08: Jökulsárgljúfur & Mývatn Nature Baths

Schema voor vrijdag 28 juli 2017:

28-07-2017: De route van vandaag.

Vanmorgen als we het ijzeren ros pakken is het koud, regent het en staat er een flinke wind. De temperatuurmeter in de auto zegt (weer) 7 graden, maar gevoelsmatig is het een stuk kouder. We gaan vandaag op pad naar Jökulsárgljúfur, de grootste kloof van IJsland, om een paar échte watervallen voor jullie vast te leggen en niets is ons daarbij te veel. 😉 We moeten daarvoor wel een stukje rijden, en gedeeltelijk de weg teruggaan die we gisteren gereden hebben (het wegennet is hier niet echt uitgebreid).

Dettifoss: Zeer krachtige waterval.

Dettifoss: Verpakt als een mummie gaan we op pad... 😉

Eenmaal op de parkeerplaats regent het (tot ver in de middag is het afwisselend mistig en regenachtig; eenmaal valt er zelfs natte sneeuw) en staat er een harde wind. We trekken bijna al onze kleren aan die we hebben (Astrid o.a. een trui met capuchon én een jas met capuchon en René 2 jassen, en allebei hebben we een regenbroek aan over onze gewone broek) en gaan op pad. Vanaf de parkeerplaats is het nog een klein stukje lopen naar Dettifoss. Deze waterval, 44 meter hoog en 100 meter breed, is qua waterverplaatsing de krachtigste van Europa. Er zijn geen beschermhekken aan deze kant, dus het is uitkijken op de natte rotsen. Vooral niet te dicht bij het randje komen! Het is inderdaad een massieve waterval; wat een watergeweld!

Selfoss: Bijzonder mooie waterval, vooral door zijn lengte.

Op een goede km lopen (stroomopwaarts) ligt Selfoss. Het pad loopt langs de oever van de rivier, is vaag aangegeven, en gaat in het begin voornamelijk langs en over flinke rotsblokken, wat een beetje doorlopen bemoeilijkt. Verderop wordt het echter een gewoon pad en al snel zien we Selfoss, die slechts 11 meter hoog is, maar een indrukwekkende 340 meter breed. Hij is niet op één foto te vangen (maar wel op een filmpje!). Het wordt ook meteen duidelijk waarom deze kant van de rivier wordt aanbevolen, want vanaf de andere kant zal je inderdaad niet veel van Selfoss zien. Goede keuze! 😄 Selfoss eindigt (of begint?) met een u-bocht en we kunnen langs deze kant tot vlak bij die u-bocht komen. Ook deze waterval is bijzonder mooi, ondanks het slecht weer.

Hafragilsfoss: De derde waterval in deze rivier.

Een goede 2 km doorrijdend op de hobbelweg komen we bij de afslag naar de parkeerplaats van de derde waterval, die stroomafwaarts van Dettifoss ligt. Het weggetje naar de parkeerplaats is van een soort rode klei, hier en daar modderig, en er zitten behoorlijk steile stukken bij met ook nog eens flinke bulten en kuilen in de weg. Okee… We moeten behoorlijk heen en weer sturen om de grootste obstakels te vermijden en komen gelukkig zonder grote problemen bij de parkeerplaats, waar blijkt dat we moederziel alleen zijn. Dat was bij Dettifoss wel anders… Vanaf de heuvel hebben we zicht op Hafragilsfoss (27 meter hoog en 90 meter breed) die zich een stuk onder ons in de canyon stort. We kunnen ook een stuk van het verdere verloop van de canyon zien, maar veel meer kunnen we hier niet doen.

In de auto op weg terug naar het asfalt denken we op een gegeven moment dat onze vullingen nu echt losgetrild zijn, maar gelukkig blijkt het een dingetje in de auto te zijn wat eenvoudig te repareren is. 😉

Viti: Mooi blauw water in een nog niet zo oude krater.

Volgende halte is de oude explosiekrater Viti, 300 m in doorsnee, ontstaan door een explosie in 1724 tijdens een eruptie die ongeveer 5 jaar duurde. Daarna bleef de modderige en bubbelende caldera nog zo’n 100 jaar koken. De krater is nu gevuld met blauwgroen water. In een goed half uur kan je over de, deels afgebrokkelde, rand lopen, met als extraatje een solfatarenveld. De wind is nu nog harder dan eerst en uiteraard regent het ook zo nu en dan. Waterkoud! De grond is kleiachtig en blijft na een paar stappen al aan je schoenen kleven; we moeten die troep regelmatig van onze zolen stampen, want het loopt niet makkelijk. Maar we klagen niet hoor! 😉 Hoewel de foto’s misschien anders doen vermoeden zijn we hier absoluut niet alleen; veel mensen trotseren het slechte weer en maken toch het rondje over de kraterrand.

Leirhnjúkur: Melkwit meertje. Maar te warm om te drinken...

Leirhnjúkur: Ruige lavaformaties die slechts enkele tientallen jaren oud zijn.

Leirhnjúkur: Onze wandelroute.

Na Viti volgt een wandeling over een nog jong (1975-1984) geothermisch gebied. In deze 10 jaar zijn er 9 erupties geweest en is een scheur van 7,5 km ontstaan waaruit lavafontijnen spoten. Op heel veel plekken is de grond nog warm en komt er warme of zelfs hete lucht uit de grond. Het is een kleurrijke omgeving en tijdens de wandeling waan je je op een andere planeet. Prachtig!

Mývatn Nature Baths: En dan is het heerlijk uitrusten in het warme water van Jarðbaðshólar.

Na al dit geweld rest ons nog één zware taak: bijkomen in de natuurbaden van Jardbodin vid Myvatn (Mývatn Nature Baths, of, voor de liefhebbers: Jarðbaðshólar). Hoewel er in dit gebied al eeuwenlang gebaad werd in door de natuur verwarmd water, zijn de Mývatn Nature Baths door de mens gemaakt (de bassins dan, het water komt nog steeds uit de grond). Het complex bestaat uit 5000 vierkante meter water van 36-40 graden en heeft ook stoombaden van 50 graden. In het kwartiertje dat we onderweg zijn naar dit zwembad verandert het weer opeens en klaart het wat op.

In het zwembad ondergaan wij het plaatselijke ritueel (je moet je vóórdat je de lagune betreedt helemaal wassen met zeep onder de douche (en het is zeker raadzaam dat ná het zwemmen ook te doen...)) waarna je in badkleding naar het zwembad loopt... die natuurlijk buiten is... en waar het 9 graden is... 😉 Het warme water maakt veel goed. Het zit stampvol met mineralen waaronder zwavel. En dat ruik je! Het voelt ook wat vettig aan en is lichtblauw van kleur. Naar een zwembad gaan in IJsland gaat anders dan bij ons: er worden geen baantjes getrokken, er wordt niet gerend, niet gesprongen en niet gedoken. Men loopt rustig het water in, en gaat gezellig praten met bekenden of onbekenden, met alleen het hoofd boven water. Er lopen verschillende jongedames rond om toezicht te houden. Denk daarbij niet aan Baywatch-achtige types, maar als Eskimo's verpakte varianten daarop. Die overigens op bestelling ook bier voor je halen. Blijkbaar geen enkel probleem om bier te drinken terwijl je in het water bent!

Veel gezien, veel gedaan vandaag. De foto's zijn vooral wazig; de ene keer vanwege het opstuivende water van de watervallen, dan weer van rokende fumarolen, maar voornamelijk vanwege de regen en mist.

Tips:

Voor alle foto's en video's (51) van vandaag: klik hier.

Terug