06: Nazca

Schema voor maandag 31 juli:

31-07-2023: De route van vandaag (in meerdere etappes).

Gisteren gingen we om 20 uur naar bed met de gedachte "we zien wel hoe het morgen loopt". Op zich best een drukke dag met meerdere excursies, maar alleen de vlucht over de Nazcalijnen is echt een must. En die staat als eerste gepland. Of eigenlijk: die stónd als eerste gepland, want we zijn in Peru... en Peru kan Het Schema van De Reisleider waarschijnlijk niet lezen... 🙄

Nazca: De binnenplaats van Hotel Oro Viejo.

Maar goed, na diverse sanitaire stops staan we om 6 uur op, en dat is toch even 10 uur "slaap" pakken. Hadden we even nodig. Is ook mooi op tijd, want ook de naburige hanen worden wakker, en dat willen ze ons maar wat graag laten weten. De antibiotica van Astrid lijkt echt wel te werken, want uiteindelijk kan ze de hele dag meemaken (bikkel 💪), op een rantsoen van water, een paar biscuitjes en een kopje cocathee. En ja, dat wordt van cocabladen gemaakt. Na dat kopje klimt Astrid plotseling in een hoge boom en doet een aap na. Weer helemaal hersteld lijkt me... Gekkigheid natuurlijk, maar cocathee is een uitstekend middel tegen hoogteziekte, en na vandaag zoeken we het hogerop, dus toch maar eens voorproeven. René overigens, heeft een dieet van neusdruppels en paracetamol, en eet verder alles wat hij tegenkomt. Ga op zijn tenen staan en zijn mond gaat open. Net een kliko.

Chauchilla: Zo is goed te zien hoe groot de begraafplaats eigenlijk is.

Chauchilla: Een van de vaste bewoners.

Terug naar vannacht. Terwijl wij al onder zeil zijn komen er diverse appjes binnen. Vanwege de te verwachten laaghangende bewolking kan er vroeg in de ochtend niet gevlogen worden. Change of plans dus. Julio komt ons om 8 uur ophalen en is zo'n beetje de hele dag onze gids. Wij spreken onderling af elkaar in de gaten te houden en als het niet meer gaat, dan blijft diegene achter in het hotel; bij die mooie binnenplaats is dat dan best wel okee. Julio rijdt ons in een krakkemikkig autootje over erg hobbelige wegen door Nazca (omdat de doorgaande weg vaststaat) naar de begraafplaats van Chauchilla, om lijken te kijken. 😉 Chauchilla is een pre-Inca begraafplaats die 1300-2000 jaar geleden in gebruik was. In de loop der tijd hebben grafrovers de graftombes opengebroken, en alles van waarde gestolen, maar de lichamen zijn achtergebleven, verspreid in de woestijn. En ze liggen er nu nog steeds, dankzij het droge klimaat dat hier heerst en de toenmalige begrafenisrituelen. De lichamen werden gekleed in geborduurd katoen en vervolgens beschilderd met een hars en bewaard in speciaal gebouwde graven gemaakt van modderstenen. De hars wordt verondersteld insecten buiten te houden en bacteriën te vertragen die zich proberen te voeden met de lichamen. Sommige lichamen hebben dan ook nog steeds restanten van zacht weefsel, zoals huid en haar (soms wel 2 meter lang). Verspreid over het terrein kunnen we diverse bewoners zien, maar de hele begraafplaats is véél groter. Het ontbreekt echter aan geld en mankracht om de rest uit te graven. Dus als iemand nog een vakantiebaantje zoekt... 😊 In het gebied rondom de begraafplaats leven holenuilen, die hun nest dus, het woord zegt het al, onder de grond hebben. We zien een tiental van die beesten van redelijk dichtbij. Leuk. 😊

Omdat we nog tijd over hebben stopt Julio vlak bij de luchthaven bij een werkplaats voor kleden en sieraden. We zien tientallen kleuren alpacawol aan de muur hangen die allemaal op natuurlijke manier gemaakt zijn met behulp van insecten, bloemen en gesteente. En dan maar mixen tot je de gewenste kleur hebt. 2 mannen zitten aan een soort tafel sieraden te maken. Eerst wordt de vorm van zilver gemaakt, daarna worden de openingetjes gevuld met steentjes in diverse kleuren. Een priegelwerk. Daarna wordt het geheel gepolijst. Levert mooie sieraden op!

Nazcalijnen: Nazca vanuit de lucht.

Nazcalijnen: Hagedis, boom en "handen". De weg door de hagedis is aangelegd toen men nog geen idee had van de tekeningen.

Nazcalijnen: De condor.

Nazcalijnen: Het vliegtuigje waarmee we de lijnen gaan bekijken.

Dan door naar het vliegveld. Het is nog steeds ochtend, maar de lucht is helder blauw en het gaat zo'n 28 graden worden, dus niets te klagen. Julio regelt alle formaliteiten met paspoorten en zo, dus daar hebben we geen omkijken naar. Met 5 man en 2 piloten stappen we in een Cesna voor een vlucht van een half uurtje over een aantal figuren. Die 2e piloot heeft o.a. als taak om de politie te waarschuwen als ze iemand bij de lijnen zien lopen, wat dus strafbaar is. De Nazcalijnen zijn geogliefen (= tekeningen in of op de aarde). Er zijn tientallen figuren van dieren, honderden geometrische vormen en duizenden andere lijnen, verspreid over een gebied van dik 500 km2. De lijnen zijn uitgegraven in de grond en hebben een breedte van 40-110 cm. Ze zijn nergens dieper dan 30 cm. Het oppervlak van de pampa waar ze liggen bestaat uit een laag donker grind, dat die kleur heeft gekregen door oxidatie, met direct daaronder een laag heldergele kiezels. De bovenste laag werd weggehaald en opgestapeld in kleine stapeltjes waardoor de onderlaag zichtbaar werd. Sommige figuren zijn maar liefst 370 m lang. Ze zijn ongeveer 1500-2200 jaar oud en zo goed bewaard gebleven, omdat ze gelegen zijn in een van de droogste gebieden ter wereld waar het ook nog eens zelden waait. Men is er nog niet achter waarom die lijnen en figuren gemaakt zijn; mogelijk dienden ze een religieus of astronomisch doel. Onderzoek is nog steeds gaande en er worden ook nog steeds nieuwe figuren gevonden (met behulp van drones, en recentelijk nog (begin juni 2023) met behulp van AI). We vliegen zodanig dat we alle figuren een keertje rechts en een keertje links van het vliegtuig zien, dus iedereen komt aan zijn trekken. Al dat geschud en bochtenwerk wordt één passagiere te machtig en ze deelt haar ontbijt met ons. Aardig aangeboden, maar nee, dank je. Het is ook lastig foto's maken, omdat je niet goed op het scherm kan zien wat je fotografeerd, maar uiteindelijk zitten er best wel een aantal goede tussen. 👌

Orcona: Nu lachen we, want we mogen bergaf... 🤣

Orcona: Spiraalvormige toegang tot de aquaducten.

Orcona: De fietsroute.

Weer terug in Nazca lopen we nog even naar het centrum om te lunchen (René dan), wat inkopen te doen en onze geldvoorraad aan te vullen, en dan is het wachten op de volgende excursie. Om 15 uur staat Julio weer op de stoep. We gaan een fietstocht maken naar de aquaducten van Cantalloc. Denken we, want we gaan een andere kant op (volgens De Reisleider, die doorgaans goed geïnformeerd is). We komen weliswaar bij aquaducten uit, maar bij die van Orcona, die die zijn helaas een stuk minder indrukwekkend dan die van Cantalloc. En ook iets verder fietsen (heuvel op). Dat is met onze huidige conditie nog even doorbijten. De aquaducten (allemaal die in deze omgeving liggen) zijn 1500 jaar geleden gebouwd en vele zijn nog steeds in gebruik. Zonder dat de muren gerestaureerd hoefden te worden. Bij Orcona zien we ook cactusvelden, maar die cactussen staan er alleen omdat ze insecten aantrekken, en die worden dan weer gebruikt om verf van te maken. Best een leerzame middag en Julio vertelt veel, maar hij had deze verandering toch eerst even met ons moeten bespreken. Puntje voor de evaluatie. 🧐

Nazca: Plaza de Armas in het donker.

Omdat Julio ons pas om 21:45 komt ophalen om ons 190 meter verderop weer af te zetten bij het busstation, nemen we de binnenplaats van het hotel in om te rusten en iets kleins te eten. We gaan nog even naar het planetarium van Maria Reiche, gelegen ín een hotel. Maria (Duitse van afkomst) heeft bijna heel haar leven aan de Nazcalijnen gewijd. Ze kreeg vanwege geldgebrek een kamer in het hotel en is daar blijven wonen tot haar overlijden in 1998. Die kamer wordt nu niet meer verhuurd, er zijn plannen om er een museum van te maken. In het planetarium wordt een Engelstalige voorstelling gegeven over haar kijk op de lijnen, en ook over de sterren. Erg interessant en is zeker de moeite waard. Buiten het planetarium doen we nog een poging bepaalde sterren te zien, maar het is behoorlijk bewolkt. Er vallen zelfs een paar druppels regen, en daar verbazen de Peruanen zich over, want dat gebeurt eigenlijk nooit. We zien wel het Zuiderkruis, een sterrenbeeld dat op het noordelijk halfrond niet te zien is, en enkele, vooral voor de Ica's belangrijke, sterren. Daarna is de koek op, met name bij René, die zich weer koortsig voelt. De rest van de avond wachten we op de binnenplaats op onze "transfer". We hebben toch alles gedaan wat op de planning stond! 💪

Op het busstation is het nog even goed opletten, want er wordt alleen in het Spaans gesproken. We missen dus dat onze stoelnummers worden opgenoemd als we mogen boarden. Iets later horen we klanken die op onze namen lijken... 😉 Tegen half 11 vertrekt de nachtbus naar Arequipa! Hopelijk kunnen we in de bus goed slapen, maar we hebben meteen een hotelkamer in Arequipa mochten we te moe zijn om de stad in te trekken.

Tips:

Voor alle foto's en video's (45) van vandaag: klik hier.

Terug