20: Magnetic Island

Schema voor maandag 13 augustus 2018:

08:00	Vertrek Townsville (A/C)
08:40	Veerbootterminal Sealink (B)
09:10	Magnetic Island Ferry Terminal (A/G)
10:00	West Point (B)
10:35	Picnic Bay (C)
	Wandeling: Hawkings Point Lookout: 2,3 km; 100 m; 0:55 uur
12:30	Arcadia (D)
13:10	Trailhead Forts Walk (E)
	Wandeling: Forts Walk: 4,4 km; 140 m; 2:00 uur
15:20	Horseshoe Bay (F)
	Wandeling: Radical Bay: 3,8 km; 180 m; 1:25 uur
17:35	Tropcial Magnetic 4x4 Rentals (A/G)
18:00	Man Friday
19:35	Magnetic Island Ferry Terminal
20:10	Veerbootterminal Sealink (B)
20:25	Townsville (A/C)
Totale reisafstand: 17 + 42 km.

---

We hoeven ons vanochtend niet te haasten (denken we), want we worden om half negen in de haven verwacht om de ferry van kwart voor negen naar Magnetic Island te nemen. We laten onze auto achter op het vaste land, want we hebben een 4x4 gehuurd op het eiland. Om 8 uur vertrekken we voor een ritje van nog geen 10 minuten (denken we). De wegwerkers van Townsville besluiten echter anders. Onze TomTom stuurt ons naar een weg die afgesloten is wegens wegwerkzaamheden. Ok, nemen we de eerste afslag verder. Maar door allerlei eenrichtingswegen komen we op hetzelfde punt uit. Zacht gevloek. Volgens mij moet je hier naar boven en dan linksaf, probeert Astrid dapper. Wederom komen we op hetzelfde punt uit... Harder gevloek. We nemen nog een afslag verder en volgen de bordjes "detour" tot we die niet meer zien. Nog meer afgesloten wegen en weer die eenrichtingsstraten en je raadt het al... voor de vierde keer op hetzelfde punt. Luidkeels gevloek. Het is inmiddels half negen. We vragen een werkvrouw hoe we bij de haven moeten komen, rijden eerst nog een verkeerd rondje (5) en vinden dan een weg waar je zowaar op mag rijden. De ingang van de terminal voorbijrijdend duwt René Astrid de auto uit om de formaliteiten te regelen. Het is 8:38 uur. René moet dan nog parkeren en dat moet een stukkie verderop. Met alle bagage (2 rugzakken, een tas en een koelbox) rent René naar de terminal waar Astrid groen licht heeft gekregen voor de ferry. Om 8:43 zitten we hijgend en puffend aan boord. Goed begin van de dag. 😉

25 minuten later staan we op Magnetic Island (dat zo heet vanwege kapitein Cook, die dacht dat zijn instrumenten vanwege een magnetisch veld van slag raakte toen hij er langs voer). Het is slechts 52 km2 groot. Zoals gezegd, we hebben een 4x4 gehuurd, want met een gewone auto mag je niet overal komen. En wat voor een... Een Opel Frontera uit de vorige eeuw, met 260.000 km op de teller, en een versnellingsbak met kuren. We zullen het ermee moeten doen, maar het schakelen gaat echt beroerd; René kan gewoon doorgaan met vloeken... 😉 Bovendien is de tank bijna leeg, dus moeten we er eerst een paar liter ingooien om überhaupt het eiland te kunnen bekijken.

Tot zover het geklaag. Vanaf nu storten we ons op de natuur. We rijden eerst naar het meest westelijke punt van het eiland waar je met de auto (en dan alleen met een 4x4) kan komen. Die hebben we niet voor niets, dus wij erheen over smalle en hobbelige zandweggetjes. Dat westelijke punt heeft de begrijpelijke naam West Point. Veel meer dan een strand dat doodloopt tegen de heuvels is het niet, en omdat het nog vroeg is hebben we dat strand helemaal voor ons alleen. Het uitzicht op Townsville is niet onaardig; we zijn op nog geen 6 km afstand van het vaste land. Na een korte strandwandeling (een warming-up) zijn we klaar voor wat klimwerk.

Omdat klimwerk brandstof kost nemen we eerst een bakkie met wat lekkers in Picnic Bay (toepasselijke naam). Langs de "boulevard" van dit kleine baaitje staan veel banyan bomen, en dat is toch iedere keer weer een apart gezicht. Dan doen we het korte klimmetje naar Hawkings Point, een uitzichtpunt op een landtong tussen 2 baaien (Picnic Bay en Nelly Bay) in. Wel even 100 m klimmen, maar dan heb je ook wat. Mooi uitzicht en ook de wandeling naar de top, langs onverwacht grote rotsen, was leuk.

Na een tussenstop op een weggetje aan de kust waar rock wallabies rondhuppen (iets wat blijkbaar veel toeristen lijken te weten...), komen we bij de hoofdattractie: de wandeling naar overblijfselen uit WO II, bovenop een heuvel, 140 m hoger dan het beginpunt. Hoewel het Fort, zoals het wordt genoemd, ook interessant is, gaat het ons om de wandeling erheen door eucalyptusbossen, bij uitstek geschikt voor koala's. We hopen nu eindelijk deze schattige dieren in het wild te zien. En dat lukt! Omdat het een populaire wandeling is zijn er flink wat wandelaars. En als je dan een groepje van het pad af in het bos ziet staan, dan weet je genoeg. 😄 Niet ver boven de grond zit er eentje te slapen in een boom (natuurlijk, want koala's slapen 18-20 uur per dag). En als we goed kijken zien we nog een baby-koala tussen boom en moeder/vader in. Prachtig! Er worden vele foto's gemaakt... Een paar honderd meter verder staan weer mensen in het bos en ook daar zit zo'n beest. Fluisterend worden andere wandelaars op de hoogte gebracht van de vondst. De dag kan niet meer stuk! Het uitzicht bij het Fort is ook erg mooi, maar de koala's stelen de show.

We rijden door naar Horseshoe Bay voor een koud drankje en besluiten dan nog een wandeling te maken naar Radical Bay, dat een baai verder ligt. Eehhh... dat is niet helemaal waar... Astrid besluit dat we nog energie over hebben en René sjokt er achteraan... 😉 Is maar 1,9 km. Ja, enkele rit, maar wel weer met 90 m hoogteverschil, en terug nog eens... Bij Radical Bay vinden we een bijna verlaten strand. Twee tenten in de bosjes verraden dat hier overnacht wordt, maar verder zien we niemand. Een oase van rust.

On half zes leveren we het stuk schroot weer in (we zetten de auto ergens op een parkeerplaats en leggen de sleutel op een voorband) en eten we nog een hapje bij een uitstekend Mexicaans restaurant (Man Friday), waar we nog worden bezocht door een paar buidelratten (possums) als het donker wordt. Ook zien we nog een stuk of 10 wallaby's. We nemen de boot van 19:45 uur terug naar het vasteland en genieten aan boord van een gratis drankje dat we nog tegoed hadden. Meer dan een man of 10 zit er niet op.

Veel gewandeld vandaag (ruim 22000 stappen), mooie natuur gezien en natuurlijk de koala's. Dat stuk schroot zijn we alweer vergeten... 😉

Vanmiddag kregen we ook nog bericht dat onze accommodatie voor morgen geannuleerd is, maar dat de verhuurder ons heeft kunnen plaatsen bij 3 km verderop wonende "buren". Dat is dus wel een risico als je AirBnB gebruikt; als er toevallig niets anders in de buurt is zit je mooi zonder accommodatie.

Tips:

›

Een auto huren op Magnetic Island is dus iets anders dan een auto huren op het vaste land. Dáár krijg je doorgaans een redelijk nieuwe auto... Op MI dus niet. Stel je dan ook niet te veel voor van een 4x4. Afgezien van een hogere bodem (dat is wel handig) biedt zo'n ding weinig extra. Echter, een auto meenemen op een ferry is behoorlijk kostbaar en er zijn minder overtochten. Wil je geen auto huren op MI, dan kan je nog gebruik maken van het openbaar vervoer (bus). Dat is een keuze... 😉

›

De enige keer dat we in het wild koala's hebben gezien was tijdens de wandeling naar The Forts. Het is toch anders dan dat ze achter tralies zitten; eigenlijk is dat met alle dieren zo. Echt aan te raden dus.

Voor alle foto's en video's (32) van vandaag: klik hier.

Terug