14: Maui – Haleakala Crater (Grand Loop)

Schema voor woensdag 22 juli 2015:

22-07-2015: De route van vandaag.

De wekker gaat om 5:30 uur. Hoe laat? Ja, om half zes! We zijn vandaag 27 jaar getrouwd en daar willen we zo lang mogelijk van genieten... 😄 Maar nee, we hebben een lange dag voor de boeg. Om kwart over zes vertrekken we richting Haleakala Crater om daar een 18 km lange wandeling te doen (de langste van de vakantie). Probleem is echter dat begin en eindpunt niet op dezelfde plek zijn. Daar hebben we het volgende op gevonden: we rijden in anderhalf uur naar het Visitor Center op de top op bijna 3000 m hoogte. Astrid blijft daar achter en René rijdt 10 km terug naar het eindpunt van de wandeling (Halemau'u Parking) in de hoop een lift te krijgen naar boven. Op dit tijdstip zijn er echter niet veel mensen die naar boven rijden; diegenen die de zonsopkomst willen meemaken zijn er al lang, en anderen zijn doorgaans niet zo vroeg. Echter, na een paar minuten wachten op de speciale plek voor lifters aan de overkant van de parkeerplaats komt de eerste auto langs en die stopt meteen! Een Oostenrijkse familie heeft nog wel een plekje in de achterbak. Maakt niet uit, als René maar boven komt... 😄

Grand Loop: Het maanlandschap van Haleakala.

Grand Loop: De Silversword in zijn bloeifase.

Grand Loop: Onze "speeltuin" voor vandaag.

Grand Loop: De route: via Sliding Sands Trail, bij het eerste knooppunt doorsteken naar de Halemau'u Trail en die terug volgen naar de parkeerplaats.

Grand Loop: De route. Volgens Runkeeper 18,1 km lang met 753 m hoogteverschil. Dat laatste klopt weer niet vanwege het feit dat het stuk naar boven tegen een steile bergwand aanligt. 520 m is een reëlere inschatting.

We beginnen dus mooi op tijd aan de wandeling die dwars door de krater loopt. De eerste 14 km gaat het nagenoeg alleen maar bergaf (ruim 1000 m). We lopen door een onwerkelijk maanlandschap met hier en daar oude vulkaankegels die uit de oude lava omhoog rijzen. We zien planten (bv. de in zijn bestaan bedreigde Silversword (zie foto)) die uitsluitend in dit gebied groeien en nergens anders op de wereld. Ook komen we de beschermde Nene tegen (nee, niet Rene...), een soort gans die alleen op Hawaï voorkomt. De bodem heeft vele kleuren en is veelal kaal (relatief gezien is dit een jonge krater en moet de vegetatie nog op gang komen), maar soms ook begroeid met groene of zilverkleurige mossen, en hier en daar een plantje. Het weer is ons eerst nog goed gezind; op de top is het 10 graden, maar de zon schijnt volop (we kijken op de wolken neer). Gaandeweg komen er echter mistflarden voorbij. Dat is voor de temperatuur lekker, maar niet voor het uitzicht.

Grand Loop: Het pad is smal, maar niet steil.

Grand Loop: Het laatste stuk kronkelt zich omhoog.

Na die eerste 14 km moeten we in de laatste 4 km nog 420 m klimmen. Dat gaat via een bergpad dat tegen de berg aangeplakt lijkt. Bergwand aan de ene kant, en steile afgronden aan de andere. In het begin hebben we nog zicht, maar het grootste gedeelte speelt zich af in de mist (of laaghangende bewolking). Wederom jammer voor het uitzicht, maar het weer is op deze hoogte volslagen onvoorspelbaar, dus we zullen het ermee moeten doen. Pas de laatste 15 minuten komen we boven de wolken uit en hebben we weer zon! Het pad naar boven is overigens niet steil, maar daardoor wel lang. Iedere keer als we kijken hoe hoog we al geklommen zijn verbazen we ons erover dat dat nog maar zo weinig is. De vermoeidheid zal daarbij ook wel een rol spelen, want we hebben er natuurlijk al dik 5 uur opzitten!

Grand Loop: Genoeg gewandeld; tijd voor wat mechanische paardenkrachten!

Al met al hebben we enorm genoten van deze 7:15 uur durende wandeling. Er zijn eigenlijk geen woorden voor om te beschrijven wat we gezien hebben; de foto’s moeten het verhaal maar vertellen... We rusten even uit bij de auto, en gaan dan weer naar boven (mét de auto) om de echte top (op 3055 m hoogte) te bekijken. Ook hier wordt het uitzicht beperkt door wolken, ook al kunnen we af en toe een stukje zien van Big Island, dat meer dan 120 km verderop ligt. Op de weg terug stoppen we nog bij Kalahaku Overlook (E), maar dan is het mooi geweest. We zijn moe en willen een douche!

Toch een minpuntje vandaag: omdat het weer moeilijk te voorspellen is zitten onze rugzakken vol met onder andere 4,5 liter water, broodjes en een regenjas. Dan weegt zo’n ding 7 kilo, en dat is toch wat veel gebleken voor nek en schouders van Astrid. Ze eindigt de dag dan ook met een flinke hoofdpijn. Een warme douche en een lichte maaltijd verlichten de klachten gelukkig een beetje. En nee, vandaag geen cocktails!!!

Tips:

Voor alle foto's en video's (48) van vandaag: klik hier.

Terug