09: Panoramaroute en Moholoholo

Schema voor zaterdag 30 april 2016:

07:20 Vertrek Merry Pebbles Resort (A/G)
07:40 Mac Mac Pools (B)
08:45 Mac Mac Falls (C)
09:15 Natural Bridge (D)
09:55 Pinnacle Rock (E)
10:15 God's Window (F)
10:40 Wonder View (G)
10:55 Lisbon Falls (H/A)
11:15 Berlin Falls (B)
12:10 Lowveld Viewpoint (C)
12:30 Three Rondawels Viewpoint (D)
12:55 Blyde River Canyon Viewpoint (E)
14:50 Moholoholo Rehabilitation Centre (F)
19:30 Merry Pebbles Resort (A/G)
 
Totale reisafstand: 310 km.



Aangezien we iedere dag vroeg in bed liggen (zo tussen 21:30 en 22:30 uur), zijn we ook vroeg op. Zo maken we optimaal gebruik van het beschikbare daglicht! Vandaag staat de Panoramaroute op het programma, wat een van de mooiste autoroutes in Zuid-Afrika moet zijn. Zonder ontbeten te hebben starten we om 7:20 de motor en gaan we op pad. Om 7:35 staan we bij de eerste bezienswaardigheid om erachter te komen dat het terrein pas om 8 uur open gaat... Gelukkig komt de slagboomopener (dat is hier vast een officieel beroep) ons al na 5 minuten wachten helpen en laat ons door. We ontbijten dan ook zoals gepland bij de Mac Mac Pools, een aantal kleine poeltjes met watervalletjes. We zijn de enigen hier op dit vroege uur; heerlijk rustig! 😄


We beginnen nu echt aan de Panoramaroute, die zijn naam werkelijk eer aandoet. Achtereenvolgens stoppen we bij:


Mac Mac Falls, een waterval van 70 m hoog, prachtig gelegen in het landschap. We komen er hier achter dat we bij de Mac Mac pools ons opstapkrukje vergeten zijn. Tijd om terug te rijden hebben we niet; dan later maar ergens een nieuwe kopen.
Natural Bridge. We hebben al meerdere natuurlijke bruggen gezien tijdens vorige reizen, maar dit is wel een hele kleine. Maar goed, het is een natural bridge… 😄
Pinnacle Rock, een grote losstaande rots.
God's Window, een heel mooi uitzichtspunt over de vallei Lowveld, 900 m lager.
Wonder View, Het hoogste uitzichtspunt langs de route (1730 m) met schitterende vergezichten.
   
Lisbon Falls, met 92 m hoog de hoogste waterval in dit gebied.
Berlin Falls, een 45 m hoge waterval.
Lowveld Viewpoint. Wederom een prachtig uitzicht op de vallei.
   
Three Rondawels Viewpoint. Een "rondawel" is een typisch Zuid-Afrikaanse hut. Hier zie je 3 grote rotsen die iets weg hebben van zo’n hut.
   
Blyde River Canyon Viewpoint. Het mooiste uitzicht op de Blyde River Canyon ver onder ons.

Davy houdt het schema strak in de gaten, want hij wil per se naar het Moholoholo Rehabilitation Centre, en daar moeten we om 15 uur zijn. We liggen vóór op schema totdat we gaan tanken bij "Fast Fuel". Het monster moet natuurlijk ook af en toe gevoerd worden. De tankbediende vult de tank min of meer druppel voor druppel, en doet er werkelijk een kwartier over om 52 liter diesel in de tank te stoppen. We hebben dus een soort van ingelaste rustpauze... 😉


Gelukkig weten we Moholoholo op tijd te bereiken voor de tour van 15 uur. In dit centrum worden verweesde en gewonde dieren opgevangen, verzorgd, en zo mogelijk weer teruggeplaatst in hun natuurlijke habitat. Sommige dieren moeten echter te lang in het centrum blijven om weer uitgezet te kunnen worden. Een ranger legt dat als volgt uit: als een dier ons nog wil aanvallen als we hem benaderen, kan hij nog terug de natuur in, maar als hij dat niet meer doet raakt hij te veel aan ons gewend en zou hij buiten niet meer kunnen overleven. Deze dieren worden dan gebruikt in educatieve programma’s. Eén van deze dieren is een cheetah, die dermate gewond was door een strik van stropers (in het bos gevonden met een bijna doorgesneden keel), dat een lang herstel nodig was. Het dier is nu dermate gewend aan mensen dat we het zelfs hebben kunnen aaien. In een grote kooi zitten verschillende (grote) roofvogels. Samen met een paar rangers gaat we die kooi in en krijgen uitleg over de dieren, die gelukkig rustig blijven zitten... 😅 Het is een leerzame tour die met humor wordt gebracht: "you all know what a vulture is? Then you'll probably know that when they attack you playing dead is not a good option". 😂 Ook de honingdassen krijgen een speciale vermelding. Het blijken meesters in ontsnappingen te zijn; ze zijn al meerdere keren uit hun hok ontsnapt, waarbij ze "gewoon" de grendels die op de deuren zitten weten te openen, of die nou nog extra met ijzerdraad zijn vastgezet of niet. Bijzonder. Verder lopen er hier meerdere projecten om bedreigde diersoorten te beschermen en hun populatie te laten toenemen. Geen gewone dierentuin dus, maar mensen met een missie.


Het zwaarste van de dag is de rit daarna terug naar Sabie. Gisteren hebben we uitvoerig beschreven hoe de snelwegen eruitzien. Nu moeten we terug op niet-snelwegen. 125 km in 2 uur en 20 minuten. Al gauw is het stikdonker en slingeren we ons door de heuvels. Het heeft wat geregend en dat vocht verdampt op het warme asfalt, wat optrekkende mist tot gevolg heeft. Eerst blijft dat nog laag boven de grond, maar als we hoger komen wordt de mist dikker. We rijden soms niet harder dan 20-30 km/u (op een 100 km weg). Gelukkig doen veel andere weggebruikers dat ook niet, maar vooral tegenliggers zorgen voor hachelijke situaties, omdat niet iedereen zijn groot licht uitschakelt, en dat dus fijn reflecteert in de mist en op de natte weg. Het zicht voor ons is dan even nihil.


Er was ons al gezegd dat het verstandig is om voor het donker op de camping te zijn; we snappen nu waarom. Maar we zijn veilig teruggekomen en hoeven nu niet meer 's avonds te rijden. Hopen we... 😉


Tips:

De Panoramaroute is een must als je in dit gebied bent. Mooiere natuur zal je niet vinden. En als je vroeg op pad gaat en de tijd een beetje in de gaten houdt kan je in de middag nog naar Moholoholo Rehabilitation Centre. De mensen hier doen echt goed werk. Maar dan moet je wel 's avonds door de bergen terug... 😅

Voor alle foto's en video's (48) van vandaag: klik hier.


Terug