27: Huangshan

Schema voor woensdag 14 augustus 2019:

14-08-2019: De route van vandaag.

We lagen gisteren om 10 uur in bed, en waren nog een beetje bevreesd voor de gehorigheid in het hotel, maar dat viel mee. Tot 5 uur vanochtend, toen onze buren op pad gingen voor de zonsopkomst. Hoe voorzichtig ze ook deden, je hoort het toch. Wij laten die zonsopkomst schieten, want vonden de zonsondergang gisteren wel genoeg. Zeker gezien die 980 traptreden die we dan weer op en af zouden moeten. 😄 Traptreden krijgen we vandaag waarschijnlijk toch weer in overvloed...

We blijven nog wel even liggen, maar staan op tijd op. Het restaurant gaat om half 7 open voor het ontbijt, en als wij daar om kwart voor 7 komen verwachten we eigenlijk de eersten te zijn, maar niets is minder waar. De zaal zit vol! Even ruwweg tellen: er zit zeker 100 man te eten... er is geen tafeltje meer vrij, dus schuiven we bij anderen aan. De gedachte is vast: "vroeg op pad, dan is het nog rustig". Dat denken wij ook, maar helaas. Zodra we voet buiten het hotel zetten horen we de eerste luidruchtige gidsen alweer... 😩

Huangshan: Het treintje dat ons straks weer naar boven moet brengen.

Huangshan: De natuur is onverminderd mooi.

Huangshan: De paden zijn vandaag meer tegen de bergen aan geplakt.

Huangshan: Wandelkaart Huangshan.

Er is vandaag geen doorkomen aan; de paden zijn smaller en er lopen meerdere groepen Chinese toeristen die zoals gebruikelijk geen idee hebben van wat er achter hen gebeurt en alleen met zichzelf bezig zijn. Het begint ons nu echt te irriteren, want we komen er niet voorbij en worden gedwongen in een slakkentempo aan te sluiten; af en toe proberend links of rechts in te halen en hier en daar een Chinees over de railing duwend (ze hebben er toch genoeg, dus een paar meer of minder zal niet veel uitmaken). Gelukkig zijn er 2 stukjes waar je een rechter- en een linkerpad hebt, die beide dus aan een andere kant om een berg heen gaan. Bij de eerste splitsing kiezen de gidsen de linker, en wij dus de rechter (die ook mooier is). Maar uiteindelijk komen de paden weer bij elkaar en staan we weer in de file. Bij de tweede splitsing kiezen de gidsen voor het mooie pad; De Reisleider gaat resoluut de andere kant op. Dat is dan even jammer, maar we eindigen nu wel voor de file. 😉

Huangshan: Fairy Bridge.

Huangshan: Geen glooiend pad; alles wordt uitgehakt.

Beneden aangekomen (het pad gaat voornamelijk bergaf) moeten we verplicht met een treintje (funicular) naar boven, want het wandelpad naar boven is afgesloten, hadden we eergisteren in het hotel gehoord. Maar gezien de afdaling van zonet vinden we dat niet zo erg... 😄 Het is er niet druk en kunnen bijna meteen naar boven. Doordat we niet naar boven konden wandelen slaan we een heel mooi bruggetje over, dat wel te bereiken is. Dus gaan we de kant van dat bruggetje op, niet wetend of we veel omhoog of omlaag moeten (en straks dezelfde weg terug). Nou, dat gaat vooral omlaag, zo'n 1250 traptreden, en die moeten we dus ook weer op. Maar het bruggetje (Fairy Bridge) hebben we helemaal voor onszelf, want op dit pad komen we slechts een enkele wandelaar tegen.

Huangshan: 100 Steps in Cloud (de bilspleet)...

Huangshan: Het blijft genieten in deze mooie omgeving.

Het pad terug naar boven valt ons zwaar, de benen beginnen te protesteren onder al dit geweld. Het zweet druppelt via de klep van René's pet op de grond. Dat ding is helemaal verzadigd. 😅 Aan het eind van de klim staat een hotel en kunnen we even uitblazen en nieuw water inslaan. We zitten weer op de hoofdweg door het gebergte, dus is het weer "lekker" druk. Hoewel we pas 4 uur onderweg zijn vinden we het eigenlijk wel mooi zo en zoeken we de snelste weg naar de kabelbaan (een andere dan gisteren). Uiteraard gaat dat weer over vele trappen, zowel naar boven als naar beneden. Een passage heet "100 Steps in Cloud". Van een afstandje zie je deze al liggen en het lijkt net of je door de bilnaad van de berg naar boven moet klimmen. 😂 En dat Chinezen niet kunnen tellen wisten we natuur al, want het zijn ruim 200 treden...

De weg naar de kabelbaan is nog best pittig, maar eenmaal daar aangekomen is het gelukkig rustig; we hebben een gondeltje helemaal voor ons alleen (of zou dat komen door de zweetgeur die we verspreiden?). De shuttlebus die ons naar het dorp terug moet brengen slaat voor het gemak onze halte (een afslag van de doorgaande weg) maar over. Omdat we meekijken op de telefoon met GPS hebben we dat gelukkig snel door. Op het busstation waar we uitstappen staat een behulpzame dame die belt met de eigenaresse van ons hotel, en die stuurt een auto om ons op te pikken. Fijne service!

We zijn om half 3 in het hotel en ploffen op bed. Douchen en uitrusten. Daarna eten en weer uitrusten. We doen even niets meer. 😅 Morgen een rustige dag met de laatste treinreis naar Shanghai.

De afgelopen 2 dagen waren best zwaar. Wandelen zijn we natuurlijk wel gewend, maar dit is continu trappen lopen, en dat is veel zwaarder voor bovenbenen, kuiten en knieën. Gelukkig zit dit gebergte aan het einde van de reis, en zijn de benen inmiddels getraind. We hebben 15,5 km gelopen, in 10:30 uur. Geklommen 1010 meter en afgedaald 1510 meter. Trappen (ongeveer, De Reisleider raakt af en toe de tel kwijt...): 6500 naar boven en 10000 naar beneden. We kunnen geen trap meer zien...

Tips:

Voor alle foto's en video's (37) van vandaag: klik hier.

Terug