16: Maui – Westen (o.a. Lahaina & Nakalele Blowhole)

Schema voor vrijdag 24 juli 2015:

08:30 Vertrek Kihei (A/C)
09:05 Papawai Point (B)
09:55 Lahaina (D)
12:35 Kapalua (F)
14:00 Nakalele Blowhole (G)
15:45 Olivine Pools (H)
16:25 Ohai Trail (I)
18:45 Ka'anapali (B)
20:45 Kihei (A/C)
 
Totale reisafstand: 101 mijl/162 km.



Omdat we gisteren wat later naar bed gingen vanwege het hek-incident doen we vanochtend maar geen poging om vroeg te vertrekken. Dat komt eigenlijk goed uit, omdat we anders wellicht zodanig vroeg in Lahaina aankomen dat de winkels nog gesloten zijn... Vandaag is het doel om vanuit Kihei naar het noorden te rijden om dan de weg links om het oude gebergte te nemen. Deze Hwy 30 nemen we tot het eind (en nog iets verder) waarna we terugkeren via dezelfde route. Dóórrijden langs de oostkant van de vulkaan kan ook, maar dan moet je een aantal mijlen over eenbaanswegen wegen met berg aan de ene kant en afgrond aan de andere. Als je daar tegenliggers tegenkomt... En aangezien er aan die oostkant toch niet veel te zien is rijden we dus geen rondje.


Om half 9 stappen we dus fris en fruitig in de auto. Dakkie open en rijden maar... 😄 Na een half uurtje komen we bij het eerst stoppunt Papawai Point, van waaraf je uitzicht hebt op Kihei en de vulkaan Haleakala erachter. Door de laaghangende bewolking en het heiige weer is het zicht echter niet optimaal. Het is erg winderig (er wordt weleens gezegd dat als de wind hier stopt met waaien, dat dan de koeien omvallen...), dus besluiten we het dak verder maar dicht te houden vanwege de herrie en de nog steeds brandende zon. Na een, volgens onze gids verplichte, stop bij Leoda’s Kitchen and Pie Shop (C) waar we wat lekkers voor de lunch kopen, arriveren we in Lahaina.

Lahaina is het mooiste stadje aan de westkust van Maui. Afgezien van het parkje met de enorme banyan-tree valt er genoeg te bekijken. We bezoeken het Visitor Centre annex museum (the Old Courthouse), de haven, de oude gevangenis en lopen een rondje door de hoofdstraat (Front Street) met zijn vele winkeltjes. En we scoren een shave ice!


We hebben het plan om op Napili Beach (E) onze onderweg gekochte taartjes te nuttigen, maar eenmaal daar aangekomen valt de setting tegen. Dit moet een van de mooiere stranden in de omgeving zijn, maar doordat het vloed is blijft er eigenlijk niet veel strand over, en dat wat er over is is al druk bezet. We hoeven niet lang na te denken, draaien om en laten Napili Beach voor wat het is. Niet veel verderop hebben we namelijk de volgende halte: Kapalua. Je kunt daar langs de kust een leuke wandeling maken van 4,5 km, maar we besluiten ons te beperken tot de vreemde steenformaties van Dragon’s Teeth. Deze opstaande stenen randen zijn ontstaan doordat stromende lava in aanraking kwam met een op dat moment wilde zee. Leuk om even rond te kijken, maar voor we op pad gaan eten we onder een boom op een grasveld onze taartjes!


Bij Nakalele Blowhole gaan we wel wandelen. We zullen wel moeten want anders zie je dat ding niet... Die wandeling begint al lekker: een grote zwarte bok verspert ons de weg en doet nogal agressief (op zijn achterpoten staan en slaande bewegingen met zijn kop maken). En dan op ons afkomen... We weten even niet hoe te handelen en lopen een stukje terug. Gelukkig komt er net een Amerikaans echtpaar aan waarvan de man op een boerderij is opgegroeid (horen we later). Hij gooit een paar steentjes naar de bok en loopt schreeuwend en met zijn armen zwaaiend op hem af. De bok weet niet hoe snel hij weg moet komen... 😉 Met zijn viertjes klimmen en klauteren we naar de eerste blowhole, die wel aardig is, maar niet spectaculair. Voor de tweede blowhole moeten we een nog lastiger stuk af, maar dat is de moeite waard; de blowhole doet zijn uiterste best om ons te imponeren. Verderop op een heuvel zien we een man of 20 staan die vanaf dat punt het natuurverschijnsel prima kunnen zien. Wij klimmen daar ook naar boven (de Amerikaanse vrouw gaat voor geen goud nogmaals langs die bok), en we staan bijna meteen op een parkeerplaats, 800 m verder dan waar onze auto staat. Dat had dus met minder inspanning gekund!


We komen nu aan bij Olivine Pools, het "keerpunt" op de route voor ons. Deze tide pools nodigen op zich wel uit om even in te badderen, maar we hebben er allebei niet zo’n zin in om naar beneden te klauteren, en aangezien het al bijna 4 uur is denken we ook dat het dan wel erg laat wordt. Het blijft bij het nemen van wat foto's. We springen weer in de auto en nemen de weg terug. Bij de parkeerplaats van de Ohai Trail parkeren we het zwarte monster om toch nog even de benen te strekken. Deze eenvoudige wandeling van nog geen 2 km gaat door een glooiend landschap met mooie uitzichten op de kust. Er staan verschillende borden langs de route met uitleg over wat we zien. Geen spectaculaire wandeling, maar een aardig "tussendoortje". De benen van René raken echter "verzadigd", en hij ziet liever dat we een biertje gaan pakken. Maar hij moet nog even geduld hebben... 😄


We rijden verder richting Ka’anapali, waar we vanavond willen eten, en stoppen onderweg nog bij een strandje met de illustere naam "Slaughterhouse Beach" (J). Er zijn gelukkig geen ernstige horrorverhalen te vertellen; de naam dankt het strand aan het slachthuis dat boven op de rotsen gestaan heeft. Via een trap daal je af naar het brede strand dat beschut in een baai ligt. Geen slechte plek!

Bij Ka’anapali komen we weer in de bewoonde wereld. Resorts, winkelcentra, parkeergarages, het is er allemaal. Het begint al te schemeren, en we willen de zonsondergang meemaken, dus we doen gauw wat boodschappen en gaan dan op zoek naar een restaurant met uitzicht op zee. Dat valt nog niet mee, want alles zit vol! Uiteindelijk komen we uit bij Hula Grill, dat nog een tafeltje voor 2 heeft dat min of meer op het strand staat. We kijken recht in de zon, maar die is toch zo vertrokken, dus vinden we het een prima plek voor een hapje. Langs de horizon hangt wat bewolking, dus we zien de zon niet echt in de zee zakken, maar dat mag de pret niet drukken. Het was een uitstekende dag!


Tips:

De westkust van Maui heeft veel te bieden en is een bezoek meer dan waard!
Er zijn blijbaar meerdere parkeerplaatsen van waaruit je Nakalele Blowhole kunt bezoeken. Wij hadden behoorlijk wat klim- en klauterwerk te doen. De parkeerplaats waar we uiteindelijk uitkwamen lijkt een betere optie.
Zo'n dag als vandaag is makkelijk vol te plannen, en dan blijft er eigenlijk geen tijd over om even te zwemmen. Dat kan ook anders...

Voor alle foto's en video's (40) van vandaag: klik hier.


Terug