03: Ophalen camper

Schema voor zaterdag 23 juli:

23-07-2022: De route van vandaag.

De Kabouter: Ons huis en vervoermiddel voor de komende dagen.

Vlak naast ons hotel is een eetgelegenheid waar je ontbijt kan krijgen, en aangezien we toch pas rond 11 uur bij Road Bear mogen aankomen gaan we daar maar in de rij staan. Tussen de Pokémon-jagers, die blijkbaar niet met een lege maag op jacht kunnen... 😉 We hebben na het ontbijt geen zin om doelloos op onze hotelkamer te blijven, dus checken we uit en nemen een Uber naar Road Bear. We zijn weliswaar te vroeg bij de verhuurder, maar we hoeven niet lang te wachten voor we geholpen worden. De papierwinkel wordt in orde gemaakt (we hadden al online ingecheckt), we krijgen alle bijgehuurde spullen mee, maar de bijgeboekte mifirouter (om ook op plekken waar geen wifi is via het telefoonnet gratis internet te hebben) is teruggestuurd naar de leverancier omdat die dingen niet bleken te werken. Dat hadden we liever wat eerder geweten, want nu moeten we opeens wat anders bedenken. In sneltreinvaart worden we door de knopjes, lampjes en hendeltjes van de camper geleid, waar met grote letters "Leprechaun" op staat. Een leprechaun is een kabouter uit de Ierse mythologie, en wij vinden dat wel een mooie naam voor ons vervoermiddel, dus die noemen we vanaf nu "De Kabouter". 😎 De medewerker die de uitleg verzorgt is nieuw en, naar later blijkt, weet zelf ook niet helemaal hoe zo'n ding nou precies werkt. De Reisleider heeft thuis al een handleiding gelezen en het is ook niet de eerste keer dat we met een camper reizen, dus we maken ons niet druk om de gebrekkige uitleg. En anders is er altijd nog de manual, denken we. Maar die is er niet, want die hebben ze alleen nog maar online en niet meer fysiek in de camper. Ook dát kan je beter van tevoren weten, zodat je die manual al in Nederland op je tablet of laptop kan zetten; als je geen internet hebt als je die manual nodig hebt (daar kan je op wachten), dan kan je dus niets. Niet handig!

In het kantoor van Road Bear staan nog diverse spullen die door andere reizigers zijn achtergelaten en die je mee mag nemen. Wij scoren onder andere een barbecue, een deurmat en wat potjes kruiden. Voordat we op pad gaan leggen we een aantal velletjes keukenrolpapier tussen het serviesgoed; dat weten we nog van 2009. Anders rammelt dat enorm. De TomTom wordt geïnstalleerd en de Navigator voert de eerste bestemming in: de dichtsbijzijnde Walmart. Als we de motor starten wordt het ons meteen duidelijk dat we niet in een elektrische auto zitten: de dikke 8-cilinder motor laat ons luidkeels weten klaar te zijn voor de rit. In een kwartiertje rijden we rustig naar de Walmart. Bij iedere Walmart is een enorme parkeerplaats, dus parkeren is geen probleem, ook al nemen we meerdere plekken in beslag. Gewoon een beetje achteraan gaan staan, dan sta je niemand in de weg. Zo'n eerste keer boodschappen doen bij een Walmart is dan toch weer even een dingetje. Er is een enorme keuze, maar de namen op de verpakkingen zeggen ons niet altijd wat. Wij kennen bv. kaas als jonge kaas, belegen of oude, maar dat zijn termen die ze hier niet hebben. Wij moeten kiezen uit o.a. Monterey Jack of Muenster kaas. Geen idee wat je dan naar binnen hachelt. 😆 Verder zijn alle maten Amerikaans, dus in pounds (lbs), gallons, en ounces (oz). De omrekentabellen zitten nog niet in ons hoofd, dus het duurt iedere keer weer even voor we weten of we niet te veel of te weinig van iets halen en of we er een "redelijke" prijs voor moeten betalen. Omdat we ook een aantal non-food artikelen op ons lijstje hebben staan moeten we in feite de hele winkel door. We zijn dan ook ongeveer twee en een half uur verder voor we weer in de cabine zitten. Maar wél met een gevulde ijskast!

Na Walmart moeten we nog zo'n 100 km rijden, waarvan vooral het laatste stuk erg bochtig is, dus René kan meteen even controleren of het stuur goed werkt... Onderweg (we rijden nu op de snelweg en dus harder) merken we dat het voorste dakraam (boven ons in de cabine) een hoop lawaai maakt. Na een inspectie op het dak blijkt dat het raam provisorisch is dichtgemaakt met duct tape en een dun touwtje. We krijgen het vermoeden dat de vorige huurder op enig moment vergeten is het dakraam dicht te doen waardoor het beschadigd is. We zetten maar vast duct tape op het boodschappenlijstje voor de volgende keer, want met name Astrid wordt niet vrolijk van die herrie. Om 16:45 uur komen we aan op de eerste campground bij Alder Lake. We hebben een ruime plek midden in het bos. De thuisgemaakte flyer wordt tevoorschijn gehaald en we werken het lijstje af. Dakramen open zetten, aansluitingen vastmaken, slide-out uitdoen, enz. De wateraansluiting zorgt echter voor discussie. De uitleg van de verhuurder lijkt niet te stroken met wat er op de aansluiting zelf staat. Geen internet hier (dus geen manual... 😣), voor bellen is het nu te laat, en zondag is het kantoor dicht, dus we laten de waterslang even met rust. Geen probleem, de watertank is vol. Als we de koffers uit het ruim halen blijkt een schot over de hele breedte losgekomen te zijn. We kijken nu zo de ingewanden van De Kabouter in. De kwaliteit van dit soort huurcampers is nou niet bepaald "van Duits niveau"... 🙄

Alder Lake: Het meertje ligt er rustig bij in de avondzon.

Ondanks die paar kleine gebreken werkt alles verder naar behoren. Nadat we de koffers uitgepakt hebben en een hapje hebben gegeten maken we nog een wandelingetje over het park en naar het meer. Je hebt daar een mooi uitzicht op Mount Rainier, die we morgen van nog iets dichterbij gaan bekijken. Op de campground moet het om 22 uur stil zijn en dat is het ook. We kunnen achteraf wel stellen dat het op iedere campground stil was op de door de eigenaren opgelegde "quite hours". Zowel jong als oud houdt zich hier keurig aan! Op tijd gaat het licht uit.

Tips:

Voor alle foto's en video's (4) van vandaag: klik hier.

Terug