07: Arequipa

Schema voor dinsdag 1 augustus:

01-08-2023: Het kleine stukje van het busstation naar ons hotel.

01-08-2023: De busrit van Nazca naar Arequipa.

Afgelopen nacht dus de nachtbus Van Nazca naar Arequipa. Weer met Cruz del Sur, dus met de bus zit het wel goed. Dit keer zitten we echter beneden; de stoelen zijn iets breder en kunnen verder achterover (160 graden) dan boven. Maar ze hebben (natuurlijk) geen bagageruimte boven de stoelen zoals boven, want er zit nog een verdieping op. Dáár hadden we even geen rekening mee gehouden en hadden onze dagrugzak, die normaal in een koffer zit, als extra bij ons, want toch genoeg ruimte. Niet dus. 😅 Gelukkig past hij tussen de grote rugzakken in, maar de beenruimte is toch wat beperkt zo. Beetje dom. De rit naar Arequipa duurt 11 uur. Achter ons zit een Nederlands echtpaar waarvan de vrouw wat groter is dan gemiddeld. Voor de Peruanen hier is zij dan ook een wandelende bezienswaardigheid, want ze wordt overal nagekeken. 😂 We zullen dit echtpaar nog een paar keer tegenkomen deze vakantie. Zodra de bus zich in beweging zet zien we mensen de ogen dichtdoen. Sommigen worden pas wakker in de laatste meter. 😲 Geen idee hoe ze dat doen, maar bewegend vervoer en slapen is voor ons geen goede combi. In een vliegtuig kunnen we al niet slapen, en nu in de bus dus ook niet. Ja, af en toe 10 tot 30 minuutjes, maar meer toch niet. Dat is dan dus de derde nacht van de afgelopen vier dat we nauwelijks nachtrust krijgen. 😣 Astrid trekt het allemaal nog redelijk, krijgt weer meer energie, maar durft nog niet te eten. René gaat zich echter steeds minder voelen. De luchtweginfectie zit nu echt op zijn borst, hij heeft nog steeds koorts en hoofdpijn, en is natuurlijk erg moe. Als de zon weer opkomt en het buiten lichter wordt zien we dat het landschap verandert. Hoe dichter we bij Arequipa komen, hoe meer groen we zien. Dat heeft alles te maken met de rivieren Rio Chili en Rio Socabaya die hier stromen en die ervoor zorgen dat de omgeving geïrrigeerd en dus verbouwd kan worden.

Arequipa: Nog duizelig na wéér een nacht met weinig slaap moeten we even "mooizitten" voor de foto.

Op het grote busstation van Arequipa is het even zoeken naar onze chauffeur, maar al snel zien we een bordje met "Meijer" erop. Na aankomst in het hotel (voor de zekerheid hebben we een extra nacht geboekt zodat we meteen een kamer op kunnen) kunnen we zowaar nog een ontbijt krijgen, hoewel we eigenlijk te laat zijn. Bovendien worden er 4 dikke pannenkoeken met honing gebracht voor De Reislijder, omdat ze gezien hebben dat hij jarig is vandaag. 🥳. Heel attent en lekker, maar hij moet wel alles alleen opeten, want Astrid durft het nog niet aan! 😋 Na een goed uurtje rusten op de kamer willen we toch nog even iets van Arequipa zien; we zijn er nou toch... 😎 Het is 26 graden en de UV-factor is 9, dus insmeren is wel even verstandig. NB: Omdat we nogal kriskras door de stad lopen hebben we daar geen wandelkaartje van gemaakt. Zou net spaghetti zijn... 😎

Arequipa: Een van de kleurrijke stalletjes van de markt San Camilo.

We beginnen bij de vlak bij ons hotel gelegen markt San Camilo, een van de grootste en belangrijkste markten van Arequipa. Dicht op elkaar gepakte stalletjes met veel etenswaar en stoffen; een bonte verzameling van kleuren. En geuren, want de varkenskoppen zijn nooit ver verwijderd van de ananassen... 😅 We laten ons rondleiden door het Museo Santuarios Andinos, beroemd geworden doordat zij Juanita hebben. Juanita is/was een Inca-meisje van 13-14 jaar die ergens tussen 1440 en 1450 geofferd is aan de goden. Doordat ze eeuwenlang ingevroren is geweest in het ijs op de top van de vulkaan Ampato zijn organen, bloed, maaginhoud en kleding goed bewaard gebleven en dat heeft een schat aan informatie opgeleverd. Bijzonder is bijvoorbeeld dat ze gevonden is met haar navelstreng in de hand, een teken dat al vóór (of tijdens) haar geboorte vaststond dat ze geofferd zou worden (anders zou die navelstreng niet bewaard zijn gebleven). Juanita zit in dezelfde houding als de bewoners van Chauchilla in een cabine die op -19 graden gehouden wordt met een luchtvochtigheid van 90%. Dezelfde condities als bovenop de berg. Verder is in dit museum veel te vinden over de gewoontes en rituelen van de Inca's. Erg interessant, maar helaas mogen we binnen geen foto's nemen.

Arequipa: Uitzicht vanaf de kathedraal met rechts de vulkaan Misti.

Arequipa: Met enige moeite krijgen we de hele kathedraal op de foto.

Arequipa: Plaza de Armas.

Vervolgens doen we een rondleiding door de kathedraal, die in de loop der tijd meerdere keren door aardbevingen beschadigd of verwoest is. Voor het laatst in 2001 nog, toen een van de torens door het dak gevallen is. Het is een enorm gebouw en herbergt veel oude relikwieën die vanuit Europa geschonken zijn. Als we boven op de kathedraal bij de beltoren staan hebben we een prachtig uitzicht over de stad en de in de verte liggende vulkaan Misti. De gids babbelt aan één stuk door, maar dat ontgaat René grotendeels; hij vindt het allemaal wel prima. De klim naar boven is al uitdaging genoeg in zijn toestand. 😅 Na de kathedraal gaan we dan ook gauw even uitrusten bij La Despensa, een koffiebar annex bakkerij met een goede keuze uit gebak; er is tenslotte iemand jarig, nietwaar? Astrid durft een heel gebakje nog niet aan (dan is ze écht niet in orde), dus delen we er eentje, en nemen er een cocathee bij (zodat René ook eens in een boom kan klimmen...). Hier nemen we ook het besluit om morgen die ene afspraak die we hebben (op bezoek bij en eten met een gastgezin) te annuleren. Astrid kan niet alles eten, en René heeft misschien wel corona of is besmettelijk met wat anders. Dat gaat hem niet worden. We communiceren met Dirk uit Lima dat we morgen écht een dag rust moeten nemen. Het wordt het verhaal van deze vakantie: plannen aanpassen. Maar dit keer ligt dat niet aan Peru of de gidsen hier, maar aan onszelf. 🤷‍♂️

Arequipa: Staren naar de cocathee in ZigZag.

Omdat we om 17:30 uur een restaurant gereserveerd hebben blijven we nog een uurtje op het Plaza de Armas rondhangen en luisteren we in het zonnetje naar de muziek die daar gespeeld wordt. Dat restaurant, ZigZag, ligt niet ver van het centrale plein en is ons via meerdere kanalen aanbevolen. Er wordt hier namelijk alpacavlees geserveerd en dat moet een delicatesse zijn. Alpaca is de vleessoort met het minste cholesterol en vet, en wordt hier geserveerd op een verhitte steen, zodat hij doorgaart als hij op tafel staat. We bestellen 1 maaltijd met z'n tweetjes; kan Astrid een beetje meeproeven. En verder toekijken hie René de boel naar binnen werkt. 😋 Erg lekker.

Toen we vanmiddag contact hadden met Dirk (en ook met Pepijn) over de wijziging in ons programma van morgen werden we door beiden geadviseerd om een dokter te raadplegen. Een luchtweginfectie verhoogt de kans op hoogteziekte, en aangezien we na morgen de hoogte ingaan lijkt dat niet onverstandig. Terug in het hotel vragen we de receptie dan ook om een dokter. Drie kwartier later staat die in onze kamer. Wat er dan gebeurt is een film op zich. Dokter (een dame) spreekt geen Engels, dus receptioniste ook mee naar binnen (spreekt een beetje Engels). Na lichamelijk onderzoek blijkt dat René een virale infectie heeft (gezwollen keel, één reutelende long, en lichte verhoging), waarschijnlijk eentje die momenteel rondwaart in Peru, want hier is het winter en dus infectietijd. Zou je overigens niet zeggen met die temperaturen hier... Maar dan de behandeling. De dokter wil iets voorschrijven wat René niet mag hebben vanwege zijn verminderde nierfunctie. Medicijnen uit de groep NSAID's (zoals Ibuprofen en al het andere dat op -profen eindigt) zijn voor hem een No-Go. Ga dat maar eens uitleggen in het Spaans. De receptioniste belt Dirk, een (andere) Belg die hier woont en geeft hem aan René. Die krijgt een hele verhandeling te horen over hoogteziekte en dat je met deze klachten de hoogte niet in kan en nog veel meer niet ter zake doende zaken. We willen dat hij vertaalt wat we zeggen, maar we lopen helemaal vast. Exit Dirk 1. De receptioniste belt Dirk 2 (onze contactpersoon). Ah, nu krijgen we wat we willen. Conclusie: 3x daags paracetamol, kamillethee drinken voor de keel, iets voor de luchtwegen en vooral goed slapen. Dat laatste willen we zelf ook. 😁 We zouden de reis moeten kunnen vervolgen, maar René moet de komende 5 dagen wel rustig aan doen. Niet in bomen klimmen dus... 😎 Na drie kwartier kan de dokter weer verder... Niet veel later gaat het ligt uit in onze kamer.

Tips:

Voor alle foto's en video's (22) van vandaag: klik hier.

Terug