14: Lady Musgrave Island

Schema voor dinsdag 7 augustus 2018:

06:50 Vertrek Agnes Water (A/C)
06:55 Marina Cafe (B)
Excursie: Lady Musgrave Day Tour
17:00 Aankomst Marina Cafe
17:25 Agnes Water (A/C)
 
Totale reisafstand: 12 km.



Goed, voor de verandering gaat de wekker om kwart over zes... We zitten gelukkig maar op 5 min rijden van de haven in Town of 1770 (deze rare naam is weer te danken aan Kapitein Cook, die hier in mei 1770 voet aan de grond zette), dus we zijn er zo. Doordat men op het laatste moment een hele groep heeft weten te strikken vandaag op excursie te gaan, zitten we uiteindelijk met 34 man op de catamaran en kan de tocht doorgaan. We vertrekken om half 8 en gaan op weg naar Lady Musgrave Island, het op een na zuidelijkste eiland van het Great Barrier Reef (GBR).

Lady Musgrave Island is een koraaleiland van slechts 14 ha groot, maar wordt omringd door een koraalrif van 1192 ha, waarin 1 kleine opening zit waar schepen doorheen kunnen varen om binnenin de lagune te komen. Het is een nationaal park en ontleent zijn naam aan de vrouw van Sir Anthony Musgrave, ooit een gouverneur van Queensland. Het eiland is, vooral in de zomer, een vogelparadijs.


Het is 2 uur varen naar het eiland en dat gaat niet zachtzinnig. Eenmaal buiten de haven gaat de catamaran flink op en neer op de behoorlijke golfslag die er staat. Helaas hebben we het weer niet mee, want het is geheel bewolkt, en er valt zowaar af en toe een druppel uit. We zullen de zon de hele dag niet zien. De bumpy ride kan niet iedereen bekoren, want zo'n 10 passagiers zien hun maaginhoud voorbijkomen, waaronder een compleet Frans gezin van 4 man. Fransen zullen nooit een zeeslag winnen... 😉 Onderweg zien we af en toe een walvis of een dolfijn, maar verder valt er niet veel te beleven. Als we het rif binnenvaren wordt het water een stuk rustiger. Dat is wel fijn als er gesnorkeld moet worden...


De groep wordt in tweeën gedeeld. Wij beginnen met het snorkelavontuur. We huren (net als iedereen) een wetsuit, want met een watertemperatuur van 20 graden en geen zon is dat wel aan te bevelen. De gouden tip die René krijgt is om zijn snor in te smeren met vaseline, want dan sluit de duikbril beter aan. Dát was namelijk op Hawaï zo lastig: met een hand die duikbril tegen zijn gezicht drukken, zodat er geen water in sijpelt. En dat zwemt dan weer onhandig. Nu dus geen enkel probleem! Met zijn tweetjes speuren we het rif af en zien schildpadden, allerlei verschillende vissen en koraal, en zelfs een pimpelpaarse zeester. Helaas zien we geen rifhaaien (ongevaarlijk voor mensen), die hier toch ook horen rond te zwemmen. Omdat er toch wel enige golfslag aanwezig is wordt de snorkel soms overspoeld en komt er water binnen. Niet lekker, maar wel schoon... 😄 Na anderhalf uur moeten we wisselen. Net op tijd, want het begint aardig koud te worden.


We krijgen aan boord wat warms te drinken en als we ons omgekleed hebben stappen we in een boot met glazen bodem, en worden we naar het eiland gebracht. Onderweg zien we natuurlijk weer van alles, want we varen vlak over de riffen; het is er echt prachtig. Op het eiland worden we opgewacht door een medewerker en krijgen we een rondleiding terwijl hij van alles vertelt over de flora en fauna. In de winter zijn er slechts ongeveer 5.000 vogels op het eilandje, maar in de zomer zijn dat er 200.000! Dat moet een kabaal geven...

Hebben wij het al eerder gehad over die moorddadige wurgvijg, nou hier staat een boomsoort die er ook wat van kan. De Pisonia Grandis is een heel sterke boom, die, als hij omvalt door sterke wind, gewoon verder groeit. Zijtakken krijgen wortels die de grond opzoeken en worden zelf een stam. De bomen zien er dan ook bijzonder uit en kunnen makkelijk 1000 jaar oud worden. Omdat het eiland op zich niet al te veel voeding biedt heeft het een bijzondere manier ontwikkeld om aan extra voedingsstoffen te komen: het heeft bloemen die kleverige zaden bevatten. Vogels die aangetrokken worden door de bloemen worden "beplakt" met die zaden en kunnen dan niet meer vliegen. Ze vallen op de grond, sterven na een dag of twee, waarna het kadaver als compost dient...


Via het strand, dat vol ligt met dood hout, koraal en schelpen, lopen we terug naar de ophaalplek en worden we teruggebracht naar de catamaran voor de terugreis. Eenmaal op open zee blijken de golven nog hoger geworden te zijn en klapperen we aardig op en neer. De Fransman achter ons horen we weer borrelende geluiden maken, dus we kijken maar voor ons...

Al met al is deze eerste kennismaking met het GBR zeer geslaagd. Een professionele tour, met voldoende eten en drinken, goede uitrusting en uitleg, en vriendelijk en behulpzaam personeel. Jammer van het weer, want met een vriendelijk zonnetje erbij zal het er een stuk mooier uitzien, maar afgezien van wat regen in de ochtend is het verder droog gebleven, dus het had ook nog erger gekund. 😄 We halen bij de SPAR nog wat te eten voor vanavond, want we hebben geen puf meer om uit eten te gaan. We liggen op tijd in bed!


Tips:

De huur van een wetsuit is optioneel, maar in de wintertijd in Australië wel aan te raden. Zeker hier in het zuiden waar de temperaturen lager liggen dan meer noordelijk. Ook met een wetsuit aan kregen we het na anderhalf uur in het water koud. Het zal schelen als de zon schijnt, maar voor die paar euro hoef je het niet te laten.

Voor alle foto's en video's (24) van vandaag: klik hier.


Terug