10: Zion (o.a. Emerald Pools, The Narrows & Canyon Overlook Trail)

Planning voor zondag 19 juli 2009:

19-07-2009: De route van vandaag.

19-07-2009: Van Springdale (H) naar Bryce (I).

Werkelijkheid:

Zion: De 3 Patriarchs.

Zion: Het "wandelgebied" van Zion.

Zion: Het gebied rond de South Entrance met de weg, via de tunnel, naar de East Entrance.

Vandaag brengen we het grootste deel van de dag door in Zion. We hebben een strak schema, want we willen 5 wandelingen (en wandelingetjes) doen, en gezien de (weer) hoge temperatuur is het maar afwachten of we dat volhouden. We hoeven alweer niet te betalen, want dit weekend zijn alle Nationale Parken gratis toegankelijk. Als het zo doorgaat hebben we helemaal geen last van die verloren pas. 😄 Omdat de campground waarop we vannacht verbleven op slechts 1 mijl van de ingang van het park af ligt, zijn we vroeg binnen en kunnen we nog parkeren bij het Visitor Center. Van daar af nemen we de Shuttle bus, die ons eerst naar de Court of the Patriarchs Viewpoint brengt. Dit uitzichtspunt is niet bijzonder, maar de steile rotswanden die je in het hele park tegenkomt maken wel indruk. Op de beide kaartjes hiernaast vind je een plattegrond van Zion met de wandelingen.

Zion: De Middle Emerald Pool.

Zion: De Lower Emerald Pool.

De volgende halte die we aandoen is Zion Lodge, van waaruit we naar de Lower, Middle en Upper Emerald Pools willen wandelen. Hoewel het nog vroeg is, en daarom nog niet super heet, bezorgt het klimmetje van in totaal 137 meter ons toch de nodige zweetdruppels. De meertjes liggen erg mooi tussen de hoge rotswanden en zijn met het nodige groen omgeven, maar door de tijd van het jaar staat er niet veel water in. Toch is deze wandeling zeker de moeite waard en in anderhalf uur hebben we ze alledrie gezien.

Zion: Weeping Rock.

We vervolgen onze tocht naar Weeping Rock, een overhangende rots die uit 2 verschillende soorten steen bestaat waardoor op het breukvlak ertussen water sijpelt. Dit gebeurt eigenlijk het hele jaar door, omdat na een regenbui het dagen en dagen kan duren voordat al het water zich door de rots erboven heeft gewerkt. Vandaag is er niet veel water, maar het is slechts een kleine wandeling, dus we doen hem toch.

Zion: De Narrows (een diepere passage).

Zion: De Narrows (nog bij het begin).

We rijden nu door naar de eindhalte van de Shuttle bus. Hier begint de Riverside Walk, en die loopt, de naam zegt het al, langs het riviertje dat door de kloof (want dat is Zion feitelijk) loopt. De kloof wordt steeds smaller en uiteindelijk kun je alleen maar verder door het water. De Riverside Walk gaat hier dan ook over in de Narrows. Wij zijn voorbereid en trekken onze wandelschoenen uit en waterschoenen aan. Deze wandeling is verreweg de drukste van het park en velen wagen zich in het water, waarvan de bodem bedekt is met glibberige keien, die je op de meeste plaatsen ook niet goed kan zien liggen door de stroming. Heel voorzichtig gaan we verder; vooral niet uitglijden of misstappen want dan lig je in het water (en dat zou niet zo goed zijn voor de camera). Omdat het gisteren geregend heeft is de waterstand redelijk hoog; op zekere momenten kunnen we onze kleding niet meer droog houden en worden de korte broeken nat. Het mag de pret niet drukken. Als we bij een punt komen waar je tot je middel in het water komt houden we het voor gezien; met 4 rugzakken en even zovele camera's wordt het risico te groot dat we (water)schade oplopen. We keren om voor de terugweg en een klein uurtje later staan we weer op het droge. Dit is toch wel de leukste wandeling die we gedaan hebben. Het water is koud, maar doordat het erg warm is, heerlijk verfrissend. Onze kleding is alweer droog voordat we bij de bushalte aankomen.

Zion: Canyon Overlook met de weg vóór de tunnel.

De Shuttle bus brengt ons terug naar de camper en we gaan richting de oostelijk ingang van het park. Eerst moeten we nog door een tunnel, die weliswaar tweebaans is, maar aan de zijkanten te laag voor het slagschip. We hebben bij de ingang van het park dan ook een speciaal kaartje moeten kopen om door die tunnel te kunnen. Elk kwartier wordt de tunnel opengesteld voor verkeer vanaf 1 kant; we rijden dus midden op de weg de bochtige en donkere tunnel door. Is toch wel even spannend! Na de tunnel doen we de laatste wandeling, waarvan het eindpunt een mooi uitzicht biedt op de zeer bochtige weg vóór de tunnel. Dit is een mooie wandeling, niet zwaar, maar op sommige plekken moet je wel even opletten waar je je voeten neerzet, want de afgrond naast je voorspelt niet veel goeds. In 3 kwartier zijn we weer terug bij de camper waar Brian op ons wacht, want die had geen zin meer in nóg een wandeling.

Bryce: Heerlijk, die pubers....

Dan is het tijd om de volgende campground op te zoeken. Om 17:12 uur ervaren we de eerste regendruppels van de vakantie, al zijn het er niet veel. Om half zes zijn we al ter plekke, ruim eerder dan gepland (en toch hebben we alles gedaan wat we wilden doen). Omdat we voor de Shuttle bus morgen een toegangsbewijs voor Bryce nodig hebben, rijden we meteen maar even door naar de ingang om onze tweede Nationale Parken Pas aan te schaffen (we ontkomen er nu toch echt niet meer aan). En dan gebeurt natuurlijk het onvermijdelijke: we hebben die nieuwe pas nog geen kwartier in ons bezit of Astrid haalt de verloren gewaande eerste pas uit haar portemonnee... Die had ze al 3 keer doorzocht zonder resultaat, maar zo'n vrouwenbeurs bevat natuurlijk meer dan 100 vakken, ritsjes en drukkertjes, zodat zo'n pas zich natuurlijk makkelijk weet te verstoppen. Morgen maar eens proberen of we die nieuwe weer in kunnen leveren. We kunnen nog even gaan zwemmen, maar het koelt hier, op ruim 2300 meter hoogte, snel af. 's Avonds valt er nog wat meer regen en ook morgen worden er wat buitjes verwacht, maar wel bij zo'n 28 graden. Da's flink minder dan dat we gewend zijn, en dat komt ons ook goed uit, want we moeten morgen flink aan de (wandel)bak!

Tips:

Voor meer foto's (54) van vandaag: klik hier.

Terug