26: Big Island – Kahalu'u Beach & Sunset Maun Kea

Schema voor maandag 3 augustus 2015:

08:40 Vertrek Waikoloa (A/C/E)
09:30 Kahalu’u Beach (B)
13:40 Waikoloa (A/C/E)
15:00 Charlie’s Tai, Queen’s Market Place (D)
Sunset and Stargazing Tour met Hawaii Forest & Trail
23:15 Charlie’s Tai, Queen’s Market Place (D)
23:25 Waikoloa (A/C/E)
 
Totale reisafstand: 70 mijl/112 km.



Hoofddoel vandaag is met een georganiseerde tour naar de top van Mauna Kea op 4207 m hoogte, alwaar we onder andere de zonsondergang zullen meemaken. Maar aangezien de tour pas in de middag vertrekt hebben we daarvoor nog uitgebreid de tijd voor een kleine wandeling en/of om te genieten van het strand. We hebben voor vanochtend niet echt iets gepland, dus moeten we wat bedenken. Astrid heeft in Hawaii Revealed iets gelezen over een heel goed snorkelstrand, maar daar moeten we dan wel 50 km voor rijden... Vooruit maar, we hebben die snorkelsets niet voor niets gehuurd. 😄 Op naar Kahalu'u Beach dus! Dat blijkt een heel klein strandje te zijn, met een rif 100 meter van het strand en veel onderwater rotspartijen. Ziet er goed uit; er wordt ook al druk gesnorkeld als wij om 9:30 uur aankomen. Dit blijkt een waar snorkelparadijs te zijn, je hoeft eigenlijk niets te doen. Gewoon ergens in het water gaan liggen en de hele onderwaterfauna trekt aan je voorbij. Vissen in alle kleuren en maten (tot wel 30 cm groot), verschillende soorten zeesterren en koraal, en een enkele schildpad. Werkelijk prachtig! Helaas kunnen we geen onderwaterfoto’s maken, dus moeten jullie het doen met de infoborden die bij het strand staan opgesteld.


In de middag maken wij ons op voor de "Sunset and Stargazing Tour" op de Mauna Kea. Het idee is als volgt: met een 14-persoons busje (grotere bussen mogen niet naar boven) rijden we via de Saddle Road naar de afslag naar Mauna Kea. Iets verderop krijgen we een eenvoudige maaltijd en kunnen we even acclimatiseren (we zitten dan al op 2000 m hoogte). We rijden na het eten verder naar de top (4206 m) om daar de zonsondergang mee te maken. Op de weg terug stoppen we nog om naar de sterren te kijken met een door de organisatie meegenomen (flinke) telescoop. En dan zijn we rond 22:30 uur weer terug.

De werkelijkheid: we zijn nog niet zolang op de Saddle Road als het begint te miezeren. Maar goed, we zitten pas op 800 m, dus we komen er vast nog wel bovenuit. Tijdens het eten regent het vrolijk verder, en ook de verdere weg naar boven blijft mistig en regenachtig. Onze gids stopt regelmatig om ons te laten wennen aan het hoogteverschil, en vertelt tijdens de rit van alles over de natuur, vulkanen en geologie. We komen maar niet uit de bewolking en op onze laatste stop 200 meter onder de top zien we de bui (letterlijk) al hangen... Bovenop is het weliswaar iets lichter en regent het nauwelijks, maar de bewolking hangt te hoog om de zon te kunnen zien. Heel jammer! De 2 jongste medereizigers (duidelijk jonger dan de vereiste 16 jaar) krijgen problemen met de hoogte en moeten extra zuurstof toegediend krijgen. Voor eentje komt dit te laat; hij moet overgeven in de bus. De gids besluit (terecht) om zo snel mogelijk een stuk te dalen. Daarna is het zoeken naar een mogelijkheid om sterren te zien, want we rijden weer de mist in. Als we alweer bijna terug zijn zien we wat open plekken in de bewolking en wordt de telescoop opgesteld. De gids blijkt ook ontzettend veel van de sterrenhemel af te weten en laat ons diverse sterren zien, waaronder Saturnus. Da's best wel cool. De bewolking blijft ons echter pesten, dus we moeten opbreken en rijden terug.


Ondanks dat de gids enorm zijn best doet met allerlei verhalen, legendes en andere wetenswaardigheden overheerst toch een beetje de teleurstelling. Een tweede kans zit er ook niet in, want de gids verwacht dat de tour de komende dagen niet door kan gaan vanwege de tropische storm Guillermo. Dit soort stormen brengen altijd dikke en hoge bewolking met zich mee, dus dan gaan ze sowieso al niet. Jammer, maar het weer heb je nou eenmaal niet in de hand.


Tips:

Kahalu’u Beach, iets ten zuiden van Kailua, is weliswaar klein, maar erg mooi om te snorkelen. Zoals altijd: neem waterschoenen mee!
Een bezoek aan Mauna Kea is zeker aan te bevelen. Het is een raar idee dat er een weg is die naar de top van een ruim 4200 meter hoge berg gaat. Maar hoe kom je daar? Op het forum zijn de meningen verdeeld. Hier de feiten, zodat je zelf een beslissing kan nemen. Er zijn 2 manieren om de top te bereiken: met een tour of met een gehuurde wagen. Er zijn meerdere touroperators die een tocht naar Mauna Kea aanbieden. Die kan je allemaal op internet terugvinden en daar kan je zelf een keuze uit maken. Dergelijke excursies zijn niet goedkoop, dus met een huurwagen zelf naar boven rijden lijkt een alternatief. Echter: officieel mag je alleen met een 4x4 wagen naar boven. De weg vanaf het Visitor Center is voor het grootste gedeelte onverhard, en op sommige stukken behoorlijk steil. Maar er zijn heel wat toeristen die met een gewone auto de top weten te bereiken. Het risico zit hem in de afdaling; je loopt de kans je remmen te verbranden, dus wees voorzichtig. Daarbij komt dat bijna alle verhuurmaatschappijen je verbieden deze weg op te gaan. Alleen Harper's verhuurt 4x4 auto's waarmee het toegestaan is Mauna Kea te bedwingen. Ga je tegen de regels van de verhuurder in en kom je in de problemen, reken dan op torenhoge kosten. Bovendien vervalt je verzekering dan, dus schade aan je voertuig (en eventueel aan andere voertuigen) komt voor eigen rekening! En dan heb ik het nog niet gehad over de mogelijkheid van slecht weer (mist, regen of zelfs sneeuw). Ondanks dit wagen sommige toeristen het er toch op, en meestal zal dat goedgaan. Maar je zal maar net die ene zijn die pech heeft...

Voor alle foto's en video's (20) van vandaag: klik hier.


Terug