06: Gold Coast & Springbrook NP

Schema voor maandag 30 juli 2018:

30-07-2018: De route van vandaag.

We zitten ergens in de middle of nowhere, tussen grote landgoederen en plantages. Een hele rustige omgeving dus en dat is aan de oorverdovende stilte in de ochtend goed te merken. Voor rustzoekers een ideale omgeving, maar heel veel rust hebben wij niet; we willen iets zien! We gaan vanochtend eerst naar Gold Coast. Dat is niet een attractie waar naar goud gezocht wordt, maar een plaats aan de kust. Zoals de naam al doet vermoeden is dit niet een woonplaats voor het "gewone volk". Samen met het ernaast gelegen Surfers Paradise bestaat het voornamelijk uit torenhoge flats, en bestaan de bewoners uit pensionado's en toeristen.

Gold Coast: Torenhoge flats en een prachtig strand.

Gold Coast herbergt ook het grootste winkelcentrum van Queensland, met ruim 400 winkels onder één dak. Louis Vuitton en Prada zijn er een paar van, dus dat belooft wat. Gelukkig heeft Astrid geen contant geld en wordt onze bankpas nergens geaccepteerd, dus de schade blijft beperkt... 😉 We zijn snel klaar met het winkelcentrum en lopen door naar het strand voor een flinke ochtend-strandwandeling. Het strand is hier behoorlijk breed; de hoge flats staan er pal achter en zullen dus wel een prachtig uitzicht hebben. We zijn niet de enigen op het strand, want met een lekker zonnetje, een temperatuur van ongeveer 20 graden (het is 10 uur in de ochtend), en met zeewater van 21 graden is het hier goed toeven. Er wordt al wat gezwommen, er zijn een paar surfers (maar de golfslag is minimaal) en er zijn flink wat wandelaars en hardlopers. En dan is het dus hartje winter! Na de wandeling nemen we op een terrasje een bakkie terwijl we heerlijk in het zonnetje zitten. Wie doet ons wat?

Dan door naar Springbrook National Park. TomTom geeft een korte route binnendoor aan (weg 99 op het kaartje), maar de Reisleider heeft in Nederland al gezien dat die weg sinds maart 2017 door een overstroming zwaar beschadigd is en tot eind 2018 niet helemaal gereden kan worden. TomTom heeft in Australië geen toegang tot verkeersinfo, dus weet dat niet. Zonder die voorkennis hadden we hier zeker een uur verspeeld.

Springbrook: Prachtig uitzicht bij "Best of all lookouts".

Springbrook: Twin Falls, maar eentje is er niet...

Springbrook: Een nauwe rotspassage in Twin Falls circuit.

Springbrook: Wandelkaartje Twin Falls circuit.

Via een andere weg komen we waar we willen zijn. In Springbrook zijn een paar mooie uitzichtpunten en verschillende watervallen kletteren aan de rand van het bergplateau naar beneden. Achtereenvolgens stoppen we bij de volgende bezienswaardigheden:

Springbrook: De meeste pademelons maken zich meteen uit de voeten, maar deze liet zich nog even fotograferen.

We wandelen er weer flink op los, maar René heeft nog wel de vermoeidheid van gisteren in de benen zitten, dus bergop is het hard werken en zweten. Onderweg naar de laatste attractie moet René moeite doen geen pademelons (een klein soort kangoeroe) plat te rijden, want ze springen zo de weg over. Eentje blijft wat langer zitten, dus die staat nu op de foto. 😄

Springbrook: Natural Bridge met de glimwormgrot.

Het mooiste bewaren we tot het laatst, maar daarvoor moet het eerst donker worden. Bij Natural Bridge, een waterval die je door een natuurlijke stenen boog kan zien, ligt, achter de waterval, een grot waarin glow worms (glimwormen) zijn. Dit keer dus geen nepgrot, maar puur natuur! Dit soort glimwormen komen alleen in Australië en Nieuw-Zeeland voor en zijn unieke diertjes. Hoewel de naam anders doet vermoeden, betreft het hier geen wormen, maar larven van een primitief vliegje. Het leven van zo’n beeste is best wel bizar. Als larve leven ze 6 tot 9 maanden, om de laatste paar dagen als vliegje door het leven te gaan (de vliegjes kunnen niet eten, leven alleen voor de voortplanting en sterven na een paar dagen). Een glimworm geeft alleen licht als hij honger heeft, om voedsel (kleine insecten) aan te trekken. Die raken dan verstrikt in de kleverige lijntjes die de larven maken, waaraan kleine waterdruppeltjes hangen. Heeft de larve gegeten, dan gaat het lampje voor enige tijd uit.

Omdat de beestjes niet tegen licht kunnen (ze worden dan bang en stoppen met schijnen) kan je ze alleen zien als het absoluut donker is. Fotograferen gaat dus ook niet, want van de flits zouden ze hevig van streek raken. Het is een beschermde diersoort, dus het verstoren van de woonomgeving wordt door de autoriteiten niet gewaardeerd. Als we, in het schemerdonker (om 17:20 uur) bij de grot komen staat daar al een man of 15. Naarmate het donkerder wordt zien we steeds meer kleine lampjes, maar niet zoveel als er in de zomer zouden zijn, want dan zijn ze actiever. Het is een magisch gezicht: alsof je naar een sterrenhemel in een grot kijkt! We hebben 2 links opgenomen naar foto's van de Natural Bridge en de glow worms (de foto's zelf op de site zetten zou tot copyright-gedoe kunnen leiden, dus dat doen we maar niet). De eerste foto (klik hier) laat de grot zien zoals wij die ongeveer gezien hebben; de tweede foto (klik hier) zoals die er in de (lokale) zomer uitziet. Prachtig gezicht!

In het stikdonker moeten we dan nog 35 km rijden naar ons onderkomen, over veelal smalle (berg)wegen. We moeten meer pademelons ontwijken dan mensen, want het is erg rustig op de weg. Eenmaal terug in onze Mancave ploffen we moe (de stappenteller geeft ruim 21000 aan) maar voldaan op de bank. 😄

Tips:

Voor alle foto's en video's (21) van vandaag: klik hier.

Terug