06: Mianshan

Schema voor woensdag 24 juli 2019:

24-07-2019: De route van vandaag.

Vandaag maken we een dagtocht naar Mianshan. Mianshan is een berg (shan = berg) op zo'n 50 km van Pingyao. Niet de berg zelf, maar de (smalle) kloof die het herbergt is het doel van vandaag. Die kloof is niet ontstaan door erosie, maar door aardbevingen in het verleden. Als je goed kijkt lijkt het alsof de twee "helften" prima op elkaar passen. In Mianshan vinden we zowel boeddhistische - als taoïstische tempels, die tegen de bergwand aan geplakt lijken te zijn. Dat geldt ook voor een aantal wandelpaden die tot hoog boven de grond tegen de bergwand hangen. Het gebied heeft een rijk cultureel verleden en de vele tempeltjes, religieuze grotten en andere zaken doen daar nog aan herinneren.

Pingyao: Ons ontbijt.

We hebben een chauffeur én een gids (Jonathan), want er valt in Mianshan veel te zien, dus een beetje goede uitleg is welkom. Om 8 uur staan we klaar (na een curieus, maar best lekker "westers" ontbijt), en in een goed uur rijden we naar de voet van de berg. Daar is een grote parkeerplaats, want auto’s mogen niet verder. De gids haalt de kaartjes en met z'n drietjes stappen we op de shuttlebus die ons bergop brengt. Op de berg zelf heeft die hop on-hop off bus 7 haltes, bij de diverse bezienswaardigheden. Jonathan weet onderweg heel veel te vertellen over de verschillende religies, de vele tempels en wat ze voorstellen. We zien onder andere:

›	Mianshan: Dragon Head Temple. Dragon Head Temple: zoals bij veel gebouwen is ook hier de naam afgeleid van een legende. Origineel was de naam Pagoda Rock Head, maar toen Keizer Taizong Li Shimin tijdens de Tang-dynastie naar deze plek kwam verschenen er 2 draken voor hem, en heeft hij de tempel hernoemd.
›	Mianshan: Daluo Taoist Temple. Daluo Taoist Temple: de grootste Taoïstische tempel op de berg, 13 verdiepingen hoog, met een oppervlakte van ruim 10.000 m2. We gaan de tempel niet in, omdat volgens onze gids al die ruimten min of meer hetzelfde zijn, en het dus niet veel toevoegt. En er is nog zoveel meer.
›	Mianshan: Sky Bridge. Sky Bridge: een 300 meter lang "pad" van 1 meter breed dat tegen de bergwand aan gebouwd is, hoog boven de grond. In de bergwand zijn diverse tempels gebouwd. Trapje op, trapje af... 😄
›	Mianshan: Stairway to Heaven. Stairway to Heaven: een op het oog volkomen op een willekeurige plaats tegen de rots geplakte trap die naar een in de rotsen gebouwde tempel leidt. Nog iets verder doorlopend kom je bij de bovenkant van ijzeren kabels die daar hangen waar de bellen met wensen aan vast zitten (foto 22). Vooral die laatste (erg steile) trap was voor Jonathan een opgave vanwege zijn hoogtevrees. We hebben hem weer veilig beneden gekregen. 😄
›	Mianshan: Yunfeng Temple en Baofu (Belly-Embracing) Rock. Yunfeng Temple en Baofu (Belly-Embracing) Rock: 200 woningen (waaronder de tempel) in, op en tegen een rots van 60 m hoog, 180 m lang en 50 m diep. De tempel is ruim 1700 jaar oud.
›	Om onze bovenbenen, die inmiddels zelf aanvoelen als stalen kettingen na al dat trap-geweld, even rust te gunnen gaan we lunchen in het grote hotel dat hier staat. Jonathan helpt ons met bestellen en gaat dan zelf ergens anders zitten "om zijn administratie te doen". Maar hij krijgt waarschijnlijk een gratis lunch en dan kan je natuurlijk niet bij ons aan tafel zitten...
›	Mianshan: Wat een gewéldig "pad"! Mianshan: Qixian Valley. Qixian Valley: een bochtige, nauwe kloof. Het wandelpad voert over meer dan 10 "ladders". Bij sommige stukken lopen we op houten plankjes meters boven de grond die aan één kant aan de berg vastzitten. Er zijn kettingen om je aan vast te houden. Heen en terug zijn niet helemaal hetzelfde, want aan beide kanten van de kloof is een "pad" gemaakt. We zijn hier een uurtje zoet mee, het pad is langer dan je zou denken. Veel Chinezen nemen de lift naar boven en lopen dus alleen bergafwaarts. Wij zijn natuurlijk bikkels en vinden deze wandeling geweldig! 😄
›	Water Wave Valley: helemaal aan het eind van de grote kloof ligt een vallei met vele watervallen. Helaas (vinden wij) heeft de mens hier de natuur verstoord door er veel beelden bij te zetten, en staan er veel stalletjes. Zo blijft er van puur natuur weinig over. We zijn nu ook best wel moe en vinden het niet erg de bus terug te nemen naar beneden.

We waren ervoor gewaarschuwd, en tot vandaag viel het mee, maar vandaag zijn we echt wel 10x op de foto gezet. Eén keer staan er zelfs 8 oudere Chinezen om ons heen en moeten er meerdere foto's gemaakt worden. En maar giechelen... We hoeven nog net geen handtekeningen uit te delen. Er waren in Mianshan dan ook weinig westerse toeristen; we hebben er nog geen 10 gezien. Dat is iets wat de rest van de vakantie ook opvalt. In de grote steden die je relatief veel westerlingen, maar als je buiten de "normale" routes gaat ben je er als westerling bijna alleen. Waarschijnlijk gaan de meeste westerlingen met een groepsreis mee en die slaan deze plekken over. Wat erg jammer is!

Om half 6 zijn we weer in ons hotel, moe maar voldaan. De douche wacht! Zoals iedere keer als wij onze neus laten zien aan de eigenaar krijgen we meteen 2 flessen water mee. Ook in het vorige hotel werden we rijkelijk van water voorzien. Misschien erg jammer van al dat plastic, maar de flessen worden wel gerecycled. Een andere manier om aan water te komen hebben we nog niet gezien.

Pingyao: Worst, eend en kip "on a stick".

's Avonds doen we ons nog even tegoed aan de voedselstalletjes en drinken we nog wat. Ook om half 9 is er hier nog een enorme bedrijvigheid. We proberen ook nog een ATM te vinden (zou toch moeten lukken hier), maar dat is niet gelukt. Komt morgen wel in Xi'an. Terug naar het hotel kopen we een kilo fruit. Alle fruitsoorten hebben dezelfde prijs, dus je zoekt gewoon uit wat je hebben wil, dat wordt gewogen en daarna voor je schoongemaakt en gesneden. We moeten natuurlijk wel aan de vitamientjes denken, toch?

Het was vandaag "slechts" 30-32 graden (in Nederland is het nu warmer...) en dat was, gezien de ongeveer 1500 traptreden die we hebben moeten overwinnen, goed te doen. We hebben ook veel in de schaduw kunnen lopen.

De gids van vandaag heet dus Jonathan. Dat is best een ongebruikelijke naam voor een Chinees. Het is dan ook zijn "Engelse naam", want hij heeft ook gewoon een Chinese naam, die voor ons westerlingen niet uit te spreken of te onthouden is. Hoe zit dat? Al sinds de oudheid hebben Chinezen 3 namen, ming, zi en hao. Ming is de naam die de ouders aan hun kind geven; zi is een naam die toegekend wordt bij het volwassen worden (bij jongens op hun 20e en bij meisjes op hun 15e), en hao is een zelf gekozen naam en is minder formeel. Aan het eind van de 70’s van de vorige eeuw, toen de Chinezen steeds meer in contact kwamen met de westerse cultuur, werd er steeds meer gekozen voor een Engelse naam, omdat buitenlanders de Chinese naam vaak niet uit konden spreken. Sterker nog, door een naam iets verkeerd uit te spreken kan er iets totaal anders ontstaan. Tegenwoordig wordt die Engelse naam vaak tijdens de schooltijd bedacht en gegeven. Soms is het een leraar die op verzoek van de leerling een naam bedenkt die hij vindt "passen", en soms bedenkt de persoon de naam zelf. Weten jullie dat ook weer. 😄

Tips:

Voor alle foto's en video's (48) van vandaag: klik hier.

Terug