11: Svolvær

Schema voor zondag 25 juli 2021:

25-07-2021: De route van vandaag.

Lofoten: Uitzicht bij een parkeerplaats langs de weg.

Als we opstaan komt de regen met bakken uit de lucht en dat houden we tot ongeveer 12 uur. Volgens de weersverwachting gaat het echter beter worden, dus we houden hoop. Omdat er op zondag pas om 8 uur ontbeten kan worden vertrekken we een stuk later dan gepland. Het laden in de parkeergarage was weer gratis, en dit keer lukt het ons zelfs om de parkeerkosten te voldoen. 😄 Na een klein half uur rijden moeten we bij een uitzichtpunt komen dat tegenover Narvik ligt aan de Ofotfjord. Maar het weer is zo slecht dat we de overkant van de fjord niet eens kunnen zien... We besluiten maar meteen om Het Schema te laten voor wat het is, en de kortste route te nemen naar het eindpunt van vandaag.

We stoppen kort bij Asbjørns Kiosk, waar we een mooi zicht hebben op de Tjeldsundbrua, een 1007 m lange hangbrug die het vaste land verbindt met het eiland Hinnøya, en bij een parkeerplaats langs de Austnesfjorden (we zijn inmiddels op de Lofoten aangekomen), maar zijn al vroeg in Svolvær. Svolvær ligt (voor ons dan) aan het begin van de Lofoten, een prachtige eilandengroep boven de poolcirkel, met grillige bergen en idyllische dorpjes. Dit was de "must-go-to" wens van de klandizie van De Reisleider (die daar zelf ook niet echt bezwaren tegen had...). De afstanden op de Lofoten zijn klein; met nog één keer opladen in Svolvær komen we de komende 3 dagen makkelijk door. We vinden een snellader, maar daar hebben we geen app van. Gelukkig is die te downloaden, creditcard eraan koppelen en gaan!

Lofoten: Hier loopt ergens het "pad".

Lofoten: De afdaling is zeker niet makkelijker dan de klim.

Lofoten: Zicht op Svolvær tijdens de klim naar Fløya.

Svolvær: Wandelkaartje naar Fløya.

Dan hebben we nog een wandeling gepland. Hoewel het beoogde doel (de top van Fløya) in nevelen gehuld is beginnen we er toch aan. Gedurende de wandeling heb je een prachtig uitzicht over Svolvær, dus zolang we onder de bewolking blijven is er niets aan de hand. De Reisleider heeft nog wel in het programma gezet dat we een steile klim kunnen verwachten, zeker in het begin. We moeten inderdaad een stukje "on all fours" klimmen over grote rostblokken heen, maar dan komt een door sherpa's gebouwde trap in beeld. Het is een populaire wandeling, want er zijn flink wat mensen op de been, hoewel het niet echt fantastisch wandelweer is. Het is nu wel droog, maar er hangt nog veel vocht in de lucht. We volgen de trap tot die ophoudt bij een nog steiler stuk. We zien grote rotsblokken, modder, en overal stroomt water, want er is natuurlijk wel veel regen gevallen de afgelopen dagen. We hebben handen en voeten nodig, moeten af en toe in de modder grijpen om steun te vinden en werken ons in het zweet en naar boven. Na een goed half uur zijn we hemelsbreed 450 m verder en 200 meter hoger en staan we op een splitsing waar wegwijzers staan. Bij het pad dat we net gehad hebben staat "Demanding", en bij het pad dat we nog moeten "Very demanding"... Het ergste moet nog komen? Dacht het niet. Zelfs Berggeitje vindt het mooi geweest. We rusten bij die wegwijzer even uit om moed te verzamelen, want we moeten die afschuwelijke berg ook nog af, en dat is vaak moeilijker dan naar boven. Ondertussen komen er gezinnen met jonge kinderen (< 10 jaar) voorbij stuiteren, oudere mensen met stokken, een vader met een kind op zijn nek en zelfs iemand met een kunstbeen... 🙈 En wij, eenvoudige pannenkoekbewoners, kunnen deze berg niet op... 😭

Gedesillusioneerd beginnen we aan de afdaling. On all fives (we voegen ons zitvlak toe aan onze ledematen) komen we weer beneden. Gelukkig hebben we op het rustpunt nog wel het mooie uitzicht op Svolvær mogen meemaken, dus voor niets hebben we het niet gedaan. 😅

Svolvær: Aan de welverdiende borrel. En nee, we hoefden er geen ijs in.

Svolvær: De ijsbar van Magic Ice.

Svolvær: Onze rorbu aan het water.

Na onze intrek in een rorbu (een traditioneel Noors vissershuisje dat geschikt is gemaakt voor toeristen) genomen te hebben en even bij elkaar uitgehuild te hebben gaan we te voet op zoek naar Magic Ice, een kleine, permanente expositieruimte met ijssculpturen. Bij de toegangsprijs is een alcoholische versnapering inbegrepen, geserveerd in een ijsglas. Voor 5 euro extra kan je ook nog een cocktail in zo'n ijsglas krijgen. "Doe ook maar", kunnen we onze nederlaag wegdrinken. Bij een temperatuur van -7 graden...

Svolvær: Vanaf het terras voor onze rorbu zien we voor het eerst de berg die een berg te ver bleek te zijn.

Op weg terug naar ons onderkomen nemen we ergens een pizza mee. Het is eigenlijk nog vroeg dus besluiten we na het eten nog even naar het nabijgelegen café te gaan om nog wat lokale biertjes te proberen.

Tips:

Voor alle foto's en video's (35) van vandaag: klik hier.

Terug