20: Badlands

Schema voor dinsdag 9 augustus:

09-08-2022: De route van vandaag.

Badlands: Zonsopkomst. 👌

We hebben een onrustige en korte nacht achter de rug. Onrustig, omdat we op de rand van een klif staan, en het hard waait, en De Kabouter vrolijk mee(z)waait met de wind waardoor het lijkt alsof we op een boot slapen. Kort, omdat we op de rand van een klif staan, en het grote raam van ons slaapgedeelte over de Badlands uitkijkt naar het oosten, en daar komt de zon op. We hebben de hele nacht de gordijnen aan die kant opengelaten, want er kan toch niemand naar binnen kijken... Om 5 uur begint het voorspel van de zonsopkomst en om kwart voor 6 is hij los van de horizon. Dat geeft een mooi schouwspel, dus we staan vroeg buiten met onze camera's. En niet alleen, want zowat iedere "bewoner" staat buiten op dit vroege uur.

Om kwart voor 7 starten we De Kabouter op en dat is wel even schrikken voor hem. In Het Schema staat half 9, dus hij had er geen rekening mee gehouden. We zijn dus al heel vroeg in Badlands NP, en de "winst" op Het Schema loopt uiteindelijk op tot 3 uur. En dat is maar goed ook, want de temperatuur zal vandaag oplopen tot 38 graden, en op veel schaduw hoef je hier niet te rekenen. 😎

Het opvallendste in de Badlands is The Wall, een smalle, grillig gevormde rotsketen van 100 km lang, die parallel loopt aan de White River. Het gesteente is tussen de 70 miljoen en 30 miljoen jaar oud; de oudste lagen liggen onderop. De verschillende horizontale lagen in verschillende kleuren zijn ontstaan door erosie, een proces dat nog steeds gaande is. Volgens schattingen van wetenschappers zijn de Badlands "slechts" een half miljoen jaar oud en over nog eens een half miljoen jaar zijn de Badlands naar verwachting volledig weggesleten (je zou het niet zeggen, maar jaarlijks wordt er 2,5 cm afgesleten van de rotsen; dat is best veel). Aan beide kanten van The Wall liggen uitgestrekte grasvlakten waar meer dan 50 soorten grassen groeien. Het is er te droog voor boomgroei (op een uitzondering na), maar te nat voor een woestijn. Het is een ideaal gebied voor prairiehonden, gaffelantilopen, bizons, coyotes en dikhoornschapen, maar die zijn blijkbaar net als wij op vakantie, want we zien er niet veel. In het park zijn enorm veel fossielen gevonden. Aangezien dit gebied in de tijd van de dinosauriërs een binnenzee was, zijn er niet veel botten van dinosauriërs gevonden.

Badlands: Het uitzicht bij Badlands Wilderness Overlook.

Badlands: Prairiehondjes bij Roberts Prairie Dog Town.

Meteen als we Badlands inrijden slaan we rechtsaf een onverharde weg op om daar op 3 plaatsen even te stoppen. De weg is erg "geribbeld" wat het servies ernstig doet rammelen bij een snelheid van meer dan 20 km per uur. Bij de uitzichtpunten Hay Butte Overlook en Badlands Wilderness Overlook krijgen we een eerste blik op de uitgesleten rotsformaties. We zijn hier echter bij de uitlopers ervan; de hoogteverschillen zijn beperkt. Bij Roberts Prairie Dog Town keren we om, nadat we uiteraard eerst even het "dorp" bekeken hebben. Vele prairiehondjes zijn hier bezig met zaken die prairiehondjes doen. 😄 Na wederom een hoop gehobbel bereiken we glad asfalt in de vorm van weg 240, de hoofdroute door Badlands.

De bezienswaardigheden volgen elkaar in hoog tempo op. We hoeven vaak niet eens 5 minuten rijden om bij de volgende stop te komen. Badlands is wat dat betreft een compact park, en je hebt dan ook veel tijd om te wandelen of gewoon even van het uitzicht te genieten. Achtereenvolgens komen we de volgende interessante plekken tegen:

›	Badlands: Pinnacles Overlook. Pinnacles Overlook: geeft een wijds uitzicht over de Sage Creek Wilderness Area.
›	Ancient Hunters Overlook: het is hier wat natter dan in andere gedeelten van het park, en je komt hier dan ook bomen tegen.
›	Badlands: De gekleurde rotsen bij Yellow Mounts. Yellow Mounts Overlook: het meest kleurrijke gedeelte van de Badlands, met gele, paarse, grijze en roodachtige tinten.
›	Conata Basin Overlook: hier zou je "paleosols" moeten kunnen zien, hele oude aardgronden in heldere kleuren, maar de parkeerplaats is wegens onderhoud gesloten, dus rijden we door.
›	Homestead Overlook: we kijken hier uit op het gebied dat onderdeel uitmaakte van de Homesteading Acts uit 1862, waarbij stukken land van 160 acre (bijna 65 ha) werden weggegeven aan burgers. Grote gedeelten van dit land behoorde echter toe aan de native americans...
›	Badlands: Het ruige landschap bij Burns Basin. Burns Basin Overlook: dit uitzichtpunt is vernoemd naar de homestead (hoeve) van Wilson Burns, die hier schapen hield aan het begin van de 20e eeuw. Dat was mede mogelijk door de aanwezigheid van een zoetwaterbron.
›	Prairie Wind Overlook: geen rotsen, maar uitgestrekte grasvelden bepalen hier het beeld. De oorspronkelijke grassoorten worden in toenemende mate bedreigd door invasieve soorten.
›	Panorama Point: een wijds uitzicht over de heuvels van de Badlands met de verschillende lagen en kleuren, en de prairie in de verte.
›	Badlands: De gelaagde rotsen bij Big Foot Pass. Big Foot Pass Overlook: soortgelijk uitzicht als bij Panorama Point.
›	White River Valley Overlook: zicht op relatief hoge heuvels (The Castle genaamd), en de White River Valley in de verte.
›	Fossil Exhibit Trailhead: een eenvoudige wandeling van 0,4 km over een houten wandelpad. Langs de route zijn replica’s van fossielen van uitgestorven dieren opgesteld. Vroeger werden er ook echte fossielen getoond, maar die werden helaas door bezoekers beschadigd of meegenomen

Badlands: En grillige rotsen.

Badlands: Vreemde formaties.

Badlands: Heuveltje op bij Saddle Pass.

Badlands: Wandelkaart van de gecombineerde wandeling.

Voor ons gevoel hebben we vandaag al heel wat gedaan, maar het is pas net 10 uur als we afmeren bij het Saddle Pass Trailhead... Tijd voor een serieuze wandeling! De Reisleider heeft een wandeling samengesteld uit 3 routes die hier liggen. Het eerste stuk gaat steil omhoog over een ondergrond met losse steentjes en gruis, en zou ervoor kunnen zorgen dat we niet bij de rest kunnen komen. Maar met een berggeitje in ons midden is dát natuurlijk geen optie. 😁 Met enige moeite komen we boven, zodat we de vlakte achter de klim binnen bereik hebben. We hebben die vlakte nagenoeg voor ons alleen; een erg mooie wandeling over ruig terrein met bijzondere rotsformaties en over prairieland met cactussen. En in de volle zon, maar we zijn ondertussen wel wat gewend. Na de rondwandeling over de vlakte moeten we dat steile stuk nog even af, en dan is het tijd voor een welverdiende lunch.

Badlands: Het "pad" van Door Trail.

Badlands: Maar dan heb je ook wel een mooi uitzicht op de "kloof" waar we doorheen gegaan zijn.

Badlands: Laddertje op bij Notch.

Badlands: Wandelkaart van de gecombineerde wandeling.

Badlands: Een stukje Cliff Shelf Nature Trail.

De volgende stop is bij Cliff Shelf Nature Trailhead. Hier is een goed aangelegd wandelpad van 1,0 km over deels gravel en deels over trappen. Van bovenaf heb je een mooi uitzicht over de White River Valley. Iets verderop langs weg 240 ligt een grotere parkeerplaats waar meerdere trails te lopen zijn. Wij hebben die weer tot eentje gecombineerd. 😇 De eerste (Notch trail) is het leukste (want ook het uitdagendste). Je moet onder andere een wiebelende ladder op (en af), die in de volle zon heel erg warm wordt. De omgeving doet hier buitenaards aan. Erg mooi! Het laatste gedeelte van de wandeling (Door trail) is alleen interessant vanwege het pad. Of het ontbreken ervan. Er staan hier en daar paaltjes die de route aangeven, maar het is soms zoeken naar "het volgende paaltje". 😁 Eenmaal bij het einde van het "pad" gekomen valt het uitzicht wat tegen, maar dan kan ook komen omdat we ondertussen erg verwend zijn.

Badlands: De "grote finale" bij Big Badlands Overlook.

We hebben nu nog één stop te gaan en die is bij Big Badlands Overlook. Een groots uitzicht op een groot "veld" met scherpe bergruggetjes, waarbij de gelaagdheid van het gesteente (in diverse kleuren) goed te zien is. Nog één keer werpen we een blik op het mooie landschap van Badlands, maar dan keren we om, omdat onze campground op een half uurtje rijden zuidwaarts ligt. Daar komen we al vroeg in de middag aan. De camping in Interior heeft een zwembad, dus René ligt al snel in het water om af te koelen. Het water is lekker fris; dat is mooi meegenomen. Verder nemen we ruim de tijd om bij te komen van de indrukken en inspanningen van de dag en sluiten die dag af met een lekkere steak op de BBQ. De luiken gaan nóg vroeger dan anders dicht.

Tips:

Voor alle foto's en video's (52) van vandaag: klik hier.

Terug