Hij heeft een relatie met AFGESCHERMD.

Kinderen van AFGESCHERMD en AFGESCHERMD:

1. Ramona Stroobach, geboren op 11 augustus 1980 (zie X-aa).
2. AFGESCHERMD.


IX-z Ingrid Stroobach, geboren op 9 december 1939 in Amsterdam (), dochter van Cornelis Stroobach (zie VIII-n) en Cornelia Boucher.
Zij trouwt op 29 maart 1962 in Diemen () op 22-jarige leeftijd met de 21-jarige Wijnand Demmer, geboren op 27 april 1940 in Diemen (), overleden op 19 september 2001 in Amsterdam () op 61-jarige leeftijd, gecremeerd op 24 september 2001 te Bilthoven () (in crematorium Den en Rust).

Kinderen van Ingrid en Wijnand:

1. AFGESCHERMD. Zij heeft een relatie met AFGESCHERMD, zoon van AFGESCHERMD en AFGESCHERMD.
2. AFGESCHERMD.


IX-aa Shirley Stroobach, geboren op 24 februari 1947 in Amsterdam (), dochter van Cornelis Stroobach (zie VIII-n) en Cornelia Boucher.
Zij trouwt op 19 november 1963 in Amsterdam () op 16-jarige leeftijd met A. de Jong.


IX-ab Peter Henri Stroobach, geboren op 16 maart 1947 in Amsterdam (), zoon van Johannes Gerrit Nicolaas Stroobach (zie VIII-p) en Aletta Helena van den Ham.
Hij trouwt op 22 juni 1973 op 26-jarige leeftijd met A.P.J. Koch.


IX-ac Jansje Maria Antonetta (Jo) Stroobach, geboren op 31 januari 1932 in Amsterdam (), hoofd boekhouding; stenotypiste, overleden op 20 februari 2017 in Amsterdam () op 85-jarige leeftijd, gecremeerd op 27 februari 2017 te Almere () (in Crematorium Almere), dochter van Cornelis Stroobach (zie VIII-q) en Maria Geertrui Huele.
Zij gaat in december 1955 in ondertrouw in Amsterdam () en trouwt op 15 mei 1956 in Amsterdam () op 24-jarige leeftijd met de 25-jarige Klaas Meijer, geboren op 14 maart 1931 in ’s-Gravenhage (), kantinebeheerder (van het Flevoparkbad); kruidenier, overleden op 17 april 2000 in Almere () op 69-jarige leeftijd, gecremeerd op 21 april 2000 te Lelystad () (in crematorium Ölandhorst), zoon van Klaas Cornelis Meijer, kruidenier en Grietje Martis.

Kinderen van Jo en Klaas:

1. Marja Meijer, geboren op 22 november 1958 in Velsen (), office manager; secretaresse.
2. René Meijer, geboren op 1 augustus 1961 in Velsen (), assistent-chef boekhouding (1984-1985); analist-programmeur (1985-1990); IT specialist (freelance) (1990-2002); informatieanalist (2002-2006); projectmanager (2007-2020); procesmanager (2020). Hij trouwt op 22 juli 1988 in Amsterdam () (kerkelijk huwelijk op 22 juli 1988 in Amsterdam ()) op 26-jarige leeftijd met de 24-jarige Astrid Maria Houtveen, geboren op 2 februari 1964 in Amersfoort (), gedoopt (rooms-katholiek) op 3 februari 1964 in Amersfoort (), baliemedewerkster (GWK) (1986-1990); onderwijsassistente (2002-2004); leraarondersteuner (2004-2010); lerares (Nederlands) (2010), dochter van Wilhelmus Marie Houtveen, accountant-administratieconsulent en Margaretha Gerarda van Schalkwijk.


IX-ad Cornelis Gerardes (Cor) Stroobach, geboren op 3 april 1935 in Amsterdam (), overleden op 7 december 2020 in Purmerend () op 85-jarige leeftijd, zoon van Cornelis Stroobach (zie VIII-q) en Maria Geertrui Huele.
Hij trouwt op 26 november 1959 in Amsterdam () op 24-jarige leeftijd met de 22-jarige Nelia Marianna Hendrika (Corrie) Hopman, geboren op 31 december 1936 in Amsterdam (), dochter van Hendrik Frederik Jacobus Hopman en Nelia Marianna Peereboom.

Kinderen van Cor en Corrie:

1. Roberto Gerardes (Roy) Stroobach, geboren op 18 september 1962 in Amsterdam () (zie X-ab).
2. Marco Hendrik Stroobach, geboren op 1 november 1965 in Amsterdam () (zie X-ac).


IX-ae Johanna Jacoba (Jantine) Stroobach, geboren op 6 augustus 1928 in Amsterdam (), afdelingshoofd; dienstbode; hulp in de huishouding; verkoper; winkelbediende, overleden op 6 november 1981 in Emmen () op 53-jarige leeftijd, dochter van Jacobus Stroobach (zie VIII-s) en Alida Houthuijsen.
Zij trouwt op 28 augustus 1962 in Amsterdam () op 34-jarige leeftijd met de 25-jarige Willem Cornelis de Wolf, geboren op 4 januari 1937 in Amsterdam (), overleden op 27 januari 2006 in Emmen () op 69-jarige leeftijd, zoon van Willem de Wolf en Margaretha Janna Polderman.

Kind van Jantine en Willem:

1. AFGESCHERMD.


IX-af Jacobus (Jaap) Stroobach, geboren op 3 juni 1932 in Weesperkarspel (), zoon van Jacobus Stroobach (zie VIII-s) en Alida Houthuijsen.
Hij (1) trouwt op 2 juni 1959 in Huizen () op 26-jarige leeftijd met Hendrika Jantina (Henny) van Ewijk. Dit huwelijk wordt ontbonden op 1 juni 1982.

Kinderen van Jaap en Henny:

1. Rudolf (Ruud) Stroobach, geboren op 19 februari 1961 in Huizen () (zie X-ad).
2. Arnold Jan Stroobach, geboren op 27 maart 1964 in Huizen () (zie X-ae).

Hij (2) heeft een relatie met AFGESCHERMD.


IX-ag Tom Stroobach, geboren op 4 februari 1952, zoon van Jan Stroobach (zie VIII-u) en Maria Jacoba Gerda Rijken.
Hij trouwt op 11 januari 1974 in Amsterdam () op 21-jarige leeftijd met de 22-jarige Johanna Maria Elizabeth (Annelies) Cools, geboren op 22 oktober 1951 in ’s-Hertogenbosch ().

Kinderen van Tom en Annelies:

1. Chrissy Stroobach, geboren op 18 april 1978.
2. Gwen Stroobach, geboren op 28 juni 1983 in Lelystad () (zie X-af).


IX-ah Johannes Wilhelmus (Hans) Stroobach, geboren op 17 februari 1946 in Amsterdam (), zoon van Johannes Wilhelmus Stroobach (zie VIII-x) en Johanna Catharina Biekmann.
Hij trouwt op 3 september 1970 op 24-jarige leeftijd met de 23-jarige Annelies Josine (Annelies) van Diepenbeek, geboren op 18 augustus 1947 in Amsterdam (), dochter van Johannes Franciscus van Diepenbeek en Helena Johanna Driehuijs.

Kinderen van Hans en Annelies:

1. AFGESCHERMD.
2. AFGESCHERMD (zie X-ag).


IX-ai Anthonius Bernardus (Ton) Stroobach, geboren op 30 oktober 1954 in Port Augusta (), zoon van Johannes Wilhelmus Stroobach (zie VIII-x) en Johanna Catharina Biekmann.
Hij trouwt op 14 november 1975 op 21-jarige leeftijd met de 19-jarige Elfrun Dorothea Marianne Mildner, geboren op 27 april 1956 in Wietzendorf ). Dit huwelijk wordt ontbonden.

Kinderen van Ton en Elfrun:

1. Daniéla (Danny) Stroobach, geboren op 10 maart 1976 in Soltau ) (zie X-ah).
2. Melanie Stroobach, geboren op 19 juni 1978 in Monnickendam () (zie X-ai).
3. Sharon Stroobach, geboren op 13 december 1982 in Monnickendam () (zie X-aj).


IX-aj Ronald Stroobach, geboren op 2 november 1964 in Amsterdam (), zoon van Johannes Wilhelmus Stroobach (zie VIII-x) en Cornelia Petronella Neeskens.
Hij trouwt op 31 mei 1996 in Amsterdam () op 31-jarige leeftijd met de 27-jarige Lidwina Maria Johanna (Lidia) Ladru, geboren op 5 september 1968 in Amsterdam ().

Kinderen van Ronald en Lidia:

1. Jeffrey Stroobach, geboren op 3 september 1997 in Amsterdam ().
2. Rick Stroobach, geboren op 21 december 1999 in Amsterdam ().
3. Mike Stroobach, geboren op 2 januari 2003 in Amsterdam ().
4. Isabella Stroobach, geboren op 17 maart 2004 in Amsterdam ().


IX-ak AFGESCHERMD, zoon van Hendrik Jacobus Stroobach (zie VIII-y) en Jacoba Hendrika Rietman.
Hij begint een relatie met een onbekende vrouw.

Kind van AFGESCHERMD uit een onbekende relatie:

1. AFGESCHERMD (zie X-ak).


IX-al AFGESCHERMD, dochter van Hendrik Jacobus Stroobach (zie VIII-y) en Jacoba Hendrika Rietman.
Zij heeft een relatie met AFGESCHERMD.

Kind van AFGESCHERMD en AFGESCHERMD:

1. AFGESCHERMD.


IX-am AFGESCHERMD, dochter van Hendrik Jacobus Stroobach (zie VIII-y) en Jacoba Hendrika Rietman.
Zij heeft een relatie met AFGESCHERMD.

Kind van AFGESCHERMD en AFGESCHERMD:

1. AFGESCHERMD.


IX-an Jaap Rudolf (Rudi) Stroobach, geboren op 24 april 1932 in Batavia (), overleden op 17 september 1998 in Graaff Reinet () op 66-jarige leeftijd, zoon van Hendrik Stroobach (zie VIII-ae) en Marie Jeanne Lanting.
Hij trouwt op 15 mei 1956 in Rotterdam () op 24-jarige leeftijd met de 24-jarige Lily Mathilde Goovaerts, geboren op 13 juli 1931 in Medan (), dochter van Hans Hendrik Frans Frederik Goovaerts en Mathilde Antonia Clazina Pijl.

Kinderen van Rudi en Lily:

1. AFGESCHERMD.
2. AFGESCHERMD (zie X-al).
3. AFGESCHERMD (zie X-am).


IX-ao Mary Ettina Stroobach, geboren op 1 mei 1935 in Makassar (), dochter van Hendrik Stroobach (zie VIII-ae) en Marie Jeanne Lanting.
Zij trouwt met John Arthur Clark.


IX-ap Henk Johann Stroobach, geboren op 16 mei 1936 in Soerabaja (), zoon van Jacob Cornelis Stroobach (zie VIII-af) en Johanna Caroline Töpel.
Hij trouwt op 9 juni 1959 in Amsterdam () op 23-jarige leeftijd met de 19-jarige Marijke Danielle Blom, geboren op 10 augustus 1939 in Amsterdam (), overleden op 1 april 2015 in Haarlem () op 75-jarige leeftijd, dochter van Daniel Blom en Elizabeth Maria Eltink.

Kinderen van Henk en Marijke:

1. AFGESCHERMD.
2. AFGESCHERMD (zie X-an).
3. AFGESCHERMD.


IX-aq Ingeborg Claire Stroobach, geboren op 1 september 1937 in Soerabaja (), sportlerares, overleden op 28 november 1987 in Nijmegen () op 50-jarige leeftijd, dochter van Jacob Cornelis Stroobach (zie VIII-af) en Johanna Caroline Töpel.
Zij trouwt op 19 september 1959 in Haarlem () op 22-jarige leeftijd met de 27-jarige Willem Frederik van Wamel, geboren op 12 mei 1932 in Malang ().

Kind van Ingeborg en Willem:

1. AFGESCHERMD. Zij heeft een relatie met AFGESCHERMD, zoon van Joseph Anton Jacob Marie Veraart en Anna Maria Franciska Jurgens.


Gegenereerd met Aldfaer, versie 10.1.