06: Columbia River Gorge

Schema voor dinsdag 26 juli:

26-07-2022: Detail van de route van vandaag.

26-07-2022: De route van vandaag.

We hebben een warme nacht achter de rug. Er kan 1 raampje open in het slaapgedeelte, maar als je dan de jaloezieën dicht doet merk je daar niet veel van. Dus laten we ze open en geven we onze Amerikaanse buren een inkijkje in het nachtleven van een Nederlands echtpaar. Als ze het überhaupt in de gaten hebben, want hoewel er veel campers op de campground staan, lijken vele niet "bewoond" te zijn. Met de jaloezieën open komt er ook meer geluid binnen. Zoals van treinen die de hele nacht door op visite komen. 🙄 Tussen de treinen door weten we toch wat te slapen. Als Astrid rond half 7 even een rondje wil maken volgt de volgende verrassing: de sproei-installatie staat aan! Zonder nat te worden kan ze niet naar buiten. Maar ze is dapper... 😎 We zien vanochtend in de weerapp dat er inderdaad een weerswaarschuwing is uitgegaan voor extreme hitte, vooral voor het gebied waar we vanavond overnachten. Maar we kunnen er weinig aan doen.

Columbia River Gorge: Overzicht van de belangrijkste bezienswaardigheden.

Rond 8 uur maken we De Kabouter wakker. We rijden nu landinwaarts en volgen de Columbia River voor zo'n 200 km. De eerste 130 km toeren we door de Columbia River Gorge, een weliswaar heel brede, maar wel tot 1200 m diepe kloof die dwars door het Cascadegebergte snijdt. Aan beide kanten van de Columbia River loopt een weg; wij nemen die op de zuidoever, en rijden daardoor in de staat Oregon (de noordoever ligt in Washington). In het gebied waar we zijn liggen ongeveer 90 watervallen. Gek op watervallen als we zijn gaan we die allemaal langs! Toch? Eehhh... nee, dat wordt toch een beetje teveel van het goede... We beperken ons tot 7 (later verder ingeperkt tot 6, omdat 1 trail afgesloten blijkt te zijn). We volgen voor een stuk de Historic Columbia River Highway (HCRH), de eerste grote verharde weg in de Pacific Northwest en aangelegd begin vorige eeuw. De weg is echter op bepaalde punten erg smal (over een langere afstand). Op internet zijn meerdere foto's en verhalen te vinden van 2 campers die tegenover elkaar staan op zo'n smal stuk en elkaar niet kunnen passeren. Doordat dit een erg drukke weg is stonden er aan beide kanten al snel files. Het heeft de lokale overheid uren gekost om de weg weer vrij te maken. Om dergelijke situaties te voorkomen wordt er sinds dit jaar op 2 toegangswegen naar de HCRH gewerkt met timed-entry tickets. Binnen één uur worden niet meer dan een bepaald aantal toegangsbewijzen verkocht. Zo probeert men de drukte enigszins te reguleren. Met hulp van een behulpzame dame van een lokale overheidsinstantie heeft De Reisleider een route samengesteld die de moeilijkste passages overslaat, maar die wel alle mooie plekjes aandoet. Beetje heen en weer rijden (zie kaartjes), maar dan rijden we tenminste, en de afstanden zijn niet groot. Dat timed-entry systeem zorgt er wel voor dat we de tijd een beetje in de gaten moeten houden.

Omdat we weer eerder op pad zijn dan gepland hebben we voor de eerste toegangsweg geen ticket nodig, want dat systeem geldt pas vanaf 9 uur. Het is ook nog lekker rustig op de weg. Later, bij de parkeerplaats van Multnomah Falls, zwaaien we met ons ticket als we aan komen rijden, hoewel we eigenlijk een half uurtje te vroeg zijn. Maar we mogen verder. Te zien aan de teleurgestelde gezichten van flink wat Amerikanen heeft niet iedereen in de gaten dat je nu een ticket nodig hebt. Ze komen er niet in. We doen achtereenvolgens de volgende bezienswaardigheden aan:

›	Columbia River Gorge: We beginnen met een hele mooie: Latourell Falls. Latourell Falls. Om daar te komen volgen we eerst de nieuwe snelweg I-84 langs de rivier tot aan exit 28 (Bridal Veil). Via de HCRH rijden we terug in de richting van Portland. Als we vanochtend meteen de HCRH hadden genomen (richting het oosten dus), dan hadden we bij Bridal Veil niet af kunnen slaan naar de I-84 (er is daar op de I-84 alleen een afrit) en hadden we een lang stuk smalle weg op de HCRH moeten volgen. Dáár gaat het juist vaak mis. Latourell Falls is een mooie waterval van 67 m hoog die in een rechte lijn van een basalten klif met gele mossen valt. De basalten zuilen (kennen we nog van IJsland) zijn goed te herkennen. Het pad erheen is slechts 200 m.
›	Columbia River Gorge: Uitzicht bij Vista House. Vista House. Gebouwd in 1916-1918 en was het eerste gebouw langs deze historische weg. Het staat op een uitstekende punt en biedt een mooi uitzicht over de rivier.
›	Portland Women's Forum State Scenic Viewpoint. Een van de mooiste uitzichtpunten langs deze weg. Rechts zie je Vista House liggen. We rijden nu nog een stukje verder richting Portland, maar slaan bij Corbett rechtsaf en dalen naar de I-84.
›	Columbia River Gorge: De zeer fotogenieke Multnomah Falls. Multnomah Falls. Als je maar tijd zou hebben voor één waterval, dan zou dat deze moeten zijn. In twee gedeeltes valt Multnomah 165 m naar beneden, waarbij men een brug gebouwd heeft over het onderste gedeelte. Vanaf een plein onderaan heb je een geweldig zicht op de hele waterval. Even naar de brug lopen is eigenlijk een must. Je kan ook nog doorlopen naar de bovenkant van de waterval, maar dat voegt niet veel toe. Op het plein zijn wat stalletjes waar je wat te eten en drinken kan kopen. Multnomah is verreweg de drukst bezochte waterval in dit gebied, mede omdat de grote parkeerplaats tussen beide rijrichtingen van de I-84 ligt en dus goed bereikbaar is. Je hoeft er niet de HCRH voor op. Als je vanaf de parkeerplaats naar de brug en terug loopt is dat ongeveer 1 km.
›	Columbia River Gorge: Ponytail Falls. Columbia River Gorge: Horsetail Falls. Horsetail & Ponytail Falls. Hiervoor nemen we exit 35 op de I-84 en rijden weer een stukje terug over de HCRH. Horsetail & Ponytail Falls zijn 2 watervallen in hetzelfde stroompje in de vorm van... je raadt het al... 😎 Horsetail Falls is de eerste die je ziet en kan je al direct vanaf de doorgaande weg zien. Hij is 54 m hoog. Links van de waterval loopt een pad naar Ponytail Falls (aka Upper Horsetail Falls). Hoewel maar 26 m hoog is hij wel mooier (vinden wij), omdat je er achterlangs kan lopen. In de inham achter de waterval kan je basaltformaties zien in het plafond. Heen en terug naar Ponytail is 1400 m lopen. We keren De Kabouter nu om en rijden terug over de HCRH. We rijden de afslag voorbij waar we net de HCRH opgereden zijn en blijven op de HCRH. De smalle stukken weg hebben we nu achter ons gelaten. Bij de Elowah Falls Parking (G) komen we erachter dat de trail die we willen lopen afgesloten is wegens onderhoud.
›	Columbia River Gorge: Wahclella Falls. Columbia River Gorge: Wandelkaartje van Munra & Wahclella Falls. Munra & Wahclella Falls. Wetende dat er maar een heel kleine parkeerplaats is bij het begin van de wandeling naar deze watervallen, parkeren we bij de Fish Hatchery en lopen we langs de weg naar het beginpunt van de eigenlijke trail. Munra Falls (25 m hoog) zien we als eerste. Hij stroomt vlak naast ons en is niet echt bijzonder. Vóór we Wahclella bereiken komen we een splitsing tegen; je kan hier een rondje lopen via de waterval. We houden links aan en zien even later de mooie Wahclella Falls (in 2 stappen 107 m hoog). Het poeltje waar hij in plonst wordt door meerdere gasten gebruikt om even in af te koelen, want de wandeling hierheen is gedeeltelijk in de volle zon, en we merken dat het toch echt warm begint te worden. We genieten even van het schouwspel voor ons en lopen via de "andere kant" terug. Hoewel de GPS uiteindelijk zegt dat we 5,9 km gelopen hebben zou het best kunnen dat dat iets minder is. Doordat je tussen bergwanden loopt is de GPS wellicht niet helemaal betrouwbaar. Aangezien we inmiddels flink voorlopen op Het Schema brengen we nog even een bezoek aan de Fish Hatchery zelf, al staat dat niet op de planning. Grote bakken met duizenden zalmen en forellen die hier gekweekt worden om uitgezet te worden in het vrije water. Leuk om even doorheen te lopen; is gratis en kost niet heel veel tijd.
›	Bridge of the Gods. Deze 567 m lange stalen vakwerkbrug ontleent zijn naam aan een grote aardverschuiving in 1450. Die aardverschuiving zorgde voor een tot 120 m hoge dam met puin in de Columbia River waardoor mensen de rivier konden oversteken "zonder natte voeten te krijgen" en werd daarom "Bridge of the Gods" genoemd. Het opgestuwde water zorgde voor een enorm meer dat tot 270 km stroomopwaarts strekte alvorens het de dam doorbrak. Even een fotomomentje. 📷
›	Columbia River Gorge: Uitzicht vanaf Rowena Crest Viewpoint. Rowena Crest Viewpoint. Hiervoor verlaten we de I-84 bij exit 69 en pakken we nog een stuk van de HCRH mee. Op een heuvel ligt dit uitzichpunt. Richting het oosten is goed te zien dat we het gebergte bijna uit zijn, want de bergen zijn hier een stuk lager. Er is hier ook duidelijk minder begroeiing; we naderen een droog en warm gebied. Naast ons zien we de slingerende weg naar beneden die we zo moeten nemen.

We verlaten de HCRH nu voor de laatste keer en rijden via de snelweg naar de laatste stop van vandaag: The Dalles. Deze streek staat bekend om zijn zoete kersen, dus die duiken we ergens op. Lekker hoor. 😋 Ook meteen maar een aardbeien frappuchino bij Starbucks gehaald en dan kunnen we de laatste 190 km aan. Die rijden we in één ruk, bijna geheel op de snelweg (cruise control op de maximum snelheid van 112). De Kabouter drinkt dan 1 op 3... De airco voorin doet het uitstekend; hij hoeft niet eens op volle snelheid aan om het binnen behaaglijk te houden terwijl het buiten 42 graden is. Om 18 uur rijden we de campground bij Kennewick (weer in Washington) op. Het is nog 40 graden, er is geen schaduw, maar wel een zwembad! Plons dus... 😎

Tips:

Voor alle foto's en video's (33) van vandaag: klik hier.

Terug