22: Atherton Tablelands

Schema voor woensdag 15 augustus 2018:

09:15 Vertrek Mena Creek (A)
10:00 Wallicher & Tchupala Falls trailhead (B)
Wandeling: 2,2 km; 40 m; 0:40 uur
11:00 Mungalli Falls (C)
12:10 Ellinjaa Falls (D)
12:25 Zillie Falls (E)
12:40 Millaa Millaa Falls (F)
13:30 Lake Barrine (G)
Wandeling: 5,3 km; 50 m; 1:20 uur
15:40 Curtain Fig Tree (H)
18:00 Chillagoe (I)
 
Totale reisafstand: 310 km.



Het "nadeel" van dit huisje is dat het toilet alleen te bereiken is via de veranda, dus moeten we naar buiten als we die 's nachts nodig hebben. In de winter... 😉 Vanochtend krijgen we zowaar ontbijt. Je zou verwachten dat de tweede B in AirBnB voor Breakfast staat, maar in de meeste gevallen is dat niet zo en heb je alleen een overnachting. Dat is prima voor ons, maar vandaag dus een uitstekend verzorgd ontbijt, op de veranda. En dat terwijl het regent... Ja, je leest het goed, het regent. Het heeft vannacht geregend, nu regent het en tot rond het middaguur zal er af en toe nog wat regen vallen. Voor het eerst in 3 weken. Na het ontbijt maken we eerst nog een wandelingetje over het terrein van de eigenaar. Flink stuk grond heeft die hier.


We vertrekken veel te laat (volgens Het Schema), maar we zien wel hoe dat uitpakt. Veel watervallen vandaag, want we rijden de Atherton Tablelands binnen, een grote hoogvlakte (500-1200 m hoog), met een oppervlakte van maar liefst 32000 km2. Er valt veel regen in dit gebied (4 meter per jaar), dus dat moet wat moois opleveren. Van de vele watervallen die er zijn zien we er vandaag 5.


De eerste stop is ergens langs de doorgaande weg. Even zoeken, maar we vinden iets wat op een parkeerplaatsje lijkt, en parkeren het witte geval. In 3 kwartier wandelen door de dichte bossen kunnen we hier 2 watervallen bekijken: Wallacha Falls en Tchupala Falls. Ze zijn weliswaar niet spectaculair met een hoogte van 10-15 m, maar dat is nog altijd hoger dan wat we in Nederland kunnen zien. 😉 De omgeving, met dicht begroeide bossen, maakt er wel een mooi geheel van.


We komen nu in het gebied dat "Waterfall Circuit" wordt genoemd. Die naam spreekt voor zich... Via verschillende watervallen: Mungalli Falls (de hoogste met 90 m, maar de wandeling slaan we over), Elinjaa Falls (waar je met een korte wandeling tot aan de onderkant van de waterval kan komen; een mooi plekje) en Zillie Falls (die je alleen van bovenaf kan zien) komen we bij de topper: Millaa Millaa Falls. Een erg mooi gelegen waterval van zo'n 20 meter hoog. De unieke ligging maakt dat dit een van de meest gefotografeerde watervallen van Australië is. In het poeltje waar hij instort proberen zwemmers dichtbij de waterval te komen. Het water is echter best koud! Tussen de watervallen door zien we een bord langs de weg met "tea" en "cheese tasting". We naderen een zuivelboerderij. Op de remmen dus voor een bakkie en eigengemaakte cheesecake.


Na het watergeweld rijden we door naar Lake Barrine, een van de twee meren van Crater Lakes National Park. Lake Barrine is de grootste, en we lopen een rondje er omheen. Afgezien van twee enorme Kauri trees (coniferen), die tot een hoogte van 45 m reiken, valt de wandeling verder wat tegen. Door de dichte begroeiing is het meer vaak niet te zien. We nemen nog een bakkie bij het restaurantje aan het water, wetende dat we nog 1 stop te gaan hebben voor we een lange rit landinwaarts moeten beginnen.


Die ene stop is bij een heel bijzondere boom. Het is een wurgvijg, en daarvan hebben we er al meer gezien, maar niet zó eentje. Zie foto 22 voor uitleg over hoe deze ruim 500 jaar oude boom ontstaan is. Het is echt een waanzinnig mooi gezicht en is zo groot, dat hij niet eens op 1 foto te krijgen is.


We verlaten de Atherton Tablelands en gaan richting Chillagoe, 170 km landinwaarts. De heuvels en het tropische bos verdwijnen en maken plaats voor uitgestrekte vlakten met plantages, lage begroeiing en heel veel termietenheuvels. En op sommige plekken maakt het asfalt plaats voor rood gravel. De omgeving wordt droger, warmer en stoffiger. Wat een verschil met vanochtend. In Chillagoe hebben we 2 nachten geboekt bij het Chillagoe Cockatoo Hotel, want AirBnB's zijn hier schaars. Het hotel is nou niet bepaald 5 sterren, maar dat wil je hier ook helemaal niet. Het past precies bij de omgeving; het is wat verouderd, maar de kamers zijn ruim en schoon. En er is een pub met bier. 😄


Voor alle foto's en video's (28) van vandaag: klik hier.


Terug