07: Terracotta Leger

Schema voor donderdag 25 juli 2019:

25-07-2019: De route van vandaag (in Xi'an).

25-07-2019: De route van vandaag (in Pingyao).

We lagen gisteren om half 11 in bed en staan vanmorgen pas om half 8 op. Dat is wel even lekker na de inspanningen van gisteren. Na dezelfde vreemde mix bij het ontbijt van westerse en oosterse gerechten (maar we hebben er genoeg aan) nemen we afscheid van de vriendelijke hoteleigenaar, die ons nog 2 flesjes donkere azijn meegeeft waar deze streek om bekend staat. En natuurlijk een paar flessen water. Om 9 uur worden we naar het station van Pingyao Ancient Town gebracht. Net als 2 dagen terug weigert de chauffeur een kleine tip. We dringen niet aan, want we weten dat niet iedereen een tip wil ontvangen, om diverse redenen (zie de informatiepagina).

Pingyao: Onze trein.

Het station van Pingyao Ancient Town is klein en heeft maar 2 sporen en 1 wachtruimte. Matrixborden geven ook hier duidelijk aan hoe en wat. Stipt op tijd vertrekken we voor een reis van 486 km, die we net binnen de 3 uur afleggen. Op station Xi'an Bei (noord) worden we opgewacht door de volgende gids (Emily) met chauffeur. Doel is het wereldberoemde Terracotta Leger dat op een uurtje rijden ligt. Omdat we nog niet gegeten hebben brengt Emily ons eerst naar een restaurant waar we een paar lekkere gerechten krijgen en verschillende soorten thee proeven. Na de lunch lopen we naar het terrein van het Terracotta Leger.

Voor wie niet weet wat dit voorstelt: bij toeval op 29 maart 1974 ontdekt, toen een aantal boeren een put aan het graven waren om water te vinden. Inmiddels zijn zo'n 8000 sculpturen ontdekt die allemaal ruim 2200 jaar oud zijn en het einde is nog lang niet in zicht. De beelden horen bij het mausoleum van de eerste Keizer van het verenigde China, Qin Shi Huang (259-210 BC) en stelt een leger voor dat de Keizer moet bewaken tijdens zijn leven na de dood. Het terrein van de opgravingen ligt anderhalve km verwijderd van het mausoleum van de Keizer, dat tot op heden nog niet uitgegraven is, omdat men bang is dat openstelling aan de lucht schade zal doen aan de inhoud van het mausoleum. De bouw van het leger is begonnen in 246 BC toen Qin Shi Huang tot Keizer gekroond werd (op 13-jarige leeftijd) en gestopt in 210 BC. Toen hadden 720 duizend arbeiders er 36 jaar aan gewerkt... 720 duizend arbeiders die allemaal om zeep gebracht werden, zodat ze de locatie van het mausoleum en het leger niet konden doorvertellen. Dat is dus dik 2000 jaar lang gelukt!

Overigens heeft onderzoek met grondradar aangetoond dat het gehele gebied ongeveer 98 km2 groot is; men zal nog vele tientallen jaren nodig hebben om alles uit te graven.

Terracotta Leger: De (houten) wapens die ze in hun hand gehad moeten hebben zijn uiteraard weggerot.

Terracotta Leger: Alle beelden zijn uniek; er zijn er geen 2 hetzelfde.

Terracotta Leger: Overzicht vanaf de ingang.

We ontmoeten een van de arbeiders die de beelden ontdekt heeft, een nu 74 jarige man die een baantje in het museum heeft gekregen (hij signeert boeken over het museum), en mengen ons onder de meute toeristen. Op topdagen ontvangen ze hier 120.000 mensen... Het is een indrukwekkend gezicht. De grootste ruimte meet 230 bij 62 meter. Hier staan zeker 6000 beelden, maar het zullen er meer zijn, omdat nog niet alles uitgegraven is. Boven de beelden waren houten balken geplaatst, en daar bovenop 7 meter aarde. Die balken zijn in de loop van de tijd natuurlijk weggerot, zodat de boel ingestort is en de meeste beelden beschadigd zijn (slechts 1 beeld is heelhuids teruggevonden). Het duurt 8 maanden tot 1 jaar om 1 beeld te restaureren...

Terracotta Leger: Een van de beelden in het museum.

Terracotta Leger: De werkplaats waar de beelden gerestaureerd worden.

Zeker in de grootste hal is het erg druk en vreselijk benauwd. De vele toeristen en de hitte zorgen binnen voor een niet zo prettig klimaat. We verlaten hal 1 aan de achterkant en bekijken vervolgens ook de ander 2 hallen en een klein museum waar enkele beelden opgesteld staan die we van dichtbij kunnen bekijken. Alles in ogenschouw nemend krijgen we toch wel het beeld dat hier een "complex" gevonden is van uitzonderlijke grootte, dat zijn gelijke in de wereld niet kent. En eigenlijk is het jammer dat we waarschijnlijk niet zullen meemaken wat hier allemaal begraven ligt.

De 42 km naar ons hotel doen we in 2 uur, want het verkeer staat volledig vast. Xi'an is een stad met 10 miljoen inwoners; het afgelopen jaar is het aantal met 1 miljoen gegroeid, maar de infrastructuur blijft achter. Over groeisteden gesproken...

Eigenlijk zouden we vanavond de nachttrein nemen, maar omdat we geen tickets voor die trein konden krijgen brengen we de nacht noodgedwongen door in het hotel in Xi'an waar we eigenlijk pas overmorgen zouden aankomen. Dat is echter geen straf, want we hebben een zeer ruime en mooie kamer, met gratis minibar. Op elke verdieping staan koelkasten met gratis flessen water, er is gratis fruit te krijgen en in de middag is er gratis "afternoon tea", met fruit, koek en gebak. En dat alles voor een zeer redelijke prijs. Achteraf kunnen we zeggen dat dit het beste hotel is geweest waar we verbleven hebben.

Xi'an: Eten met handschoenen aan...

’s Avonds struinen we de omgeving van het hotel af op zoek naar een geschikt restaurant. We komen uiteindelijk in een klein tentje terecht waar "lobster restaurant" op de gevel staat. Kreeft, dat lijkt ons wel wat. Als de schaal met beestjes op tafel staat blijken het geen echte kreeften te zijn zoals wij die kennen, maar meer een soort kruising tussen een groot uitgevallen garnaal en een kleine kreeft. René is allergisch voor garnalen, maar niet voor kreeft, dus twijfelt en eet er maar een paar. Astrid werkt de rest van de schaal vol overtuiging naar binnen. 😄 Later blijkt dat René er goed aan gedaan heeft niet te veel te eten, want hij krijgt klachten die wijzen op een allergische reactie, zij het niet zo heftig. Verraderlijke beestjes...

Terug in het hotel maken we gebruik van de gratis wasmachines die er zijn. Het warme en vochtige weer zorgt ervoor dat we veel zweten, en we raken zo redelijk snel door onze schone kleding heen (daarbij begint de inhoud van onze koffers te stinken… 😉). We kunnen de kleding laten hangen om te drogen, want we zijn hier overmorgen toch weer.

Spreuk van de dag (van onze gids): als je in China 100 jaar geschiedenis wil zien, dan ga je naar Shanghai. Wil je 500 jaar geschiedenis zien, dan ga je naar Beijing, maar wil je 2000 jaar geschiedenis zien, dan moet je naar Xi'an.

Tips:

Voor alle foto's en video's (26) van vandaag: klik hier.

Terug