11: Kauai – Waimea Canyon (Awa’awapuhi Trail)

Schema voor zondag 19 juli 2015:

19-07-2015: De route van vandaag.

De Awa'awapuhi Trail. Jaja, probeer dat maar eens drie keer achter elkaar uit te spreken zonder te struikelen... 😉 Maar dat is altijd nog beter dan Humuhumunukunukuapua'a, een lokale vis. Zou een leuk woord voor galgje kunnen zijn, ware het niet dat het Hawaïaanse alfabet slechts 12 letters kent, dus daar is eigenlijk geen reet aan.

Awa'awapuhi Trail: De route: Volgens Runkeeper 10,3 km lang, met 572 m hoogteverschil, gecorrigeerd tot 530 m.

Maar we dwalen af. We gaan vandaag voor de tweede keer naar Waimea Canyon, want we willen nog een wandeling doen richting, en met uitzicht op de Na Pali kust. Dat wordt dus de Awa'awapuhi Trail. Maar eerst moeten we natuurlijk nog anderhalf uur in de auto zitten. De weg door de canyon is echter zo mooi dat we dat niet erg vinden. De wandeling die we gaan toen is de zwaarste tot nu toe. Anders dan bij de meeste bergwandelingen moeten we nu eerst ruim 500 m naar beneden, en moeten we op de dezelfde weg terug naar boven. Hopelijk gaat dat goed.

Awa'awapuhi Trail: Astrid geniet van het uitzicht.

Awa'awapuhi Trail: Een brutaal roodkuifkardinaaltje.

Awa'awapuhi Trail: Uitzicht op (in) Awa'awapuhi Valley.

Het eerste uur van de wandeling gaat door het bos; daarna wordt de begroeiing langzaam dunner en lager, en krijgen we wat meer zicht op de omgeving. We lopen feitelijk over een bergrug, die gaandeweg steeds smaller wordt. Zowel links als rechts zien we soortgelijke bergruggen, maar zicht op de tussenliggende valleien hebben we nog niet. Pas als we na 1:45 uur het einde van de bergrug bereiken kunnen we in de valleien kijken. Met hekken zijn hier 2 uitzichtpunten gemarkeerd, maar de echte durfals kunnen nog een klein stukje verder over een heel smal paadje met steile afgronden aan beide zijden. Astrid zou wel willen, maar René vindt het te gevaarlijk, dus blijven we achter de hekken. Het uitzicht daar is werkelijk fantastisch! De valleien (Nu'alolo Valley links en Awa'awapuhi Valley rechts) liggen ruim 700 m beneden ons en de bergwanden zijn nagenoeg loodrecht. Ruiger dan dit kan bijna niet. We zien meerdere helikopters die met toeristen vanuit de kust de valleien in vliegen. Dát moet ook een mooie ervaring zijn!

We blijven dik een half uur genieten van het uitzicht en eten op ons gemak een broodje. Dat trekt de aandacht van 2 roodkuifkardinaaltjes die nieuwsgierig komen kijken of er wat te halen valt. De ene is nogal schuchter, maar de andere durft uiteindelijk stukjes brood uit René's hand te eten. Deze leuke vogeltjes met hun felrode kop (en kuif) kom je overal op Hawaï tegen. Na de lunch is het tijd om de lange weg naar boven te beginnen. Het weer is ons goed gezind; het is misschien 25 graden, en zeker niet zo vochtig als bij andere wandelingen. Dat merk je meteen aan de conditie: de weg naar boven valt eigenlijk best mee en we doen net zo lang over de terugweg als over de heenweg. We beginnen in vorm te raken. 😄 René is erg blij dat hij helemaal geen last meer heeft van zijn knie en dat de ontstekingsremmers die hij neemt tegen de artrose in zijn enkels hun werk blijkbaar goed doen, want ook daar heeft hij geen last van. Alleen de conditie laat wat te wensen over, omdat hij de afgelopen maanden nauwelijks heeft kunnen sporten en wandelen. Astrid moet dus af en toe even op hem wachten... 😉

Koloa: Dik verdiend shave ice. 😄

Op weg terug naar Poipu vinden we dat we wel een "shave ice" verdiend hebben. Inderdaad: "shave", niet "shaved". Dit wordt als volgt gemaakt: men neme een plastic houder. Dan begin je, al dan niet (naar keuze) met een klodder vanille ijs. Vervolgens wordt een kubus bevroren water door een machine fijngeschraapt tot een soort poedersneeuw. Daarmee wordt een berg gemaakt op het vanille ijs. Daaroverheen wordt siroop gegoten, een of meerdere smaken naar keuze. En dan kun je nog kiezen uit allerhande toppings. Shave ice vindt je overal op Hawaï en is erg lekker. Zie foto: links een "Funny Monkey" (vanille ijs met shave ice met banaan siroop en chocolade topping) en rechts een "Lazy Sunday" (vanille ijs met shave ice met watermeloen, citroen en ananas siroop). Net als alles op Hawaï is ook shave ice flink aan de prijs: $ 6-7 per stuk. Maar dan heb je wel wat! Dus hier is de deal: wij blijven nog 6 maanden op Hawaï om ons het shave ice maken eigen te maken, en beginnen dan een toko in Almere. Kunnen we alvast wat bestellingen noteren?

Poipu: "Ons" strandje, met Beach House op de achtergrond.

Omdat we de eveneens voor vandaag geplande Cliff & Canyon Trail afgelopen woensdag al gedaan hebben zijn we lekker op tijd terug in ons appartement. Maar daar blijven we niet lang, want we willen nog even zwemmen. Met de grootste moeite weten we de ingang van The Beach House te ontlopen en gaan we op het grasveld ervoor zitten. Kwestie van sterke wil... 😄 Even een paar uurtjes relaxen. Ons strandbezoek wordt verstoord door donkere wolken en we nemen het zekere voor het onzekere. Gelukkig maar... want eenmaal in ons appartement komt het even met bakken uit de lucht. Dat levert een mooie regenboog op, én gelegenheid om ons klaar te maken voor het diner. Dat doen we weer bij Tortilla Republic "The Upstairs" in Koloa. Uiteraard mét cocktails!

Tips:

Voor alle foto's en video's (20) van vandaag: klik hier.

Terug