10: De provincie Nordland

Schema voor zaterdag 24 juli 2021:

24-07-2021: De route van vandaag.

Iedere vakantie heeft een dag met de meeste kilometers. Dat is vandaag. We moeten 420 km rijden om in Narvik te komen. Maar daarvoor moest vanmorgen nog wel een lastige hindernis genomen worden...

Mo i Rana: De "haal-je-kabel-uit-de-muur" vertragingstijd loopt op...

Het hotel in Mo i Rana heeft een wallbox om elektrische auto's op te laden. Wij hadden er eentje gereserveerd voor afgelopen nacht, zodat we vanochtend met een volle accu zouden kunnen starten. Nog vóór het ontbijt brengt René vast wat tassen naar de auto en wil de kabel (ónze kabel) ontkoppelen. De accu is inderdaad volledig opgeladen. Het lukt deze keer wel om de kabel uit te auto te trekken, maar hij zit muurvast in de wallbox... 🙄 Het nauwelijks Engels sprekende mannetje van de hotelreceptie heeft geen idee wat te doen. Hij trekt ook wat aan de stekker, maar krijgt hem natuurlijk ook niet los. René oppert dan maar de manager of een elektricien te bellen, want zonder onze kabel kunnen we niet verder, en de hele wallbox van de muur trekken en meenemen is ook geen optie. Maar het is zaterdag... Een paar telefoontjes later weet hij te melden dat er iemand komt. Die iemand is de eigenaar van het hotel, die in een vorig leven iets met elektriciteit en communicatie gedaan heeft. Hij weet ook niet waarom die stekker geblokkeerd is, maar snapt dat er iets moet gebeuren. Hij schroeft die hele wallbox uit elkaar en weet uiteindelijk onze kabel te bevrijden. Gelukkig kwam René hier nog op tijd achter, zodat we uiteindelijk niet al te veel vertraging hebben.

Op zich was dit best een goed hotel (prima kamer en erg goed ontbijt), maar wij hebben hier geen geluk gehad. Allereerst was er een probleem met de post. In Noorwegen zijn heel veel tolwegen en veerboten, maar met een goede registratie vooraf hoef je met een elektrische auto daarvoor weinig tot niets te betalen. Dat kan zomaar 200 euro schelen met een benzine auto, dus de moeite waard. Voor bepaalde veerboten heb je echter nog een speciale ferry card nodig, maar omdat we bang waren dat die te laat bij ons thuis aan zou komen hebben we die naar het hotel in Mo i Rana laten sturen. Kregen we woensdag een mailtje van die ferry card maatschappij dat het hotel die kaart terug had gestuurd... Na veel heen en weer gebel (het hotel zegt dat ze die kaart nooit ontvangen hebben) zegt de ferry card maatschappij dat, vanwege corona, het alleen dit jaar niet noodzakelijk is de kaart fysiek bij je te hebben. Als je de overtocht maar geboekt hebt met het juiste cardnummer. En dat hebben we. Okee, mazzel dus. Vervolgens de badkamer die onder water stond en ook nog een zonwering die elektronisch bediend moet worden, maar die het bij 1 raam niet doet. Het wordt hier 's nachts nauwelijks donker, dus dat is niet fijn. Zijn de eerste avond dus nog bezig geweest om een handdoek met tape tegen dat raam aan te plakken... 😎 En dan nu nog die vastzittende kabel. Het laden van de accu was gratis, dat dan weer wel.

Narvik: Het "stadscentrum" met de Fiskehallen waar we gegeten hebben.

Kobbelvfossen: Mede door het naastgelegen restaurant een mooie onderbreking van de relatief saaie dag.

Poolcirkel: Even de benen strekken op deze denkbeeldige lijn.

We laten Mo i Rana dus met gemengde gevoelens achter. We rijden nu echt een groot regengebied in, want het regent nagenoeg de hele dag. De auto is gelukkig droog... Om 10 uur passeren we de poolcirkel en denken we een ijsbeer te zien. Die blijkt echter opgezet te zijn, dus René kan zijn zakmes weer opbergen. 😆 Een uur later komen we bij een expositie over de provincie Nordland (C), maar die gaat pas om 12 uur open. We vullen de dag met diverse sanitaire en koffie/thee stops, waarvan eentje bij een mooie waterval. Maar eigenlijk komt hier overal water naar beneden, want in dit gebied regent het al dagen (vandaag hebben we ook de hele dag regen) en dat is goed te zien aan de vele stroompjes. We zijn gelukkig ruim op tijd voor de enige veerverbinding die nog in de E6 zit. Een uurtje later kunnen we onze weg naar Narvik vervolgen. In de voormalige vismarkt (nu visrestaurant) eten we de lokale specialiteit boknafisk, een variant van stokvis en is ongezouten vis (kabeljauw) die gedeeltelijk door zon en wind is gedroogd. Goed gebit meenemen, want je moet er stevig op kauwen.

Al vroeg op de dag hebben we bij een snellader wat bijgeladen om genoeg bereik te hebben om Narvik te halen, want het aantal mogelijkheden wordt, naarmate je noordelijker komt, wat beperkter. En met al die Noren op pad... 😁 Hier bij het hotel staan we in een parkeergarage waar een hele rij (langzame) opladers hangt. Morgenochtend rond een uur of 8 moet de accu weer vol zijn. Prima!

Tips:

Voor alle foto's en video's (16) van vandaag: klik hier.

Terug