15: Lajuma Research Centre

Schema voor vrijdag 6 mei 2016:

08:50	Vertrek Sefapane Lodge (A)
13:30	Louis Trichardt (B)
15:15	Onderaan Lajuma Research Centre (C)
15:45	Lajuma Research Centre
Totale reisafstand: 244 km.

---

We hebben het al eerder over de camper gehad. Op zich is het een prima ding, maar af en toe hebben we last van een het hetzelfde mankement. We hebben een automaat, maar als die in zijn eerste versnelling staat, en we gaan over een redelijke hobbel, dan slaat de boel op tilt met een "severe gearbox failure" melding. Een minuut wachten, en dan kan je dat ding weer starten. De eerst keer was op dinsdag 26 april, op weg naar Kingsburgh, en daarna nog een flink aantal keren. We weten het inmiddels, en proberen hobbels zo langzaam mogelijk te nemen, zodat de boel aan de gang blijft. Maar de wegen hier zorgen soms toch voor verrassingen, en dan staan we weer stil. 😅 Vandaag wordt echter het toppunt. Lees verder...

Als het goed is hebben we vandaag een rustig dagje. We hoeven alleen de ongeveer 250 km naar de parkeerplaats onder aan de berg bij Lajuma af te leggen, en onderweg boodschappen te doen voor de braai van vanavond, want we hebben de studenten daar een braai beloofd. Wij doen de boodschappen; zij koken. 😄

Maar zoals wel vaker loopt de dag anders. Onderweg door dit heel arme gebied trekken we veel bekijks met het witte monster. Bij een benzinestation vraagt de bediende of hij even binnen mag kijken. Zwaar onder de indruk rent hij het kantoortje binnen om nog 6 man te halen. Ze kijken hun ogen uit en het lijkt alsof ze nog nooit een camper gezien hebben. Dat is niet onmogelijk, want we zijn nu echt buiten de gangbare toeristengebieden. So far so good.

Op zo’n 20 km voor Louis Trichardt (waar we de boodschappen willen doen) staan we ineens voor een afgesloten kruispunt. Er is een demonstratie gaande en niemand kan en mag erdoor. We vragen de dienstdoende agent hoe verder. Hij zegt: "Just follow the other cars". Die auto's duiken een smalle onverharde dirt road op. Als wij zien hoe die weg eruit ziet denken we dat we daar niet overheen kunnen met een camper. We zetten de auto even stil en laten TomTom een alternatief berekenen zonder onverharde wegen. Dat kan, maar dan is die 20 km opeens 93 geworden! 73 km omrijden!! Aangezien we ondertussen ook kleine vrachtwagens de diepte in zien duiken besluiten wij dat dan ook maar te doen. De weg is echt verschrikkelijk. Steil, lange diepe sleuven, grote bobbels, schuin (de camper helt af en toe gevaarlijk naar één kant), laaghangende takken, grote stenen en smal. En tegenliggers, want die moeten natuurlijk ook via dit alternatief. Een mooi moment dus voor onze "gearbox" om er maar liefst 5x de brui aan te geven. Toeterende medeweggebruikers zijn ons deel, want iedere keer staan we 1 minuut stil en kan er niemand voor- of achteruit. Astrid de auto uit om uit te leggen dat we een mechanisch probleem hebben, zodat ze wat rustiger worden. De dirt road blijkt meerdere zijwegen en afslagen te hebben, en overal rijden auto's. We hebben geen idee waar we naartoe moeten. Iemand stuurt ons ergens linksaf, maar dat is een helling van zeker 30-35% omhoog. Dat moet dus in zijn 1, en dus... Geen optie. Uiteindelijk doen we dik 30 minuten over misschien 3 km... Maar ja, altijd nog sneller dan 73 km omrijden...

In Louis Trichardt doen we niet alleen de boodschappen voor de braai van vanavond, we moeten hier ook geld pinnen voor het goede doel waar we ons in Nederland voor ingezet hebben. Davy en zijn medestudenten hebben een inzamelingsactie gestart om bij een plaatselijke preschool moestuinen (greenhouses) aan te kunnen leggen, zodat ze daar hun eigen eten kunnen verbouwen voor de circa 100 kinderen die daar verblijven. Dat geld konden we natuurlijk niet meenemen vanuit Nederland, want aan euro's hebben ze hier niet zo veel. We pinnen dus een flink bedrag aan lokale valuta. Een dag later vindt René een mailtje in zijn mailbox van de bank dat ze zijn pas geblokkeerd hebben, omdat ze verdachte handelingen hebben geconstateerd... Niet eerst even bellen om een en ander te verifiëren, maar gewoon meteen blokkeren. 😠 Uiteraard heeft Astrid ook een bankpas, en die werkt nog gewoon, maar dit is geen handige actie van onze bank. Gaan we het thuis nog wel even over hebben met ze.

Op de parkeerplaats onderaan de berg worden we opgewacht door de chauffeur van Lajuma, die ons de laatste 7,5 km naar het kamp zal brengen over een dirt road die nog erger is dan die van vanmiddag. Maar we zitten nu wel in een jeep, dus die kan dat werk wel aan. We worden alle kanten opgeslingerd, maar we komen na 35 minuten schudden heelhuids boven, nemen onze intrek in de prachtige Waterfall Lodge (zonder waterval vanwege de droogte) en lopen daarna in een half uurtje naar het kampement waar Davy verblijft. Er brandt al een gigantisch vuur, de studenten komen terug van hun werkzaamheden en de flessen worden opengetrokken. We hebben een heel gezellige avond, met 14 man rond het grote kampvuur, waarop ook het vlees wordt gebakken. En later de marshmallows. 😋 We dachten flink ingekocht te hebben, maar al het eten gaat op! En het nodige aan bier en wijn. We doen nog een paar potjes "Weerwolven" (door Davy geïntroduceerd), waarna we in het absolute donker naar de Lodge terug moeten lopen, met alleen een paar zaklampjes.

Dient nog even vermeld te worden dat de regio waarin wij ons nu bevinden de hoogste dichtheid aan luipaarden heeft, maar jullie kunnen ervan uitgaan dat dit verslag niet door zo'n beest geschreven is, dus het gaat goed met ons... 😁

Tips:

›

Omdat het onderzoekscentrum Lajuma Research Centre hier ligt, en we Davy hier af moeten zetten, zijn we in deze streek beland. Maar eigenlijk heb je als toerist geen reden om zo ver noordelijk te komen; er is hier niets dan armoede. De gangbare weg vanuit Phalaborwa is naar het westen richting Pietersburg.

Voor alle foto's en video's (35) van vandaag: klik hier.

Terug