13: Lofoten (2)

Schema voor dinsdag 27 juli 2021:

27-07-2021: De route van vandaag.

Gisteravond kwam eerst het bericht van de eigenaar van de accommodatie van vanavond dat de rorbu niet beschikbaar is vanwege een "waterprobleem". We kunnen echter wel terecht in een "mini villa". Nou, "mini" is het zeker... we zullen de puzzelkwaliteiten van Astrid nodig hebben om beide in het bed te passen... 😎

Maar terug naar vanochtend. Als we wakker worden schijnt de zon aan een strakblauwe hemel en er is geen laaghangende bewolking te zien. Zó hebben we het graag. Het Schema sneuvelt al vóór het ontbijt. Op de planning staat onder andere een wandeling naar een bergtop én naar het daaronder gelegen strand Kvalvika beach, maar het totale hoogteverschil van bijna 800 m staat ons niet aan. We willen er een rustige dag van maken en genieten van het mooie weer. Door het zonnetje ziet alles er opeens veel vrolijker uit en krijgt de omgeving kleur; we zullen vandaag dan ook regelmatig langs de weg stoppen voor een fotomomentje. Overigens: op bijna alle parkeerplaatsen, -plaatsjes en inhammen langs de wegen staan wel campers of auto's, de laatsten veelal met een tentje ergens in het wild, maar soms wordt er ook in of op de auto geslapen. Als je van kamperen houdt, dan zit je hier goed.

Nusfjord: De lokale bakker.

Nusfjord: Een tot museum gepromoveerd oud vissersdorpje.

Ballstad: Een ochtendwandeling in het zonnetje.

Na het ontbijt maken we eerst een ochtendwandeling door Ballstad, het kleine plaatsje waar we verblijven en doen we wat boodschappen. Ballstad is niet echt een bezienswaardigheid, maar zo in alle rust door zo'n plaatsje lopen (in het zonnetje) geeft energie voor de rest van de dag. We gaan daarna, nog wel volgen splan, naar Nusfjord, een van de oudste en best bewaard gebleven vissersdorpen van Noorwegen. Bewoond vanaf de 5e eeuw, maar nu niet meer, want het gehele dorp is een museum en veel gebouwtjes zijn van binnen te bekijken. We zijn er vroeg en het is lekker rustig. Afgezien van het museum kan je hier ook een rorbu huren en er is zelfs een restaurantje en een bakkerij, dus wil je even "van de wereld af zijn" dan is Nusfjord the place to be. We bekijken het dorpje op ons gemak, kopen wat lekkere broodjes bij de bakker voor onderweg en gaan weer verder.

Plan B behelst alleen de wandeling naar het eerdergenoemde strand; de bergtop laten we in dit geval rechts liggen. Maar alle parkeerplaatsen in de buurt van het startpunt (C) langs de weg zijn vol, heel erg vol. Kvalvika beach is nou niet bepaald een strand waar je zo maar even heengaat, want je moet er een goed uur voor lopen en je komt daarbij op bijna 200 m hoogte. Maar het strand is ook populair onder het kampeervolk, dus die hebben het komende mooie weer wellicht aangegrepen om op het strand te overnachten. We zullen het nooit weten.

Ytresand: Afgezien van de temperatuur zou dit ook een tropisch eiland kunnen zijn.

Onderweg: Kronkelende wegen en veel bruggen.

Er kan dus ook een streep door Plan B, maar De Reisleider heeft nóg een alternatief: we gaan naar een ander strand, dat ook voor gewone stervelingen op een eenvoudige manier te bereiken is. Dat strand heet Ytresand en ligt vlakbij de plek waar we al zijn. Parkeren is echter ook daar een probleem; we moeten ruim anderhalve km van het strand op een veldje staan en passen daar ook nog maar net op. Dat is eigenlijk wel goed, want dan kunnen we ons tijdens de wandeling erheen even opwarmen voor het onvermijdelijke: een duik in het zeewater van 11 graden. Het strand is door een natuurlijke scheiding (rotspartijtje) opgedeeld in 2 stukken en het tweede stuk hebben we helemaal voor ons alleen. Al die auto's op de parkeerplaats zijn van wandelaars die een van de vele wandelpaden in de buurt opzoeken. We moeten bijna 100 meter de zee inlopen willen we een beetje diepte krijgen (een ideaal strand voor kinderen), maar we nemen onze duik! 💪 Daarna liggen we beschut tegen wat begroeiing op te drogen; er is nauwelijks wind en het is zo'n 17 graden.

Onderweg: We komen ze overal tegen (en je ruikt ze al van verre).

De Lofoten staan bekend om hun stokvis. Stokvis is gedroogde vis, meestal kabeljauw. De rekken waar de vis aan gedroogd wordt vind je overal op deze eilandengroep. Maar er hangen geen vissen aan, want die worden in juni "geoogst". Kabeljauw komt van februari tot april naar de "warme" wateren (5 graden) van de Lofoten om te paaien. De gevangen vissen worden per 2 stuks aan de staart samengebonden en op die rekken gehangen om te drogen in de buitenlucht. Na een paar maanden zijn ze de helft van hun vocht krijtgeraakt en zijn de vissen zo hard als hout. Hierdoor zijn ze langer te bewaren. Toch zien we op een aantal plaatsen "iets" aan die rekken hangen. Als we dichterbij komen zien we dat dat allemaal vissenkoppen zijn. Enige idee hoe dat ruikt, duizenden en duizenden van die vissenkoppen bij elkaar? Die geur ruik je overal op het eiland. Misschien een ideetje voor Axe? "Axe Fishhead, women like flies"... 😆 Navraag leert ons dat die vissenkoppen langer moeten blijven hangen en dan vermalen worden tot visvoer. Dát is nog eens recyclen.

Reine: Uitzicht vanaf een heuveltje vlak bij de villa.

Reine: Een ongebruikelijke plek voor een tweepersoonsbed.

Reine: Onze "villa".

We eindigen vandaag dus in een "villa", maar wij zouden dat een "tiny house" noemen. De locatie is fantastisch, maar binnen is het echt passen en meten. We proberen maar niet eens om met z'n tweetjes in dat bed te slapen, René neemt de kussens van de loungeset en gaat beneden op de grond liggen. Dat gaat nét. 😅

Tips:

Voor alle foto's en video's (44) van vandaag: klik hier.

Terug