28: Oahu - Diamond Head & Kailua Beach

Planning voor donderdag 6 augustus 2009:

In de ochtend brengen we een bezoek aan deze krater, van waaraf je een prachtig uitzicht hebt over Honolulu. Daarna zullen we wel ergens op een strand eindigen.


Totale reisafstand: 4 mijl/7 km. Door de gewijzigde plannen rijden we vandaag uiteindelijk 38 mijl/61 km.




Werkelijkheid:

Oei, oei! We hebben best wel geslapen vannacht, maar wat doet opstaan pijn met die rood-lederen ruggen... We zullen vandaag echt uit de zon moeten blijven. Na een rustige start gaan we toch op weg naar Diamond Head, een oude vulkaankrater (en legerbasis), van waaraf je een mooi uitzicht schijnt te hebben op Honolulu. Wéér hebben we parkeerproblemen; we moeten een paar keer "cirkelen" voordat we worden toegelaten tot de wachtrij voor de parkeerplaats. Het vertrekpunt van de wandeling is middenin de krater, dus je loopt van binnenuit tegen de kraterwand op naar het hoogste punt, een hoogteverschil van 171 meter op een afstand van 1200 meter. Na beton en de normale bergpaden kom je bij een paar steile trappen en een tunnel. Uiteindelijk nog een wenteltrap en je bent boven. Om ons heen horen we veel gesteun en gehijg, maar wij zijn door de afgelopen weken genoeg getraind om zonder problemen in een half uurtje boven te staan. Het uitzicht is inderdaad erg mooi, met Waikiki op de voorgrond en de rest van Honolulu daarachter. Het is wel erg druk; op sommige punten kunnen tegenliggers er niet langs en moet er even gewacht worden. Binnen 5 kwartier zijn we weer bij de auto; er staat inmiddels ook een brandweerwagen, een ziekenwagen en een helikopter op het terrein; een vrouw is onwel geworden vlak onder de top. Dat zal nog een heel karwei worden om die daar weg te krijgen, maar dat wachten we niet af.


We besluiten om nu naar de noordoost kust te rijden waar de stranden van Lanikai en Kailua Bay liggen (dat hadden we gisteren willen doen), hoewel alleen Davy "zeewaardig" is. Om daar te komen moet je door het "gebergte" dat in het noordoosten van het eiland ligt. Gebergte is misschien een groot woord met pieken die nauwelijks boven de 1000 meter uitkomen, maar het is wel heel apart: het is namelijk een klein tropisch regenwoud. Hoewel je via de weg nauwelijks aan hoogte wint (misschien 200-300 meter), daalt de temperatuur 6 graden Celsius om daarna weer 6 graden te stijgen. Maar we hebben het hier over een stukkie (van kust tot kust) dat hemelsbreed niet meer is dan 18 km! We stappen even uit bij een uitzichtspunt (Pali Lookout) aan de noordkant van de bergen, die daar steil aflopen. Er staat hier een heel harde wind. Davy is de enige die bij Kailua het water in gaat; wij kijken naar de kite- en windsurfers die hier het water bevolken en soms spectaculaire sprongen laten zien. Na een eenvoudige lunch gaan we weer terug naar de Waikiki.


Op de terugweg nemen we een "scenic drive" (Nuuanu Pali Drive) door het regenwoud. Het gebergte is misschien 8 km breed, maar heeft een eigen klimaat (het is er heel vaak bewolkt terwijl aan de kusten de zon schijnt) en er valt veel regen. Het voelt ook vochtig aan (als René bij een mooi punt uitstapt, beslaat zijn zonnebril). De vegetatie is ook heel anders dan aan de kust. We zijn met stomheid geslagen dat je binnen een paar kilometer een heel ander landschap tegenkomt. Het is prachtig. We nemen uitgebreid de tijd om foto's te nemen, stappen weer in de auto en een paar minuten later schijnt de zon weer en ben je aan de kust. Geweldig!


Tips:

Voor ongeoefende wandelaars kan de klim naar de kraterrand best lastig zijn; je loopt namelijk in de volle zon. Neem voldoende water mee, want onderweg kun je niets kopen.
Bij Pali Lookout staat meestal een heel harde wind. Als je in een rok of jurk loopt hebben de overige toeristen er een lookout bij...
De Nuuanu Pali Drive is een korte, maar heel mooie zijweg van de Pali Highway. Absoluut de moeite waard!

Voor meer foto's (35) van vandaag: klik hier.


Terug