14: Lofoten (3)

Schema voor woensdag 28 juli 2021:

28-07-2021: De route van vandaag (in Bodø).

28-07-2021: De route van vandaag (op de Lofoten).

We hebben niet echt een goede nacht achter de rug. René op de grond op vrij harde kussens die niet op hun plaats willen blijven liggen, en Astrid in de nok van de "villa" waar de temperatuur veel te hoog is om goed te kunnen slapen. Maar we hebben geen tijd om te treuren, want we willen vroeg op pad om de drukte bij een van de mooiste wandelingen op de Lofoten voor te zijn. En misschien nog belangrijker: om ervoor te zorgen dat we nog een parkeerplek kunnen vinden...

Reinebringen: Het zigzaggende pad is bovenin te zien.

Reinebringen: Wandelkaartje.

Meteen na het ontbijt gaan we op pad om de Reinebringen te bedwingen, een 446 m hoge berg die prominent uitsteekt boven Reine. Het is een van de meest populaire wandelingen op de Lofoten. De Reisleider weet dat de beste parkeerplaats (= de kortste afstand tot het begin van de klim) even buiten het dorp ligt, dus daar rijden we heen. Om 8:15 uur is het er al aardig druk en we vermoeden dat meerdere campers daar de hele nacht gestaan hebben. We moeten nu 1,3 km langs de weg lopen om bij het startpunt te komen. De "wandeling" naar de top is min of meer "de trap op". De sherpa's uit Nepal hebben zich ook hier mogen uitleven en hebben tot dusver 1689 (plus of min een paar) traptreden van steen gemaakt. De laatste 50-70 hoogtemeters naar de top is ouderwets bergop waarbij je af en toe je handen nodig hebt, omdat het erg steil is. De trap heeft een hellingshoek die oploopt tot 69%.

Reinebringen: Maar het uitzicht op de top... 😍

Reinebringen: Het laatste stuk is af en toe "on all fours".

Reinebringen: Terugkijkend op waar we vandaan komen.

Het wordt eentonig, maar Berggeitje is hier natuurlijk in haar element en is bij de 2e trede al bijna uit het zicht. 😉 René heeft nog nooit zo lang tegen het achterwerk van een berggeit aan moeten kijken... 😄 Uiteraard wordt er af en toe gewacht, maar René heeft het aanmerkelijk zwaarder dan Astrid. Het is ook nog eens een prachtige dag met volop zon, en die zon schijnt precies op ons, harde zwoegers. Het is een zware klim voor de bovenbeenspieren; de treden lijken gemiddeld ook net wat hoger te zijn dan bij de Helgelandstrappa. We zullen nooit weten hoe snel Astrid die trap op zou kunnen lopen, maar René staat na 1:15 uur hijgend, zwetend en puffend bovenaan het pad. En dan sta je op een punt dat de berg aan de andere kant bijna recht naar beneden gaat. Het uitzicht is echter fenomenaal! Dáár is het ons om te doen geweest. Zo'n 400 meter beneden ons ligt een meertje, dat aan 3 kanten omgeven wordt door hoge bergen. Iets verderop ligt Reine, dat verspreid ligt over meerdere eilandjes met bruggetjes ertussen. En in de verte kunnen we onze "villa" zien liggen. Enfin, bekijk de foto's maar. Iets naar rechts is het hoogste punt, maar die klim ziet er ingewikkeld uit; we klimmen nog wel een stukje naar links om nog beter zicht te krijgen. We treffen het vandaag enorm met het weer; de zon schijnt precies op het meertje, zodat niets in de schaduw ligt.

Uiteindelijk moeten we natuurlijk die berg nog wel af. Het eerste stuk is daarbij het lastigst, maar eenmaal weer op de trap is het natuurlijk eenvoudig, maar wel weer zwaar voor de benen. In 3 kwartier staan we weer beneden, en dan vindt René dat hij het eigenlijk helemaal niet zo slecht gedaan heeft. Maar tegen een Berggeit kan je nou eenmaal niet op. 😅

Å: Het stokvismuseum is zeker de moeite waard.

Å: Een leuk openluchtmuseum.

Bij de auto moet er wel eerst droge kleding aangetrokken worden, want dat kan echt niet meer. 😆 Na een hapje en flink wat vocht in Reine zelf koersen we af op het zuidelijkste puntje van de Lofoten dat met de auto te bereiken is: een gehucht met de naam Å. Waarschijnlijk had de bedenker van deze plaatsnaam weinig inspiratie... Ook Å is, net als Nusfjord, voor een deel een openluchtmuseum met een aantal oude gebouwen die nog traditioneel ingericht zijn. Als we wat willen drinken blijkt de uitbater van het tentje een Nederlander te zijn; dát verwacht je in deze uithoek niet. Å huisvest ook het Stokvismuseum van de Lofoten. Nu we die lucht waarschijnlijk nooit meer uit onze kleren krijgen willen we wel weten hoe een en ander precies in elkaar zit. Na een film over hoe men vroeger hier leefde en een rondje door het museum weten we weer wat meer. Was best interessant.

Sørvågen: Een waterval uit de "middencategorie". Maar we zijn tóch in de buurt...

We hebben nog wat tijd over en brengen nog een kort bezoekje aan een waterval in de buurt. Daarna schuiven we aan in de rij voor de veerboot. Overnachten doen we aan de overkant in Bodø. Tijdens de 4 uur durende overtocht kan De Reisleider mooi zijn administratie bijwerken, terwijl we wat eten en drinken. We zijn dus pas laat bij ons hotel en duiken al snel ons bed in. De auto staat pal naast het hotel aan de laadpaal. Kan die ook weer even "bijtanken".

Tips:

Voor alle foto's en video's (41) van vandaag: klik hier.

Terug