25: Pape'ete

Schema voor zondag 18 augustus:

18-08-2024: De route van vandaag (op Bora Bora).

VT455: Van Pape'ete naar Bora Bora.

18-08-2024: De route van vandaag (op Tahiti).

18-08-2024: De route van vandaag (op Moorea).

De planning voor vandaag is eigenlijk simpel: vanochtend met de veerboot van Moorea naar Tahiti, enkele uren doorbrengen in Pape'ete, op tijd naar de luchthaven om de koffers te dumpen, en eind van de middag doorvliegen naar Bora Bora. We doen vandaag dus drie eilanden aan, maar hebben geen haast. Appeltje-eitje dus. Is de bedoeling...

De wekker gaat om 5:30 uur, want we moeten weer om 7:30 uur in de haven zijn om de veerboot terug naar Tahiti te nemen. En we hebben geen zin om ons weer te moeten haasten. Geen Fiji time hier, maar wel Tahitian lifestyle: relax, relaxer, relaxst. Maar de werkelijkheid is anders. Het inpakken gaat nog soepel: 2 grote rugzakken inpakken voor 2 dagen en de rest in de koffers. We ruimen het huisje op, pakken de auto in en vergeten onze hersens te gebruiken. 😑 Een paar honderd meter van onze accommodatie is een hek. Dat hek is normaal gesproken dicht en hebben we al een paar keer opengemaakt met onze sleutel. Maar die sleutel moeten we nu achterlaten in ons huisje. Okee, dan rijden we door dat hek en zal iemand lopend terug moeten om de sleutel in het huisje te leggen. We zijn nog niet op weg of Astrid komt erachter dat ze haar telefoon vergeten is. Terug naar het huisje; poging twee. We rijden naar het hek en zien (wat we eigenlijk hadden kunnen weten) dat je dat hek ook met een code kan openen. Je hebt de sleutel helemaal niet nodig! Maar die hebben we nu dus wel bij ons. Astrid dus weer terug naar het huisje. Lekker begin. 😅

Moorea: Afscheid van Moorea. 😥

De veerboot halen op Moorea gaat een stuk makkelijker dan op Tahiti, er zijn geen files. Er is sowieso bijna niemand op de weg. Niemand wil het eiland verlaten als je hier eenmaal bent, en dat begrijpen we volkomen. 😉 Zo'n veerboot is best een flink ding: passagiers hebben 3 dekken tot hun beschikking waar honderden mensen kunnen vertoeven. Maar, zoals gezegd, niemand wil het eiland verlaten, dus de boot zit misschien voor 5% vol. Óf ze hebben het weerbericht beter begrepen dan wij... Dachten we gisteren dat er hoge golven waren, vanochtend is het nog erger. Zodra we de lagune uit zijn stuitert de veerboot van golf naar golf, en maakt enorme klappen op het water. Binnen worden door de bemanning kotszakjes uitgedeeld... Hoewel het stukje naar Tahiti slechts 17 km is merken we gaandeweg dat de zee rustiger wordt naarmate we Pape'ete naderen. Het ontbijt blijft binnen!

Tahiti: Oude schepen.

Tahiti: Park van Pape'ete.

Dan Pape'ete, de hoofdstad van Tahiti. We parkeren op een parkeerplaats iets buiten het "centrum" en lopen door een mooi aangelegd park langs de kust naar het enige restaurantje dat open is om wat te eten en drinken. Daarna gaan we het stadje in om nog wat rond te kijken en inkopen te doen. Het is echter zondag en er blijkt dan werkelijk niets te doen te zijn in Pape'ete. We zijn zo langzamerhand gewend geraakt aan de 24-uurs economie in Nederland, maar dat principe is hier nog niet aangekomen. Alle winkels, op 1 na, zijn gesloten, de kathedraal ook, en de enige andere kerk zit bomvol vanwege een dienst. Wat ons rest is dat ene open winkeltje dat gelukkig wel een aantal leuke shirts verkoopt. We doen wat inkopen, lopen nog een keer heen en weer door dat park, gaan nog een keer bij hetzelfde tentje wat drinken, om tenslotte veel te vroeg naar de luchthaven te rijden. Als we daar bijna zijn en we een benzinestation voorbij rijden denken we: o ja, we moeten ook nog tanken. 🤦‍♂️ We vinden geen ander tankstation, moeten eerst een heel eind doorijden om om te kunnen keren, moeten dan weer helemaal terug naar het centrum van Pape'ete om wéér om te kunnen keren, en komen dan uiteindelijk bij dat benzinestation. We hebben dan ruim 20 km extra gereden, maar we zijn toch te vroeg, dus who cares?

Auto inleveren, en dan die koffers dumpen in een kluis op de luchthaven, omdat we die niet mee hoeven te nemen voor die twee dagen. Maar dan begint het feest. De machine waar we moeten betalen voor die kluizen accepteert MasterCard (volgens de beschrijving, en dat had De Reisleider thuis ook al uitgezocht), maar niet die van ons! Wat we ook proberen, bankpassen en creditcards, hij weigert onze betaalmiddelen. Daar staan we dan met te veel bagage om mee te nemen. Ondertussen begint de eigenaar van onze accommodatie op Bora Bora René te bestoken met berichten over hoe we kunnen betalen (hij wil morgen om 7 uur langskomen, maar dat is ons veel te vroeg), en roert de autoverhuurder zich dat hij de auto voor ons gaat klaarzetten, maar hij zegt vooralsnog niet wáár en wat. Beiden communiceren in gebrekkig Engels met talloze type- en spelfouten waardoor er soms geen touw aan vast te knopen is. 😅 Om toch in die kluis te komen moeten we een nummer bellen a € 2 per minuut. Situatie uitgelegd; ze belt straks terug. Maar dat gebeurt niet, we zien opeens wel een gemiste oproep(?) Weer bellen, en nog een paar keer en heen en weer sms-en. De autoverhuurder begint ook te bellen, maar we zien alleen gemiste oproepen; de telefoon gaat niet over. Uiteindelijk wordt er via e-mail een betaallink gestuurd die we wel kunnen betalen (met onze bankapp). Via e-mail krijgen we QR-codes en kunnen we de kluizen openen. We zijn inmiddels ruim een uur bezig...

Bora Bora: Welkom op...

Bora Bora: Aankomst op Bora Bora.

Bora Bora: Onderweg zien we Moorea.

Bora Bora: Het volgende vliegtuig.

Inchecken en de vlucht verlopen dan weer redelijk soepel, al hebben we een kwartiertje vertraging. Vlak voor vertrek stuurt de autoverhuurder een foto van de auto (met kenteken) en komt de huiseigenaar met het lumineuze idee om zijn nicht het geld te laten innen, want zij werkt voor Air Tahiti en wacht op ons op de luchthaven. De luchthaven van Bora Bora ligt op een apart eiland en je moet met een shuttleboot naar het "vaste land". Na de landing zoeken we weer contact met de eigenaar: hoe vinden we je nicht? Hij stuurt een foto. Wij ook en zeggen dat we bij de bagageband staan. "Ze zoekt jullie op" is het antwoord. 15 minuten later nog steeds geen nicht, en de shuttleboot staat op het punt van vertrekken... We melden hem dat we de boot op gaan en dat hij dus maar iets anders moet bedenken. Bij aankomst in de haven staat daar die nicht... Ze werkt vandaag niet... Communiceren met de Frans-Polynesische slag... 😑 Op weg naar onze accommodatie (het is inmiddels donker) doen we nog even boodschappen. René denkt een lekker biertje mee te nemen voor vanavond, maar dat mag niet. Op zondag mag er geen alcohol verkocht worden! 😩

Maar voor de rest gaat alles voorspoedig! 😁 Alleen toch niet zo'n relaxt dagje als gedacht...

Tips:

Voor alle foto's en video's (21) van vandaag: klik hier.

Terug