21: Cuyabeno jungle (2)

Schema voor dinsdag 15 augustus:

Cuyabeno: Een door een schimmel geïnfecteerde larve.

Cuyabeno: Kogelmier.

Cuyabeno: De ontdekkingsreizigers zijn er klaar voor.

Om 6 uur moeten we klaarstaan voor de eerste activiteit van de dag. De kleding die we gisteren te drogen hebben gehangen hebben nog wel een weekje nodig zo, maar we moeten ze toch weer aantrekken, om in ieder geval 1 droge set te houden. We kiezen ervoor onze zwemkleding als ondergoed te gebruiken. 😁 We gaan weer de kano in, maar moeten nu zelf peddelen. Stroomafwaarts is dat niet zo'n probleem, maar stroomopwaarts vergt toch wel enige coördinatie. 😁 Pedro zit weer voorop en wijst ons op de dieren die er te zien zijn: vleermuizen (keurig op een rijtje op een boom), otters en vele vogelsoorten is de vangst in een uurtje. Pas als we terug zijn bij de lodge gaan we ontbijten en hebben we daarna een uurtje voor ons zelf. Om 9:30 is het weer verzamelen om rubberen laarzen te passen, want we gaan een wandeling door de jungle maken. Verkleed als ware ontdekkingsreizigers lopen we in een rijtje achter Pedro aan. Pedro vertelt ons interessante weetjes over de mieren. Sommige insecten (bv. de kogelmier; hij laat er eentje zien) kunnen geïnfecteerd raken met een schimmel. Die schimmel eet zijn host van binnenuit op; het kan wel een week duren eer zo'n mier dood is. Tot hun sterven leven die insecten als een soort zombie, want ze zijn overgenomen door die schimmel. Uiteindelijk groeit er een paddenstoel uit het lichaam (uit de kop). Pedro vindt een larve dat op deze manier is overgenomen waar wel 4 paddenstoelen uit groeien (zie foto). Andere mieren moet je over je handen laten lopen. Ze laten een kleverig spul achter dat erg goed tegen muskieten werkt. De derde soort krijgen we te proeven (ja, echt, we eten levende mieren...). Ze smaken heel sterk naar citroen! Die kogelmieren heten overigens zo omdat een steek aanvoelt als een pistoolschot... 😲; steken van deze mieren worden als de pijnlijkste insectensteken ter wereld beschouwd. Bijzonder interessant allemaal, maar het meeste vergeten we vast snel weer. 😅 Na anderhalf uur begint het flink te regenen, maar dat is voor Pedro geen reden om om te keren: poncho's aan (die hebben we gelukkig gisteravond meteen maar gekocht) en dóór! Het pad waar we overheen lopen verandert al snel in een modderbaan; hebben we die laarzen niet voor niets meegekregen... 👌 Enige nadeel is dat je niet kan zien wat er onder die modder ligt en dat vinden de enkels van René niet altijd even prettig. Uiteindelijk eindigt hij dan ook in de modder als hij zijn evenwicht verliest op de gladde stronken onder de glibberige modder: poncho gescheurd; broek besmeurd; ego gekreukt. Die broek kan nu echt niet meer... 🙃 Gelukkig blijkt dit wel de laatste regen te zijn tijdens ons verblijf in de jungle; de rest van de tijd is het droog, zonnig en 30 graden.

Cuyabeno: Waarschijnlijk een wielwebspin.

Cuyabeno: Deze schorpioenspin is onschuldig. Voor ons.

Cuyabeno: De zeer giftige kamspin.

Cuyabeno: De prachtige zonsondergang.

Cuyabeno: Een hangend mierennest.

Na de gezamenlijke lunch hebben we weer even om uit te rusten, want om 16:30 hebben we "pas" de volgende activiteit: met de kano naar een meer om de zonsondergang te zien. En uiteraard om dieren te spotten. We zien onder andere een hangend mierennest, diverse apen en vogels en er komt zelfs een dolfijn voorbij, maar die laat zich lastig op de foto zetten. We kunnen dan ook niet goed zien of dit de beroemde roze dolfijn is of gewoon een grijze (het lijkt op het laatste). De zonsondergang is prachtig; het is half bewolkt (gelukkig droog) en met de bomen die her en der uit het meer steken geeft dat een heel mooi, een beetje spookachtig zelfs, beeld. Als we terugvaren naar de lodge wordt het snel donker en kunnen we bij het licht van de lantaarns goed zien hoeveel insecten er opeens rondvliegen. Bij NAL hebben we weinig tijd, want vóór het diner gaan we nog een wandeling rondom het terrein van NAL maken. In het donker, dus zaklampen mee. We zien verschillende grote krekels (echt groot), boomkikkers en heel veel spinnen. Hele grote spinnen zelfs, zoals de kamspin (met een lijf tot 4 cm en zeer giftig) en de schorpioenspin (met een spanwijdte van makkelijk 20 cm). Maar als je ze met rust laat laten ze jou ook met rust, dus ook De Reisleider (die het niet zo op spinnen heeft) kan hier "rustig" rondlopen. 😬

Na het diner is er nog net tijd voor een lokaal biertje, maar tegen 22 uur gaat het licht al uit in het kamp en duiken we onder de klamboe (die zal er wel niet voor niets hangen, dus maken we er maar gebruik van). Het was een enerverend dagje, maar wel erg leuk en interessant.

Tips:

Voor alle foto's en video's (60) van vandaag: klik hier.

Terug