13: Yellowstone: Norris Basin en meer

Schema voor dinsdag 2 augustus:

02-08-2022: De route van vandaag.

Hayden Valley: Het enige wild dat we goed op de foto kunnen zetten is een Amerikaanse zeearend.

Om 6 uur zitten we achter het stuur. Ja, dat lezen jullie goed, 6 uur. Van andere bezoekers hebben we gehoord dat je in Hayden Valley 's ochtends vroeg wild zou kunnen spotten. Hayden Valley ligt op 10 minuten rijden van onze campground, dus die kans laten we niet liggen. Ontbijten doen we dáár wel. We zijn niet de enigen als we door die vallei rijden. Op een heuvel staat een groep mensen met verrekijkers en camera's met enorme telelenzen de omgeving af te speuren. Wij voegen ons, met ons bescheiden verrekijkertje, bij hun. Op aanwijzingen van anderen moeten we een moederbeer met 2 kleintjes gezien hebben, en 2 kleine wolfjes. We zien in de verte wel iets bewegen, maar identificeren kunnen we het niet. De bizons wel, de elk (wapiti hert) en de arend ook. Een matige vangst.

Grand Canyon van Yellowstone: Lower Falls is een krachtige waterval.

Na het ontbijt ter plekke vervolgen we ons programma waar we gisteren geëindigd zijn. We keren dus nog even terug naar de Grand Canyon van Yellowstone, maar nu nemen we de noordzijde met diverse wandelingetjes en uitzichtpunten. We komen nu dichter bij de Lower Falls dan gisteren, en zo van dichtbij is deze 94 m hoge waterval best wel indrukwekkend. Ook zien we weer mooie kleuren in de kloofwanden, ontstaan door vroegere en hier en daar ook nog door huidige thermische activiteiten.

Norris Basin: Overzichtsfoto van een deel van Norris.

Norris Basin: Een sputterend geisertje.

Norris Basin: Mooie kleuren.

Norris Basin: Wandelkaartje van Norris Basin.

Daarna rijden we dwars door YNP naar Norris Geyser Basin. Gisteren zijn we hier voorbij gereden op weg naar Mammoth, maar we konden wel zien dat er op veel plekken stoom uit de grond komt. Er lopen hier scheuren in de grond waardoor water makkelijk weg kan zakken. Dat water wordt opgewarmd en komt weer naar boven en dat levert veel thermische activiteit op. De omgeving heeft een hoge zuurgraad en daarom is er weinig fauna en flora. Norris Basin is het heetste thermische gebied in Yellowstone (met temperaturen tot 138 graden C) en is ook het meest aan veranderingen onderhevig. De verschijnselen kunnen plotseling veranderen in activiteit, nieuwe kunnen ontstaan en anderen stoppen volledig. Het principe hierachter is nog niet ontrafeld. De grote geisers in dit gebied komen slechts sporadisch tot leven, maar een aantal kleinere nemen de honneurs waar. Het is eigenlijk nog vroeg als we hier aankomen, en we kunnen makkelijk een parkeerplekje vinden. Als we na de wandeling terugkomen staat de hele omgeving echter stampvol en wordt er langs de weg geparkeerd. De Reisleider heeft de 2 afzonderlijke gebieden hier (Back Basin en Porcelain Basin) samengevoegd in één grote wandeling van zo'n 5 km. Back Basin ligt in een bos; de verschijnselen zijn hier wat meer verspreid. In 1988 heeft hier een grote brand gewoed en dat is nog steeds goed te zien, al nemen jonge gewassen het gebied langzamerhand weer in. Porcelain Basin daarentegen ligt in open terrein en bevat honderden geothermische be-zienswaardigheden dicht bij elkaar. Een aantal verschijnselen zijn hier vrij plotseling door hydrothermale explosies ontstaan. De wandeling is 5 km genieten...; het is weer een wonderschoon gebied, er zijn vele kleine geisertjes die er blijkbaar erg veel zin in hebben. 😍 Foto's (en vooral video's) zeggen meer dan woorden dus oordeel zelf.

Artist's Paintpot: "Moppermodder". 😄

Artist's Paintpot: Wandelkaartje van Artist's Paintpot.

De volgende stop is bij Artist's Paintpot. Helaas mogen er geen RV's op de parkeerplaats staan, dus moeten we een plekje vinden langs de doorgaande weg. Gelukkig lukt dat op zo'n 600 m van de beoogde parkeerplek, dus dat valt nog mee. Artist's Paintpot is een stuk kleiner dan Norris en dankt zijn naam aan de pastelkleuren die hier in overvloed te zien zijn. Ook zien we hier veel plekken met het ons vertrouwde "moppermodder", pruttelende poeltjes met modder in verschillende diktes. Hoe dikker de modder, des te hoger het poeltje spat, omdat er meer kracht nodig is voor de gassen om door die dikke modder heen te komen. Héérlijk gezicht. 😊

Fountain Paint Pot: Diverse actieve geisers geven de toeristen waar voor hun geld.

Fountain Paint Pot: Een fumarole.

Beryl Spring: Een nieuwsgierige krekel.

We doen nog een paar kleine bezienswaardigheden aan als we plotseling spetters op ons voorraam vinden. Het regent! Voor het eerst in de vakantie (we zijn toch al aan de 13e dag bezig) regent het. En, zal later blijken, de regen hier is net zo nat als in Nederland... Hoewel we al klaar zijn met het beoogde schema van vandaag, hebben we nog een uurtje of 3 over, dus rijden we de afslag naar de West Entrance voorbij en nemen vast een voorschot op morgen. Als eerste moet Fountain Paint Pot eraan geloven, waar we alle vier de soorten thermische activiteit tegenkomen (zie gisteren voor uitleg). Er is een flink aantal geisers actief, al komt het water niet veel hoger dan 1 à 2 meter. Inmiddels wordt de lucht dreigender en horen we ook wat gerommel op afstand, maar we hebben er nog geen genoeg van, dus zetten dapper door. 😁

Midway Geyser Basin: Grand Prismatic Spring (tussen de stoomwolken door).

We besluiten nog 1 gebied aan te doen: Midway Geyser Basin, een van de meest spectaculaire gebieden. Het is een klein gebied, maar huisvest de grootste heetwaterbron in Yellowstone met een diameter van 110 m. Hij heeft een bijzondere kleurstelling met een diepblauw centrum, en dan naar buiten toe lichtblauw, groen, geel, oranje en rood. Er komt 2000 liter water per minuut uit de bron en door de hoge temperatuur van het water (85 graden) hangt er altijd stoom boven. Hier is het druk; we moeten 800 meter van de parkeerplaats vandaan parkeren. Als we net aan de trail begonnen zijn en achterom kijken zien we de dreigende lucht rap naderbij komen. Overleg. Astrid wil eigenlijk verdergaan, "want we zijn er nou toch", René denkt dat we het niet droog gaan houden en "morgen komen we hier toch weer langs". We keren om. We zijn maar net in De Kabouter als er een flinke bui losbarst met een paar aardige klappen onweer. We kijken elkaar tevreden aan dat we Moeder Natuur te snel zijn af geweest, maar haar wraak zal zoet zijn... 😑 We eten en drinken wat en terwijl het nog regent en onweert rijden we naar de parkeerplaats in de hoop dat een aantal landrotten rap het terrein verlaten hebben. Dat is inderdaad zo; we kunnen op een parkeerplaats voor "oversized vehicles" staan. De regen stopt (het onweer niet, maar achter ons), en met regenjas aan (maar nog wel in een korte broek, want het is nog steeds warm) beginnen we aan poging 2. Nauwelijks 100 meter verder dan waar we de eerste keer moesten omkeren begint het opeens keihard te hagelen. "Dat duurt meestal niet lang" denken we en blijven, dicht tegen elkaar aan, in een hoekje wachten. De hagel gaat over in harde regen, maar nog steeds wachten we op betere tijden, terwijl het water ons letterlijk in de schoenen loopt. Als de regen minder wordt lopen we toch verder. Nadeel is echter dat door de vele koude neerslag de warmwaterbronnen enorm beginnen te stomen; je ziet geen hand voor ogen. Halverwege begint het opeens van 3 kanten te onweren, en nog vlakbij ook. We geven ons gewonnen en gaan terug. Tussen de knetterende klappen door horen we Moeder Natuur lachen. Denken we. Bitch... Morgenochtend vroeg gaan we voor poging 3, want de foto's die we hier genomen hebben zouden ook op een koude mistige ochtend op een grasveld in Nederland gemaakt kunnen zijn. 😉

Eind van de middag zijn we op de campground waar we eergisteren ook overnacht hebben. De straten zijn nat, maar het regent niet meer en het ziet ernaar uit dat het ook wel droog zal blijven. Lopend gaan we het stadje in op zoek naar een restaurant. Aan restaurants geen gebrek; we sluiten de dag af met een lekker diner. Hebben we wel verdiend. 👍

Tips:

Voor alle foto's en video's (54) van vandaag: klik hier.

Terug