07: Het oosten van Washington state

Schema voor woensdag 27 juli:

27-07-2022: De route van vandaag.

We verslapen ons vanochtend zowat en worden pas om half 7 wakker. 😉 Dat is niet heel verwonderlijk, want het was weer een bijzondere nacht, met een minimumtemperatuur van 22 graden en met regelmatig langsrijdende treinen. Hoewel die op enige afstand van de campground voorbij komen hebben ze allemaal de gewoonte om meermalen te toeteren tijdens het voorbijrijden. Ook midden in de nacht. 😩 We hebben geen idee waarom, maar irritant is het wel. Zeker omdat we het raam weer open hebben. In de plaats waar we overnacht hebben gaat het vandaag 45 graden worden, dus we willen hier zo snel mogelijk weg. Ook De Kabouter heeft last van warme voetjes en staat te trappelen op de nu al warme ondergrond. We hebben een lange rit van bijna 400 km voor de boeg, met 2 stops, die de rit keurig in 3 delen breken.

We gaan eerst op weg naar Palouse Falls State Park. Wéér een waterval? Ja, weer een waterval! Onderweg zien we uitgestrekte graanvelden en verder eigenlijk weinig. Geen bossen of hoogteverschil van enige betekenis. Deze laagvlakte ligt ingesloten tussen de Cascade Mountain Range links (met o.a. Mount Rainier en Mount St. Helens) en de Rocky Mountains rechts en is dus aan beide kanten beschermd tegen wind en regen. Daarom kan het hier zo heet worden. We zien dan ook overal sproei-installaties. Het oosten van de staat Washington is duidelijk dunner bevolkt dan het westen. Kennewick, waar we vannacht overnacht hebben, is met 80.000 inwoners de grootste plaats die we vandaag zien.

Oost-Washington: Man met bord om het drukke verkeer te reguleren... 🤔

Vlak vóór Palouse komen we wegwerkzaamheden tegen, en hier zien we de inefficiëntie van de Amerikaanse wegwerkers. We worden tegengehouden door een man die een bord op een paal met de hand vasthoudt waarop STOP staat. Die paal staat niet in een houder; nee, hij moet hem vasthouden. We moeten wachten op de "pilot car", een wagen met een bord op het dak met "Follow me". We moeten een kwartier wachten. De man met bord heeft een waterzak met slangetje, maar die is blijkbaar leeg. Er ontvouwt zich een interessant schouwspel voor onze ogen: de man wil die waterzak kwijt. Hij moet eerst zijn gele hesje uitdoen, en dan die waterzak afdoen, terwijl hij die paal met bord wisselend met links en rechts moet vasthouden om dat voor elkaar te krijgen. Waterzak op de grond. Nu moet dat hesje weer aan... 🙄 Op enig moment komt het hoogtepunt van zijn dag: hij mag het bord omdraaien! We zien: "SLOW" en moeten achter die pilot car aan. Een eind verderop zien we 2 wagens van wegwerkers die iets in de berm doen. Meer niet. Daar staan we dus een kwartier op te wachten terwijl er verder geen hond in de buurt is. Blijkbaar is nog niemand op het idee gekomen om gewoon doorgang te verlenen, waarbij je die 2 auto's pas kan inhalen als er geen tegenliggers zijn. Er is hier nog wel wat werk te doen, want de laatste 3 km naar het park zijn nog onverhard.

Palouse Falls: Mooi gelegen waterval in een iets andere setting dan gisteren.

Goed, we komen bij Palouse Falls SP. Deze waterval ligt niet in de begroeide bergen zoals die van gisteren, maar in min of meer kaal en ruig landschap. Het is een overblijfsel van de laatste ijstijd en is wat dat betreft enig in zijn soort. Hij is 61 m hoog en stort zich in een kloof die tot 115 m diep is. Het belangrijkste uitkijkpunt ligt vlak bij de parkeerplaats, dus veel moeite hoeven we niet te doen. Er zijn slechts een handvol andere bezoekers wat misschien komt omdat dit best een afgelegen gebied is. Vanaf het uitkijkpunt loopt er een wandelpad naar nog een paar uitkijkpuntjes, zodat je de waterval vanuit verschillende hoeken kan bewonderen. De geplande wandeling naar de bovenkant van de waterval kan echter niet doorgaan, omdat het pad is afgesloten, maar gezien de hitte weten we niet of we dat erg moeten vinden... 😎

Steptoe Butte: Maar vanaf boven is het uitzicht al beter.

Steptoe Butte: Als we aanrijden ziet het er niet bijzonder uit.

We rijden door naar Steptoe Butte State Park, maar moeten eerst weer vele velden met voornamelijk graan door. In de buurt van Steptoe worden echter ook andere gewassen verbouwd, waardoor er meer kleur komt in de omgeving. Steptoe Butte is een 400 miljoen jaar oude heuvel die 300 m boven het omliggende gebied uitsteekt. Vanaf de top heb je een 360 graden uitzicht over de Palouse Hills, een uitgestrekt landbouwgebied waar vooral tarwe en peulvruchten verbouwd worden. In het juiste seizoen en bij de juiste weersomstandigheden reikt het zicht tot 100 km ver en zijn er vele kleuren waar te nemen in het gebied (zoals op deze foto's). Wij zijn echter eigenlijk een maandje te laat, dus we moeten het met een iets minder mooi uitzicht doen. Maar nog steeds mooi. Een prima plek voor de lunch!

Coeur d'Alene: De Paragon Brewery biedt een welkome verkoeling. 🍺

Iets na 15 uur komen we bij de eindbestemming: het plaatsje Coeur d'Alene (aan het gelijknamige meer) in het noordwesten van Idaho. We bezoeken nog even de plaatselijke boerenmarkt, maar die is niet veel soeps (klein en best wel duur), dus rijden we naar de campground. We staan helaas weer in de volle zon, geen spatje schaduw in de buurt en het is 38 graden. Gelukkig heeft De Reisleider een uitweg gevonden: er is een brouwerij in de buurt waar je ook kan eten. Lekker bij de airco wat eten en drinken terwijl het buiten verder "afkoelt". Het is wel een kwartiertje lopen (in de hitte), maar de beloning smaakt dan des te beter. 😎 De airco van De Kabouter draait ondertussen op volle toeren, maar zodra je die weer uitzet neemt de warmte al snel weer bezit van het binnenwerk. Dat wordt dus weer een klamme nacht. René heeft alle spoorlijnen in de buurt gesaboteerd, dus hopelijk geen herrie van buiten.

Tips:

Voor alle foto's en video's (19) van vandaag: klik hier.

Terug