19: Townsville

Schema voor zondag 12 augustus 2018:

12-08-2018: De route van vandaag.

Vandaag gaan we weer zo'n 280 km naar het noorden. Het eindpunt is Townville, een redelijk grote plaats aan de kust. Tussen Airlie Beach en Townsville liggen voornamelijk suikerrietvelden, en als je er daarvan eentje gezien hebt, dan ken je ze allemaal. Pas na 250 km is er iets interessants, dus we rijden daar in één ruk naartoe. Het is zondag en misschien daarom erg rustig op de weg. Cruise control op 102 en daar kan hij lang op blijven staan. Een paar keer moeten we langzamer verkeer inhalen, maar dat gaat inmiddels prima. Heerlijk relaxte rit!

Billabong Sanctuary: Astrid met haar knuffelbeertje.

Billabong Sanctuary: Een wombat.

We zijn vroeg bij Billabong Sanctuary, wat door sommigen het beste interactieve wildlife reservaat wordt genoemd. Dat zal dan komen door de vele voorstellingen die er gegeven worden, of dat nou het voederen van bepaalde dieren is, of praatjes over bv het uitbroeden van krokodillen, gifslangen, de gewoontes van koala's en nog veel meer interessants. En allemaal met levende voorbeelden erbij. Tegen een extra vergoeding mag je ook met een koala op de foto. We hebben dat al eerder gezien, maar nu kan Astrid zich niet meer inhouden; ze móet met zo'n knuffel op de foto. We lopen na de fotosessie op ons gemak door het mooi aangelegde park, dat met 11 ha net iets kleiner is dan de 14 ha van Artis in Amsterdam.

Billabong Sanctuary: Hoeveel tasjes zou je van zo'n beest kunnen maken?

Het voeren van de krokodillen maakt indruk. Niet alleen omdat de verzorger op een halve meter van een krokodil van ruim 4 meter staat, maar vooral om wat hij vertelt. Er hangt een halve kip aan een touw, maar iedere keer dat de krokodil wil toehappen haalt de verzorger het eten weg. Dat doen ze niet om te pesten, maar de krokodillen mogen niet lui worden, want dat kan in het echt ook niet. Hij moet er dus moeite voor doen om zijn eten te krijgen. Meer moeite dan Astrid doet voor een halve kip... 😉 We zien nu ook voor het eerst een kasuaris, maar die keert zijn rug naar ons toe en verstopt zich in zijn hok. We hopen deze bijzondere dieren nog in het echt tegen te komen.

Townsville: Zicht vanaf Castle Hill op het voor de kust liggende Magnetic Island.

Na een dikke drie uur vinden we het mooi geweest en zoeken we ons nieuwe onderkomen op, zodat we nog tijd overhouden om Townsville aan een nader onderzoek te onderwerpen. Tussen ons huisje en het strand ligt Castle Hill, een heuvel van 286 m hoog. Geheel tegen onze principes in gaan we met de auto naar boven. Tsjongejonge, wat moet Townsville een gezonde bevolking hebben... Het barst er langs de weg van de hardlopers en wandelaars. Kwamen we langs Bruce Highway weer vele platgereden kangoeroes tegen, hier liggen overal platgereden hardlopers langs de weg, die... wat zeg je? O, dat laatste is niet waar volgens Astrid... Maar je moet wel je best doen om ze niet te raken. Zo beter?

Boven op de heuvel zijn verschillende uitzichtpunten. Aangezien dit de enige verhoging van betekenis is in het landschap heb je 360 graden zicht. En het is een komen en gaan van bezweette mannen en vrouwen in alle leeftijdscategorieën. Wij kunnen ons goed voorstellen dat deze plek, zeker in het weekend, veel mensen zal aantrekken: een stevige workout, beloond met een prachtig uitzicht.

Townsville: En nu zicht op Castle Hill vanaf een uitkijkpuntje aan de kust.

We rijden door naar het strand en maken nog een flinke wandeling over de brede boulevard. Voor de kust zien we het eiland Magnetic Island, ons doel van morgen. Als we eenmaal de 10000 stappen gepasseerd zijn mag René eindelijk op zoek naar een barretje om wat te drinken. Al gauw staan er 2 cocktails op tafel... 😄

Dat we noordelijker komen merk je ook aan het klimaat: vanmiddag is het 28 graden, maar vanavond kunnen we zelfs buiten zitten zonder een sweater of zoiets aan te moeten trekken; de nachttemperatuur daalt nu niet verder dan tot 16-17 graden.

We komen nog even terug op Migaloo, de witte walvis. Het is in deze streken best wel nieuws dat hij zich heeft laten zien. Als we aan Australiërs de video laten zien reageren ze bijna met afgunst. De meeste lokale bewoners hebben Migaloo zelf nog nooit gezien. Maar het kan nog gekker.

Migaloo heeft zijn eigen pagina op Facebook, waar precies wordt bijgehouden waar hij zich bevindt, het liefst met foto's en video's. Maar het beest laat zich niet zo vaak zien (sinds 28 juli is hij niet meer gezien). Onze video verdient daar dan ook een plekje, maar dat lukte steeds niet. Pas op 7 augustus lukt het René de video op de tijdlijn van "Migaloo the White Whale" te zetten. Op 10 augustus wordt de video door "Migaloo the White Whale" gedeeld, zodat die openbaar te zien is. Op de 11e is die video daar al ruim 2400 keer bekeken en 34 keer gedeeld. Maar het kan nog gekker.

Op vrijdagochtend 10 augustus krijgt René via Messenger een verzoek van ene Patrick om contact met hem op te nemen. Patrick werkt bij ABC News Brisbane en vraagt toestemming of hij onze video op de FB-pagina van ABC en op Twitter mag zetten. Geen probleem. Op hun FB-pagina is de video inmiddels ruim 5700 keer bekeken en 78 keer gedeeld en op Twitter is de video ruim 8700 keer bekeken en 106 keer geretweet. Maar het kan nog gekker.

Diezelfde vrijdag, 's avonds laat, krijgt René weer een verzoek via Messenger, ditmaals van Alan (uit Amerika), die werkt bij Storyful News. Storyful News is "the world's leading video licensing agency" en levert materiaal aan o.a. National Geographic, Discovery, Sky News, The New York Times, en nog vele andere mediabedrijven, en wil graag de "exploitatie" van de video op zich nemen. Dat houdt in dat wij Storyful News het recht geven om de video aan te bieden aan haar klanten, daar een fee voor te vragen, en een gedeelte van die fee aan ons over te maken. Bizar! We hebben nooit het idee gehad dat we geld met deze video zouden kunnen verdienen, maar nu wordt het ons gewoon aangeboden. Gaat echt niet om grote bedragen, maar misschien houden we er een etentje aan over... 😉 We hebben een contract opgestuurd gekregen en daar zijn we op ingegaan. Gevolg is dat er nu een zinnetje aan de tekst bij de video is toegevoegd: "To use this video in a commercial player or in broadcasts, please email licensing@storyful.com". Wij blijven eigenaar van de video, hij mag ook gewoon op Facebook blijven staan, maar voor commerciële doeleinden moet dus betaald worden. Maar het kan nog gekker.

Edit 18-5-2019: Na het opsturen van het contract hebben we maandenlang niets meer gehoord van Storyful News. We waren het al bijna weer vergeten. Maar Storyful News ons niet! In december en februari komen er opeens 2 betalingen binnen via PayPal en hebben wij inmiddels € 1462 op onze rekening kunnen bijschrijven. Voor een filmpje van een walvis... Het moet niet gekker worden... 😄

Tips:

Voor alle foto's en video's (25) van vandaag: klik hier.

Terug