08: Eumundi Markets & Noosa NP

Schema voor woensdag 1 augustus 2018:

01-08-2018: De route van vandaag.

Hoewel we gisteren redelijk vroeg naar bed gingen verslapen we ons vanochtend; we worden pas om 7:50 uur wakker. De accu's moesten zeker even opgeladen worden... 😉 We ontbijten op ons gemak bij het zwembad, want daar is al zon, ook al is het pas 12 graden buiten. Als we net in de auto zitten staan we alweer stil vanwege een ongeluk verderop. Zo loopt de vertraging op Het Schema al snel tot 7 kwartier op.

Eumundi Markets: De ingang van de markt.

We beginnen bij de markt van Eumundi. Dat is een markt met meer dan 100 stalletjes waar veel inwoners van de omgeving hun zelfgemaakte spullen kunnen verkopen. Je vindt er van alles en nog wat en dat trekt veel mensen aan! Het parkeren wordt dan ook verspreid over meerdere grote grasvelden, en die lijken allemaal vol te staan. We lopen een uurtje rond, kopen niets (Astrid heeft nog steeds geen cashgeld...), maar vinden het dan mooi geweest.

Noosa: Bedankt voor de felicitaties, maar geen idee wie Kate is...

Noosa: Op de terugweg mooie vergezichten op de kust en de achterliggende Glass House Mountains.

Noosa: Mooie wandeling met bijzondere vegetatie.

Noosa: Wandelkaartje Noosa Heads.

Over vele rotondes rijden we richting Noosa River Lagune Lookout, een mooi uitzichtpunt boven de monding van Noosa River. Inderdaad mooi, maar niet mind-blowing, want de begroeiing op de voorgrond neemt veel van het zicht weg. Door naar Noosa Heads, een klein (40 km2), maar zeer populair nationaal park aan de kust. Jaarlijks komen hier 1 mlj bezoekers, dus we maken ons wel even zorgen over het vinden van een parkeerplaats. We rijden helemaal door tot het eind van de weg waar een kleine parkeerplaats is. Uiteraard staat die vol... Maar het is wat later op de dag, dus zullen er ook wel mensen vertrekken (hopen we). We rijden een paar rondjes (samen met wat andere automobilisten) en dan hebben we inderdaad een plekkie! We maken er een mooie wandeling van 2 uur, waarbij we 2 bestaande routes aan elkaar koppelen tot een afwisselend geheel. Hoewel we in een (eucalyptus)bos lopen, lopen we af en toe op gewoon zand. Waar je flink in wegzakt, alsof je op het strand loopt. Raar om hier zoveel zand tegen te komen. De door de informatieborden beloofde koala’s blijven helaas verborgen voor ons; dat is jammer, maar toch genieten we van de bijzondere vegetatie. Dit is toch echt niet te vergelijken met de bossen in Europa! De terugweg gaat langs de kust, en dat geeft mooie vergezichten. Er liggen verschillende kleine strandjes, maar die zijn bijna allemaal verlaten. Het is natuurlijk slechts 22 graden, en dat is dus wintertemperatuur. 😉

Landsborough: Verjaardagsdiner!

Emu Mountain: Wandelkaartje Emu Mountain.

Na nog een klimmetje een heuvel op (Emu Mountain (aka Mount Peregian), met een rondom uitzicht) besluiten we de laatste wandeling te laten zitten en rijden we terug naar Landsborough, een oud plaatsje op 5 km van ons hutje. René wil voor zijn verjaardag een stevige maaltijd en die hebben ze hier wel. 😉 Het is er alleen flink koud binnen; andere gasten die hier vast vaker komen zijn erop gekleed, maar wij zitten gewoon in korte broek. Dat is even afzien... Wat ook even afzien is: we hebben te laat in de gaten dat je bij de keuken je eten moet bestellen. Als die om 18 uur open gaat staat er meteen een lange rij. Na het bestellen krijg je een soort ufo mee die afgaat als je voer klaar staat. Even wachten dus, maar dan heb je ook wat. 😄

Gelukkig meldt Jo, de eigenares van ons huis, dat ze de open haard wel voor ons aan wil steken, zodat we niet in een koud huis komen. Dat lijkt ons een goed plan! We nodigen haar en haar dochter meteen uit voor een borreltje. Bij thuiskomst is het inderdaad lekker behaaglijk. Onder het genot van een lekker wit wijntje vertelt Jo ons het een en ander over de omgeving, het huis en de dieren die we hier kunnen zien. Gewapend met zaklantaarns zoeken we vanaf de veranda in de bomen en zien daar al snel een buidelrat (possum). De koala's, vliegende vossen (een groot uitgevallen vleermuis) en huntsman spiders, die wel 20 cm groot kunnen worden, laten zich echter niet zien (dat laatste vindt René niet zo erg...). We leren een aantal vogels herkennen aan de geluiden die ze maken. Daarover het volgende: het was ons al opgevallen dat als voetgangerslichten op groen springen, er een specifiek geluid klinkt. Zijn we een paar dagen geleden midden in een bos, horen we dat geluid ook! Echt geen voetgangerslichten te vinden, natuurlijk. Dat geluid blijkt van de whipbird te komen. Het mannetje maakt een lang fluitend geluid, waarop het vrouwtje antwoordt met dit specifieke "voetgangerslichtgeluid". Is dat mysterie ook de wereld uit... 😄 Verder komen we er vanavond dankzij Jo ook achter dat we van de week geen wallaby's hebben gezien, maar pademelons (daar hadden we nog nooit van gehoord, maar dit is echt de Nederlandse naam). Die hebben ronde oren, en wallaby's puntige. Er schijnt hier in de directe omgeving ook een grijze kangoeroe te wonen die wel 2 meter groot is. Die is iets minder aaibaar dan de exemplaren van Lone Pine...

Heel interessant allemaal, maar we moeten toch ook een keer naar bed. 😉 We bedanken de dames hartelijk voor hun gezelligheid, laten het reisverslag voor de blog maar even zitten, en kruipen onder de wol.

Tips:

Voor alle foto's en video's (21) van vandaag: klik hier.

Terug