04: De vlucht naar Vanuatu

Schema voor maandag 29 juli (alle tijden zijn lokale tijden):

29-07-2024: De route van vandaag.

VA53: Van Brisbane naar Port Vila.

We hebben beiden niet zo goed geslapen vannacht, ondanks dat we best moe waren. Of eigenlijk: heel erg moe. Waarschijnlijk toch last van jetlag. Maar we moeten verder vandaag, dus geen tijd om lang in bed te blijven liggen. Tegen 8 uur worden we door het hotel naar de luchthaven van Brisbane gebracht. Inchecken kon niet van te voren online en ook bij de self-checkin kiosk op de luchthaven lukt dat niet. We moeten dus hulp inroepen van een medewerker ter plekke, maar we zijn niet de enigen die hulp nodig hebben... Na een half uurtje wachten zijn we aan de beurt. Het lukt de medewerker uiteindelijk om ons ingecheckt te krijgen. Vanuatu vereist een uitreisticket en dat kon om onduidelijke redenen niet automatisch gecontroleerd worden. We dumpen de koffers en gaan meteen naar de security, waar René geweigerd wordt door de automatische paspoortcontrole. Dat is de keerzijde van afvallen: hij staat nog met zijn dikke kop in zijn paspoort en dat apparaat snapt dat niet... 😂 Na een visuele check mag ook hij verder en kunnen we op zoek naar wat eten, want ontbeten hebben we nog niet.

Vanuatu: De internationale luchthaven.

Verder weinig spannends; het vliegtuig vertrekt op tijd. Opvallend is dat we een hoog gehalte aan Louis Vuitton-tasjes aan boord zien, toch wel een teken dat we niet naar de goedkoopste vakantiebestemming ter wereld reizen. Onderweg zien we door de vrij dichte bewolking een glimp van Nieuw-Caledonië, zwaaien even meewarig naar dat (ei)land, maar zetten een klein uurtje later voet aan de grond in Vanuatu. Even een lesje aardrijkskunde/geschiedenis: de totale oppervlakte van Vanuatu is zo'n 10% van die van Nederland, en de hoofdstad waar we landen, Port Vila, ligt op het eiland Efate, dat nog geen 2x de grootte van Texel is. Heel Vanuatu kent een inwonertal van nog geen 300.000. De 83 eilanden waaruit Vanuatu bestaat zijn allemaal van vulkanische oorsprong en liggen ongeveer 1750 km ten oosten van Australië. Aangezien in 1906 zowel Frankrijk als Groot-Brittannië zeggenschap over de archipel kregen wordt er zowel Engels als Frans gesproken. En Bislama, de taal van de lokale bevolking en ook de enige taal die ALLE inwoners spreken. Sinds 30 juli 1980 is de Republiek Vanuatu onafhankelijk, morgen 44 jaar geleden dus. Vanuatu was vroeger een belastingparadijs en dat heeft veel geld aangetrokken; het is dus een relatief rijk land en dat zien we vandaag meteen in de prijzen terug als we vanmiddag nog even boodschappen doen in de lokale supermarkt. 😬 Hoewel Efate voor ons eigenlijk te klein is om een week op door te brengen zitten we er wel op "vast", aangezien de lokale vliegmaatschappij, Air Vanuatu, sinds mei dit jaar in staat van faillissement verkeert. En boottochtjes naar de mooiste eilanden duren te lang. Geen straf, want Efate is gewoon een tropisch paradijsje, dus we komen de tijd vast wel door! 🤪

Er gelden stricte regels voor wat je mee mag brengen naar Vanuatu, maar zo'n beetje alle etenswaren zijn uitgesloten. Astrid moet haar meegenomen glutenvrije crackers dus aangeven en laten controleren. Maar ze mag ze gelukkig wel meenemen. We halen de auto op (een klein jeepje) en storten ons enthousiast in het Vanuatuaanse verkeer, om na een paar honderd meter af te remmen tot stapvoets, omdat enkele open karren met feestgangers alvast een voorproefje nemen op de festiviteiten van morgen. Die open karren blijven de volledige 8 km voor ons rijden, inhalen is niet mogelijk, dus dit ritje kost ons bijna drie kwartier. 😅

Vanuatu: Het uitzicht vanaf het terras van ons appartement belooft veel.

In de winkel vinden we helaas geen glutenvrij brood. Voor de rest kan je alles krijgen, maar het is toch wel lekker om 's ochtends bij je eitje ook wat brood te hebben. 's Avonds eten we in het resort en vragen we de chef-kok om hulp. Die weet uit zijn vriezer een gesneden glutenvrij brood voor de dag te halen, dus ontbijten kunnen we in ieder geval in het resort zelf. Is uiteraard duurder dan zelf maken (we hebben een appartementje met keuken), maar als we dat brood niet kunnen vinden in de winkels dan moet dat maar.

We gaan een week van een constante 26 graden tegemoet, met een nachttemperatuur van 20. Dat noemen ze hier winter; we zien dan ook mensen met winterjassen en/of wollen mutsen lopen. Rare jongens, die Vanuatuatuatuatuanen (of zoiets).

Voor alle foto's en video's (9) van vandaag: klik hier.

Terug