23: Moorea

Schema voor vrijdag 16 augustus:

06:50 Vertrek Fare Moehani (A)
07:30 Aremiti terminal Pape'ete (B)
Veerboot Tahiti-Moorea
08:40 Aremiti terminal Moorea (A)
08:50 Parkeerplaats Vaiare (B)
Wandeling Col de Vaiare: 6,0 km; 350 m; 3:20 uur
13:05 Belvédère du Opunohu (C)
Wandeling Col de Trois Pinus: 4,1 km; 200 m; 1:35 uur
15:30 Paradise time (D)
 
Totale reisafstand: 58 (19 + 39) km.



De wekker gaat om 6 (zes) uur. Vanochtend hebben we toch iets van haast. We moeten verkassen van Tahiti naar Moorea en moeten voor de veerboot om 7:30 uur in de haven van Pape'ete zijn. De spits begint hier echter wat eerder dan we gewend zijn, en we zien de reistijd naar de haven, slechts 18 km, op Google Maps al snel oplopen naar 40 minuten. Een ongeluk komt nooit alleen, ook op het relaxte Tahiti niet. De afstandsbediening van de auto werkt niet. Met de sleutel is de bestuurdersdeur nog wel te openen, maar de achterklep niet. René kan geen hendel vinden om hem te openen, dus via de achterportieren de achterbank neerklappen en de koffers naar binnen schuiven. 😅 We hoeven gelukkig niet alles netjes in te pakken, dus gooien we een hoop losse spullen in de auto, racen even door het huisje om het toch een beetje netjes achter te laten, en mengen ons in het verkeer. Als snelheidslimiet houden we niet de verkeersborden aan, maar onze voorganger. En die rijdt lekker door. 😎 We zijn er precies om 7:30 uur! Astrid mag niet in de auto blijven zitten en moet lopend de veerboot op; René wacht gelaten in de auto af tot hij het sein krijgt dat hij door mag rijden. We willen de hele overtocht eigenlijk buiten blijven, maar er staat flink wat wind en het begint zelfs een beetje te spatten, dus gaan we toch maar even rustig binnen zitten.


In 3 kwartier varen we naar Moorea, op best een grote veerboot die bij lange na niet vol zit. Het eiland Moorea (ook wel Mo’ore’a) is slechts 134 km2 groot en er wonen maar 16.000 mensen. Moorea betekent "gele hagedis" en ontleent zijn naam aan een ingewikkelde legende. Zoek die zelf maar op. 😅 Moorea ligt 17 km uit de kust van Tahiti, maar het kanaal dat beide eilanden scheidt reikt tot 1500 m diep. De koraalriffen die het eiland omringen en de daardoor ontstane lagune hebben een grote aantrekkingskracht op toeristen. Toerisme is dan ook de voornaamste inkomensbron voor de bewoners. Meteen na aankomst heeft De Reisleider een (pittige) wandeling gepland die redelijk vlak begint, maar steeds steiler wordt en eindigt bij een uitkijkpunt over het "binnenland" van Moorea. Ondanks de geringe grootte heeft Moorea bergen tot 1207 m hoog. We zijn weer in regenwoud en de lucht is vochtig. De grond nog meer. Het pad wordt inderdaad steiler en gaat over vele boomstronken en rotsen. Die allemaal nat zijn. Naarmate de hellingshoek richting 20-25% gaat krijgt De Reisleider steeds meer bedenkingen (we moeten dit pad ook weer af...), maar Berggeitje is niet meer te houden... 🐐 Dartelend huppelt ze naar boven terwijl De Reisleider al zijn ledematen nodig heeft, én heel veel bomen, takken en stronken om zich naar boven te hijsen. Uiteindelijk bereiken we de top, en inderdaad, het is de moeite waard. Het uitzicht is fenomenaal! Bij de video's staat een 360-graden filmpje. Mooiste lunchplek ever! 😍 De afdaling gaat héél voorzichtig en heel langzaam, maar we komen zonder te vallen of uit te glijden beneden. 💪


Het volgende uitkijkpunt ligt langs de doorgaande weg, maar precies daar wordt een onwel geworden motorrijder gereanimeerd, dus worden we doorgestuurd. Niet getreurd, er is nóg een uitkijkpunt die wat meer in het binnenland ligt en wat hogerop. Vanaf dat uitkijkpunt hebben we zicht op de twee baaien aan de noordkant van Moorea (Opunohu Bay en Cook's Bay) met daar tussenin Mt Rotui (899 m). We maken een, op het oog, eenvoudig wandelingetje naar weer een ander uitkijkpunt, maar in plaats van omhoog, gaan we eerst een flink stuk omlaag, om dan pas weer te klimmen. Niet zo ingewikkeld als vanochtend, maar wel vermoeiend. Maar ook met een mooi uitzicht op de noordkant. Er hangt zelfs een schommel!


Daarna rijden we rechtstreeks naar de accommodatie, die direct aan het strand ligt. Gauw nog even snorkelen. Het is weliswaar laagwater en we moeten een heel stuk de zee in lopen, maar zien weer een hoop vissen, grote schelpen (clams) en zeekomkommers. Als we nog iets verder weg zwemmen worden we gegrepen door een sterke stroming, waar niet tegenin te zwemmen is. We zwemmen haaks op de stroming tot we in ondieper gebied zijn en we de rotsen en grond als houvast kunnen gebruiken. We hebben weer mooie foto's en video's! 🤿


Bij het avondeten in een restaurantje vlak bij wil de eigenaar blijkbaar graag in het dagverslag genoemd worden. Als hij enthousiast vertelt wat René allemaal op zijn bord heeft gooit hij daarbij René's bierglas (halve liter) over zijn eten én over zijn kleding, die hij net schoon aangetrokken had. Nou, bij deze... 🧐 Uiteraard krijgt hij wel een nieuwe maaltijd én een nieuw biertje.


Eerste dagje Moorea dus, en dit eiland is nog mooier dan Tahiti! 🤩


Tips:

Bij het voorbereiden van deze reis kreeg De Reisleider te horen dat het "veel goedkoper" zou zijn om de huurauto op Tahiti in te leveren, zonder auto de veerboot te nemen, om dan opnieuw een auto te huren op Moorea. Dat is waarschijnlijk ook zo, maar het "gedoe" dat dat oplevert (inleveren auto, slepen met bagage, nieuwe auto ophalen) weegt niet op tegen het gemak dat we nu hebben. Bovendien: als die paar tientjes extra er niet afkunnen, moet je misschien maar helemaal niet naar deze streken op vakantie gaan, want het is hier allemaal een stuk duurder dan in Nederland.
Er zijn twee "grote" maatschappijen die tussen Tahiti en Moorea varen: Terevau en Aremiti. Wij hadden oorspronkelijk bij Terevau geboekt, maar kregen maanden later te horen dat de betreffende boot uit de vaart gehaald was voor noodzakelijk onderhoud. Gelukkig konden we nog terecht bij Aremiti.

Voor alle foto's en video's (46) van vandaag: klik hier.


Terug