02: Highlights van Beijing

Schema voor zaterdag 20 juli 2019:

20-07-2019: De route van vandaag.

Na een rustige vlucht van 9:30 uur landen we op Beijing Capital International Airport. Veel geslapen hebben we (uiteraard) niet, dus echt uitgerust zijn we niet. Het is pas 9 uur 's ochtends, en moeten nog de hele dag op pad in een temperatuur van zo'n 30 graden… In het vliegtuig hebben we een formulier moeten invullen dat we bij de douane moeten afgeven. Na het maken van foto's en het afnemen van vingerafdrukken mogen we het land in.

Tijdens het wachten op de koffers krijgen we een bericht van Lulu, onze gids in Beijing, dat ze vanwege familieomstandigheden haar taken moet overdragen aan een collega, Siysi. Die staat dan ook keurig op ons te wachten. Volgens Siysi kunnen we onze hotelkamer voor 14 uur niet in, dus stelt ze voor meteen maar Beijing in te trekken. Op de parkeerplaats bij de luchthaven staat een ruime auto op ons te wachten met chauffeur, die geen woord Engels spreekt. Met zijn vieren mengen we ons in het drukke verkeer richting district Dongcheng (de binnenstad). Achtereenvolgens zie we:

›	Beijing: Jut en Jul op het Plein van de Hemelse Vrede. Tiananmenplein, ofwel het Plein van de Hemelse Vrede. Een van de grootste (zo niet hét grootste, want het meet maar liefst 880 bij 500 meter) pleinen ter wereld. Uiteraard bij ons bekend van de demonstraties van 1989, al denken we dat er meer Nederlanders zijn die daarvan afweten dan Chinezen (de censuur werkt hier uitstekend). In een tijdsbestek van een paar minuten zien we een aanzienlijk deel van de 1,3 miljard inwoners van China aan ons voorbijtrekken. Een mierenhoop is er niets bij, maar die beestjes maken tenminste niet zo'n herrie. De hoortoestellen van René raken oververhit... 😉
›	Beijing: Tussen het eerste en laatste beeld staan 9 wezens, dus dit gebouw behoorde toe aan de keizer. Beijing: De Verboden Stad. De Verboden Stad. Aansluitend aan het PvdHV. Een stad in een stad. Een enorm paleis met 8886 kamers. Althans, volgens één bron. Volgens een andere "slechts" 8707, en volgens weer een andere 9999. Kortom: niemand die het weet, en we hadden niet genoeg tijd om ze zelf te tellen. 😄 Het complex stamt uit 1420 en heeft een afmeting van 961 bij 753 meter. Tijdens de Ming- en Qing-dynastie (1368-1912) verbleven 24 achtereenvolgende keizers in dit complex (totdat de laatste keizer van China, Puyi, in 1912 afstand moest doen van de troon), dat verder bewoond werd door de gehele keizerlijke familie, hoge ambtenaren en de hofhouding. Alles bij elkaar enkele duizenden mensen, compleet met winkels en scholen. Mensen van buiten mochten niet naar binnen en mensen van binnen (uitgezonderd de hoogsten in rang) mochten niet naar buiten. Volgens onze gids verbleef ieder in het paleis geboren kind iedere dag in een andere kamer, zodat het ruim 24 jaar duurde voor hij het paleis kon verlaten. We moeten flink aan de wandel om alle (voor het publiek opengestelde) gebouwen te kunnen bekijken, en ook hier worden we vergezeld door horden Chinezen. De gebouwen van het paleis zijn aan de buitenkant echt geweldig mooi, maar van binnen is alles erg sober. Je mag de kamers ook niet in, maar de ramen staan open, zodat je wel naar binnen kan kijken.
›	Een zijdefabriek. Eigenlijk een tourist-trap, ook al hadden we met Lulu afgesproken dat we hier geen prijs op stellen. Daar was Siysi niet van op de hoogte. Ja, je krijgt even in het kort te zien hoe een rups transformeert naar bv. een hoofdkussen, maar het gaat er toch vooral om dat je de halve winkel leegkoopt. Jammer dan voor ze...
›	Een achteraf eettentje voor de lunch. Je zou er zelf nog niet naar binnen gaan al had je een week niet gegeten, maar dat zou onterecht zijn. Prima voedsel dat kant en klaar in warmhoudbakken op klandizie wacht, uiteraard uitsluitend met stokjes naar binnen te werken. Nu wordt het toch goed duidelijk dat Siysi hier een voorsprong op ons heeft; onze eerste hap valt ongeveer gelijktijdig met haar laatste... Een hele vis en een kippenpoot hoef je zelfs in China niet met stokjes aan te vallen, maar die raad kwam te laat. 😄
›	Beijing: De Tempel van de Hemel. Tempel van de Hemel. Weer zo'n enorm complex met diverse tempelgebouwen. Het is in dezelfde periode gebouwd als de Verboden Stad en ligt in een groot park. Tijdens de Ming- en Qing-dynastie werd deze daoïstische tempel gebruikt om offers te brengen aan de goden in de hoop op een goede oogst. Het zijn de details die het hem doen (en dat geldt voor al die oude gebouwen). Op iedere hoek van het dak staan een aantal dieren/wezens uit steen gehouwen. Maximaal 9, maar hoe hoger in aanzien, hoe meer. De keizer had er dus 9 (dat is het Chinese geluksgetal; 9 staat symbool voor de 9 hemels in het Chinese gedachtengoed), concubines slechts 3 (terwijl die toch het hardst moesten werken...).
›	Beijing: Let's drink some tea! En tot slot maken we een theeceremonie mee. Hoewel men je hier ook probeert te verleiden tot het aankopen van best dure thee, krijgen we eerst uitleg over hoe je thee moet zetten, en wanneer op de dag je welke thee moet drinken. Lekkere thee geproefd en daarna vriendelijk afscheid genomen.

We verbazen ons over het verkeer. Het is ons nog niet duidelijk wat de functie van stoplichten is in combinatie met een zebrapad. Niemand lijkt zich aan die witte strepen op de weg te storen, en voetgangers steken rustig over als het licht op rood staat en er allerlei soorten voertuigen passeren. Zo ook onze gids (en wij er achteraan dus...). Brommers en scooters zijn overigens allemaal elektrisch!

Beijing: Een lokale fruitverkoper met prima fruit.

Om 17 uur staan we duizelend voor ons hotel, dat middenin een hutong (volksbuurt) ligt met nauwe straatjes, oude huizen en openbare toiletten (waarschijnlijk hebben niet alle huizen in een hutong eigen sanitair). Ons hotel is echter prima in orde! Door de warmte (30+ graden), zware bewolking en hoge luchtvochtigheid is het erg drukkend en moeten we flink zweten. We hebben geen zin in een uitgebreid diner en gaan te voet de buurt in op zoek naar wat eetbaars. We halen voor een habbekrats een paar heuse witte belegde boterhammen bij een buurtsuper en wat fruit, en gaan bij een groot kruispunt op een randje zitten om het krioelende verkeer te aanschouwen. Wonderbaarlijk dat er geen ongelukken gebeuren.

Overigens ligt in het hotel een pakketje voor ons waar al onze treintickets in zitten. We vergeten er eigenlijk naar te vragen, maar de medewerkers komen er zelf mee. Keurig verzorgd door Travel China Guide; weer een zorg minder!

Beijing: Deze hebben we wel verdiend. 😉

Terug in het hotel spoelen we eerst het zweet van ons af en dan drinken we ons eerste Chinese biertje op de patio van het hotel. Maar al snel gaan we ons klaarmaken voor de nacht. We zijn al zo'n 32 uur in touw en toch wel een tikkeltje vermoeid... 😉

Tips:

Voor alle foto's en video's (40) van vandaag: klik hier.

Terug