07: Mele Cascades & Chair in the Air

Schema voor donderdag 1 augustus:

01-08-2024: De route van vandaag.

Hadden we gisteren voor het eerst een goede nacht, afgelopen nacht was dat weer een stuk minder, maar voornamelijk omdat onze nieuwe (Chinese) buren het nodig vonden om tot 1:30 uur luid te praten op het terrasje buiten. Pas als Astrid om 1:30 uur in haar nachtstola de buren eraan herinnert dat ze niet in China zijn (waar iedereen altijd herrie maakt; zie daarvoor de betreffende blog) wordt het rustig. René heeft hier echter weinig last van. Als hij zijn oren uitdoet hoort hij niets meer. Ook geen Chinezen... 🤷‍♂️

De Reisleider mag vanochtend 63 kaarsjes uitblazen. Daar is-ie wel even mee bezig. Ondertussen gaat Astrid douchen, aankleden, ontbijten en de rugzakken klaarmaken voor vandaag... 😁 We hebben hier in Vanuatu nog niet veel zon gezien, en vandaag komt daar weinig verandering in. Het is warm (26 graden), maar voornamelijk bewolkt. Het blijft wel droog. Vanochtend gaan we naar, zegt men, de mooiste (en meest bezochte) waterval van Vanuatu: Mele Cascades. Een ritje van 16 km, maar we weten inmiddels hoe lang dat kan duren. 😏 En we worden niet teleurgesteld... 🙄 Aangekomen bij een braak liggend stuk grond met een keet erop worden we geconfronteerd met het tweede fenomeen hier: KASSA. De dame in de keet wil ons 1500 vatu (€ 12) per persoon laten betalen. Daarvoor mogen we zwemmen in het meertje dat vlak bij de keet ligt, maar dat willen we helemaal niet; we willen naar de watervallen (waar volgens de dame opnieuw voor betaald moet worden). Astrid weet 1000 vatu van de prijs p.p. af te praten, we betalen en lopen verder. Een paar honderd meter verder staat een man met een bord waarop staat dat we 3000 vatu (€ 24) p.p. moeten betalen om naar de waterval te mogen. Aangezien hij niet terug heeft van 7000 vatu, mogen we voor 5000 vatu verder. Normaal gesproken ben je dus 4500 vatu (€ 36) p.p. kwijt alleen maar om een waterval te mogen zien. Krankzinnig.

Mele Cascades: De schitterende 30 m hoge waterval.

Mele Cascades: Wandelen dwars door de watervallen heen!

Mele Cascades: Af en toe een stroompje doorsteken.

Mele Cascades: Prachtige wandeling door dicht begroeid woud.

We lopen een kwartiertje door een prachtig groen woud, moeten 2x een stroompje doorsteken (we zijn voorbereid en hebben onze waterschoenen aan) en komen dan bij de hoofdattractie. Die is inderdaad wonderschoon (zie foto's). Ons vasthoudend aan kabels moeten we gedeeltelijk door de watervallen naar boven klimmen, tot we bij het bovenste en hoogste gedeelte komen, die zo'n 30 meter hoog is. Op verschillende plekken kan je in poeltjes zwemmen, en ook bij de hoogste waterval kan dat. Natuurlijk gaan we het water in! Schreven we hiervoor "de drukst bezochte waterval", we zijn hier helemaal alleen en hebben al dit moois voor onszelf! 👌 We hebben al vele watervallen gezien inmiddels, maar nooit hebben we er bij eentje gezwommen. Check! ✅️

Port Vila: Bij een verjaardag hoort een gebakje, toch? 😋

We rijden terug naar Port Vila om een gebakje te scoren bij een bakker. Helaas heeft die geen glutenvrij lekkers, dus René moet even in zijn eentje genieten. Omdat Astrid toch ook wat moet eten voor we aan het middagprogramma beginnen rijden we door naar onze accommodatie. Nou ja, rijden... Het staat weer muurvast in Port Vila en doen 20 minuten over 2 km. Nu valt het ons ook op dat er helemaal geen stoplichten zijn op Efate. Echt geeneen! Wel tientallen minibusjes die als mieren overal tussendoor kruipen.

Chair in the Air: Ook hier een prachtige weg om bij een attractie te komen... 😅

Chair in the Air: De hangbrug die vlak achter de "hangmatten" hangt.

Chair in the Air: Samen proosten op een mooi uitzicht.

Chair in the Air: René wordt ingesnoerd.

In de middag moeten we eigenlijk voor het grootste gedeelte dezelfde weg als vanochtend nemen. Dat is die Emmentaler weg met bomkraters. Als we uiteindelijk afslaan op een andere weg moeten we steil omhoog over 2 rijen stenen, met daarnaast en ertussen flinke hoogteverschillen. Alleen geschikt voor 4WD als het nat is staat er op een bord, maar ook als het droog is kan je deze weg alleen met een 4WD nemen. Gelukkig hebben we die en kruipen we voorzichtig omhoog. We komen uiteindelijk bij een Adventure Park waar je een zipline-tour kan doen of een canyon-swing. Maar daar komen we niet voor; we komen voor de Chair in the Air. We worden allebei ingesnoerd in een klimgordel en in een soort hangmat gezet, waarna we naar het midden van de kloof worden getakeld. Drankje mee en daar hangen we dan met z'n tweetjes zo'n 100 meter boven de grond met een fantastisch uitzicht over de kustlijn van Efate. 😅 Een medewerker maakt vanaf de nabij gelegen hangbrug vele foto's. We mogen zo lang blijven hangen als we willen, maar vinden het na 20 minuutjes wel mooi. Er staat een flinke wind en dan is het niet zo heel warm daarboven. Een bijzondere ervaring! We lopen nog even heen en weer over die hangbrug, omdat we hier nu toch zijn en nog tijd hebben, maar gaan op tijd weer naar beneden, want wie weet hoe lang we er nu weer over doen om bij de accommodatie te komen...

Via de buckelpiste rijden we weer terug naar onze accommodatie om daar met een paar lekkere cocktails nog even na te genieten. Een bandje speelt tijdens het diner, dus ook de avond is prima verzorgd. Na 7 keer over die verschrikkelijke weg gereden te hebben denkt René zich inmiddels wel te kunnen meten met Max V. Of anders is de reuzenslalom op de Olympische Winterspelen misschien iets voor hem... 😎

Tips:

Voor alle foto's en video's (39) van vandaag: klik hier.

Terug