20: Cuyabeno jungle (1)

Schema voor maandag 14 augustus:

14-08-2023: De busrit naar El Puente Cuyabeno.

Eigenlijk zouden we gisteravond moeten vertrekken met de nachtbus, maar aangezien ze pas net na 0 uur voor de deur stonden moeten we dit stukje maar bij maandag plaatsen. 😁 Koffers blijven weer achter in het hotel; we nemen alleen een goed gevulde rugzak mee. Met een klein busje worden we naar het verzamelpunt gebracht, zo'n 400 m van ons hotel. Daar worden de gasten verdeeld over een grote bus en een kleinere. Wij zitten in de kleinere. Deze bus is een stuk minder luxe dan de bussen in Peru: minder beenruimte, de stoelen kunnen maar een klein stukje naar achteren en geen toiletten aan boord. De 9 uur durende rit naar het oosten moet dan ook een paar keer onderbroken worden voor een sanitaire stop (en een rustpauze voor de chauffeurs). Gelukkig slapen we als roosjes tijdens de reis... NOT! 😭 Het is weer af en toe een kwartiertje of zo, maar meer niet. Gelukkig hebben we de afgelopen week best goed kunnen slapen (vroeg naar bed doet wonderen); we kunnen even wat lijden. Op één punt onderweg moet de bus klûnen, als de normale weg over een brug weggeslagen blijkt te zijn door een aardverschuiving. We zien een bus voor ons gevaarlijk heen en weer schommelen op de onverharde noodweg, door het stromende water en vlak langs de rand van een afgrond. Gelukkig is het donker en zien we niet alles... 😬 We komen ook nog even in een gebied dat door onze overheid als "rood" is aangemerkt, vanwege de activiteiten van drugscriminelen, maar daar merken we gelukkig weinig van. Het is wel een erg armoedig gebied in het noorden van Ecuador dicht bij de grens met Colombia.

Cuyabeno: De "puente" zelf.

Cuyabeno: Na een lange rit zijn we er.

We verzamelen bij El Puente Cuyabeno (de brug van Cuyabeno), waar we gekoppeld worden aan de juiste gids (Pedro). "We" zijn meerdere bussen met toeristen die allemaal naar een van de 14 lodges langs de rivier gaan. Sommigen (wij ook) krijgen een ontbijt; anderen moeten het met zelf meegebracht voedsel doen. In totaal moeten er 18 toeristen naar onze lodge gebracht worden. Op het verzamelpunt worden we weer verdeeld in Spaanstaligen (7 man) en de rest (11 man; wij met een Duits gezin van 4, een jong Engels stel, 2 Amerikaanse broers op leeftijd en een solo reizende Zwitser) en gaan we in 2 kano's op weg. We verblijven 3 nachten in Nicky Amazon Lodge (NAL) in het Cuyabeno Wildlife Reserve (CWR). Het CWR ligt helemaal in het oosten van Ecuador, tegen de grens met Brazilië aan. Het is in 1979 aangewezen als een beschermd natuurgebied van ruim 6000 km2. Het gebied is vernoemd naar de Cuyabeno rivier, een van de ruim 1100 zijrivieren van de Amazone. Deze rivier meandert door de jungle, kent vertakkingen, zijriviertjes, eilandjes en meren. Het is één grote wirwar van stroompjes, moerasachtige gebieden en puur oerwoud. Hoogteverschillen zijn er hier niet. Er leven meerdere verschillende "stammen" in dit gebied, die allemaal een eigen taal spreken.

Onze lodge (NAL) is ontwikkeld rond het idee van low impact eco-toerisme en wordt gerund met een minimale impact op het milieu. Elke 10 jaar wordt de NAL verplaatst naar een nieuwe plek (feitelijk wordt er dan een nieuwe lodge gebouwd; de lodge zit nu op haar derde locatie). De grond is namelijk van de inheemse bevolking (Siona stam) en zij krijgen de grond terug compleet met de volledige lodge. Een deel van de lokale gemeenschap werkt in dienst van de lodge; op die manier leren zij over de combinatie natuur en toerisme. En ze leren Engels. Na 10 jaar hebben de inheemse medewerkers van de lodge voldoende ervaring om de lodge zelfstandig te runnen, zij het onder een andere naam. Er wordt dus goed voor de inheemse bewoners gezorgd. NAL heeft geen internet, en stroom is er alleen gedurende een paar uur per dag. Onze lodge bevat meerdere "woonhuizen" met in totaal ongeveer 32 bedden en een gemeenschappelijke ruimte waar o.a. wordt gegeten. Ons woonhuis is verdeeld in 3 vertrekken voor 2 personen met elk een eigen badkamer met WC. Eten en koffie, thee en water zijn inbegrepen.

Cuyabeno: We zien vele doodshoofdaapjes.

Cuyabeno: Een anaconda (ongeveer 6 m lang).

Cuyabeno: Een monnikssaki.

Cuyabeno: Met Pedro voorop op weg naar de lodge.

Mochten jullie denken dat De Reisleider er een strak schema op nahoudt, dan zijn jullie nog niet bij NAL geweest. Activiteiten starten stipt op het aangegeven tijdstip. Ben je niet op tijd, dan gaat de gids ervan uit dat je deze activiteit overslaat, want niets is verplicht. Als je overal aan mee wil doen (en dat willen we natuurlijk) dan ben je van 6 uur 's ochtends tot 21 uur 's avonds onder de pannen. Van een 8-urige werkdag hebben ze hier echt nog nooit gehoord... 😁 Meteen na ons vertrek bij El Puente Cuyabeno gaan we met onze groep (die de komende 3 dagen "onze" groep zal blijven), met gids Pedro en met een stuurman de Cuyabeno rivier af richting de lodge. Pedro zit voorop en gaat op zoek naar dieren. We merken al snel dat hij goed getraind is hierin, want wij zien alleen maar 50 tinten groen, maar Pedro niet. Tussen de takken en bladeren ziet hij (en wij gelukkig op zijn aanwijzingen ook) verschillende wollige monnikssaki's (die een hele dikke staart hebben waaraan ze kunnen hangen), veel doodshoofdaapjes (die leven in groepen, dus zie je er één...), anaconda's (die laten zich volgens Pedro niet elke dag zien, dus dat is een mooie binnenkomer) en veel vogels, waaronder de ijsvogel (de mooiste) en de hoatzin (de lelijkste... 😄). We kijken onze ogen uit. Goede foto's maken blijkt echter heel lastig door de wiebelende boot, door de afstand tussen mens en dier (ver inzoomen maakt een foto niet scherper), en doordat dieren verscholen zitten tussen takken en bladeren, wat scherpstellen lastig maakt. De Zwitser in onze groep blijkt echter beroepsfotograaf te zijn en zit met een telelens van een halve meter zijn plaatjes te schieten. Hij heeft zijn foto's met de groep gedeeld; sommige daarvan staan nu hier op onze site. 👌

Cuyabeno: Laguna Grande. In de regen...

Cuyabeno: Een prachtige ijsvogel.

Cuyabeno: Het terrein van Nicky Amazone Lodge.

Cuyabeno: De "toegangspoort".

Als we om 15 uur aanmeren bij de lodge worden we meteen de gemeenschappelijke ruimte in geloodst voor een welkomstdrankje en een late lunch. Anderhalf uur later (we hebben net genoeg tijd gehad om te eten en om onze intrek te nemen in onze kamer) zitten we alweer in de kano. We gaan richting het grote meer om (uiteraard) wildlife te spotten en eventueel te zwemmen. We zijn natuurlijk in een REGENwoud, maar Jut en Jul vergeten de REGENjassen mee te nemen in de kano. Dat wordt keihard afgestraft, want na een half uurtje varen begint het te regen, en niet zo'n beetje ook. Een uur lang. Lang verhaal kort: we zijn volledig doorweekt. 🤦‍♂️ Zie dat maar weer droog te krijgen hier met die hoge luchtvochtigheid. We hebben allebei een reserveset kleding bij ons en die hebben we dus na een paar uur al nodig... 😂 Door het slechte weer is foto's maken onmogelijk; ook de Zwitser durft zijn apparatuur niet uit zijn tas te halen. Het meer is wel mooi en lijkt op een ondergelopen bos, omdat struiken en bomen her en der uit het water steken. Na terugkomst bij de lodge kleden we ons gauw om en schuiven we aan voor het avondeten. Tijdens het eten worden de plannen voor morgen uit de doeken gedaan. Dat wordt de wekker zetten... 😅

Tips:

Voor alle foto's en video's (42) van vandaag: klik hier.

Terug